nasıl istihbaratçı olduğumu anlatıyorum

günaydın

orası biraz karışık..

nasıl karışık yani ne olabilir ki en fazla ?

- maksimum ne kadar osman abi, ne kadar pc başında olacağım?
+ bazen 17 bazen 1 bazen, 4 saat..

neden diye sormadan, devdıbını getirdi..

+ bu saatler gözunu korkutmasın.. bu kadar saat durmanın sebebi, insanların hangi saatte ne konuştukları belli olmuyor biliyorsun.. birşey kaçırmamalıyız gözümüzden, atlamamalıyız..

kafama yatmıştı.. onaylayacaktım ki..

+ senin için bu gelip geçiçi bi konum.. ileride benimle birlikte, yanımda da olabilirsin.. belki..

belki

baktım ki bi tak olmuyor senden devam edersin bu konumda, ama daha da güçlendin kavradın olayı yanımda gelirsine getiriyordu..
meğersem değilmiş öyle..

- tamamdır abi.. varım ben..
+ bu kararı vereceğinden adım kadar emindim.. cengaversin, başaracaksın biliyorum paşam..

ağzım laf yapıyordu, taklit yapabiliyordum, şive yapabiliyordum, dinleyip anlamlar çıkartıyordum..

meğersem hiçbirşey bilmiyormuşum..

2 gün sonra tam 2 gün sonra buluştuk ..

evet bu sefer buluştuk.. muhabbet etmek için değil, brif almak için..
tabi buluşmadan önce telefon numarasını aldım..

numaramı vermedim.. meğersem vermiyormuşum o biliyormuş.. şaşırmıştım ama yadırgamadım..

siyah bir kap içinde cd verdi..

+ bu yükleyeceğin programlar..

bir de beyaz zarf vardı onuda cd'nin altında verdi..

+ bunlarda takipde olacağın numaralar..
sessiz kalmayı tercih ettim.. sadece kafamı salladım..

sakin değildim, sinirli değildim..

heyecan evet heyecanın doruklarındaydım.. damarlarımın şiştiğini hissediyordum..

eve vardım bi hışımla.. kapandım odaya..

cd'yi kabından çıkardım.. mert ... yazıyordu üstünde.. cd kalemiyle değil, işlemişler üzerine.. anladım.. özeldi başlıyordu herşey..

meğersem başlamıyormuş..

taktım.. dvd writer cd'yi okurken, zarfı açmaya çalıştım dikkatlice.. baktım olmuyor kibarca, yırttım bende..

38 adet numara.. isim-soyisim-meslek-yaş..

3 farklı kopyasını aldım.. koydum bir kenarı.. bu kağıda birşey olursa züt gibi kalmayayım diye..

program çalıştı, yükledim.. daha fazla ayrıntı vermeyeceğim program hakkında ama kötü.. nasıl yazılmışsa artık hangi kafayla kodlanmışsa çok basitti..

38 adet numaranın sahiplerinin seslerinin demosu ile yüklendi bilgisayara..

ses tonlarına kulak aşinalığı olsun diyeydi sanırım.. öyle zannetmiştim.. öyleymiş..

3.5 dk'dan oluşan ses demoları.. bütün demoları tek tek kulaklık vasıtasıyla dinledim.. tekrar dinledim.. bir kez daha dinledim..
madem bir iş yapacaktım en düzgün en anlamlı şekilde yapmalıydım..

çoğu zaman düşüncem budur..

numaralardan en baştakini dinlemeye koyulacaktım ki..

nokia tune..

irkilmeme sebeb olan zil sesi.. osman abi arıyordu.. osman abi değildi artık şef..

şef arıyordu.. şef diyecektim, öyle demem gerekiyordu..

+ ben, işleme koyulacağın vakitte seni haberdar edeceğim..
- tamam..

dışarı çıktım, antremana gidiyordum..
kickbox yapıyordum.. hala yaparım ara sıra..

2,5 saat geçmişti son konuşmamızdan itibaren..

telefon çantamın içinde soyunma odasındaydı.. yanıma alamazdım.. almamda abes olurdu.. hoplayıp zıplıyorsun çünkü.. koşuyorsun.. yatıyorsun kalkıyorsun..

nereden bileyim arayacağını hemen.. akıl edemedim..

antreman bitti.. telefona baktım..

1 adet cevapsız arama..
- osman abi -

hemen aradım, kusra bakma abi antremandaydım ondan dolayı şey yapamadım diyecektim ki..

telefonun meşgul halde olduğunu belirten ses olayı..

neyse dedim.. üstümü değiştirdim.. telefonu cebime koydum.. çıktım oradan..

eve girdim, duş aldım birşeyler yedim..
tekrar telefon çaldı.. çalıyordu da..

bi hışımla baktım evet o arıyordu..

kusra bakma abi böyleydi, şöyleydi demeden..

