Aynı zamanda nasıl bir bin olduğumu. Ben 4. Sınıftayken annem ve babam ayrıldı annem babasının yanında yaşıyor hala daha ve o zamandan beri nerdeyse hiç görüşmedik. Babam şerefsizin tekidir, annem kaçıp iyi kurtarmış kendini keşke beni de zütürseydi. Anlayacağınız aile bağı denen bir kavram yoktu bende, büyükbabam haricinde. idolümdü, tanıdığım en kral adamdı. Git vur babanı dese vururdum. 6. Sınıfta onun ölmesiyle başladı her şey. Alkol ve sigarayı ağzına sürmemiş bir insanın akciğer kanserinden ölmesiyle başladı. O zaman tanıştım winstonumla da bomontimle de. Daha sonrasında yaşadıklarım çektiğim zulümler, çektirdiğim eziyetler, ara ara gibişler, alın rezinizi dinlerseniz anlatırım doldum bugün panpalar çıkmalı bi yerden. (bkz: bir pişmanlık hikayem var) bir nevi referans, bu gece güzelce liselilerden uzakta konuşalım istiyorum. Dediğim gibi alın rezinizi burlardayım.