+ paşam hazırsan almaya geliyorum seni..
- ta tamam abi.. hazırım hazırım gel..

neye hazırım, neye almaya geliyorsun zütoş.. ne bu emri vakiler ?

hızlı bir şekilde giyindim.. hazırdım.. gömlek giydim beyaz bir gömlek.. kemerimi taktım.. jean giydim altımada..

giyinmeyi pek sevmiyordum ama onun yanında abes kaçmasın diye yaptım..

küpemi taktım, hala takarım.. 2 tane takarım o zamanlar 1 taneydi..
düşünmedim ulan küpeye laf etmesinler filan diye.. ben böyleydim.. bazı şeyler isteyebilirlerdi ama sevdiğim, alışa gelmiş şeyleri değiştirmemi asla isteyemezdi, isteyemezlerdi..

izin vermezdim..

siyah ama simsiyah parlak vip mercedes vito, geçti önümden yavaşladı sağa döndü ve durdu..

kapıyı içerden açtı..

+ hadi paşam hızlı ol ..

adımlarımı hızlandırdım ..

acaba annemler görmüşmüdür lan? eğer görmüşlerse ne diyeceğim ?

soruları aklımı kurcalıyordu..
bir yola girdim artık birşeyler uydurucaz.. diye düşündüm..

+ paşam iyisin değil mi? bir sıkıntı yok?
- iyiyim iyiyim şef..

arabada 4 kişiydik.. karşılıklı koltuklar, siyah deri ..
şöförle birlikte 4 kişiydik..

sadece 2 uzun koltuk karşılıklı.. şöförün arkasındaki arabanın kıç tarafına bakıyor, diğeride şöför kısmına bakıyordu..

şöför kısmına bakan koltuğun arkası kapalı idi. siyah, simsiyah bir tahtamı bilmiyorum..

+ liste yanındamı ?
- telefon listesi mi?

unutmuştum, aklıma gelmemişti yanımda getireceğim.. nerden bileyim.. evde kopyalarla birlikte bir kenarda duruyordu.. özel bir yerde. bende o yüzden soruya soruyla cevap verdim.. salak yaptım tabiri caizse..

+ evet mertim.
- yok abi almadım, düşünemedim..
+ listenin en başındaki ismi hatırlıyomusun?
- evet, sinan ...
+ o adamın yanına gidiyoruz..

@63 okuyunuz..

niye gidiyoruz, neden gidiyoruz diye soru aklıma takılmadı.. vardır bi inceliği diye sormadım..

sağımda oturan adam.. ismini bilmiyordum.. halada bilmiyorum..

kalın ses tonu, uzun boy, kirli sakal.. burnunda bir et beni..

tek hatırladığım.. bir daha görmedim..

kirli sakallı, muhabbet açmak istermişcesine laf attı ortaya..

hoşgeldin.. hazır mısın?

noluyoruz lan ? nediyon gibik ? hazırımda sana noluyo ? osman abiyle birlikteyim ben sen kimsin ? bir emrivakicide senmisin?

- hazırım ama..

osman abiye baktım.. bana bakıyordu.. hafif bir tebessüm etti..

+ hazırsın hazırsın, sıkma canını..
- eyvallah şef dedim..

kirli sakallıda kesti muhabbeti..

+ uzaktan izleyeceğiz adamı.. seni almamın sebebi adam hakkında ufak bilgin olsun diye.. adamı izlerken adam hakkında bilgiler vereceğim sana..

kafa salladım.. peki dermişcesine..

heyecanlıydım.. çok heyecanlıydım..

25 dakikada bir işhanının karşı kaldırımında durduk.. çankaya'da idi bu iş hanı..

tedirginliğimi belli ediyordum.. işhanına birileri girip, çıkıyordu.. izliyordum insanları, gözümü ayırmıyordum işhanının oradan..
oradan çıkacağını veya orada birşeyler olacağını düşünüyordum..

yanılmışım..

karşı kaldırımın köşesinde 2 kişi.. biri takım elbise.. gri bir takım elbise.. beyaz bir gömlek.. kulakta bluetooth kulaklık.. 45 yaşında gösteriyordu ama 42 yaşındaydı.. zarftan çıkan notta öyle yazıyordu.. 42 yaşında idi sinan ... .

karşısındaki kişi kumaş pantolon, çizgili cepli bir gömlek.. gömlek pantolonun içindeydi.. gibindirik bi kemer..

konuşuyorlardı.. düşüncelerimin arasına daldı osman abi..

+ sinan şu takım elbiseli olan.. 42 yaşında, müteahhit.. foça tarafında arsa aldı.. daha önce bir kaç dosyası var elimizde ama kanıtlanamamış..

devam etti osman abi..

+ zengin, zenginliğin verdiği gücü kullanıyor.. vergi veriyor, illegal birşeyler kovalıyor ama bunu maliyeye yansıtmıyor..
- dosyası neyle ilgili ?
+ tarihi eser..

aklımın ucundan geçmemişti.. yıl olmuş 2009 hala tarihi eser kaçakcılığımı kaldı ? kaldı ki türkiyede ne olabilir ki tarihi eser adına?

adam arsayı alıyor, bina kuruyorum, yazlık site kuruyorum adı altında arsanın altını üstüne getiriyor.. alacağını alıp toz oluyor..
yanında çalışan adamlarda bu işin içinde.. amele diye tabir ettiğimiz adamlar.. arkeoloji mühendisine kadar..

bunları söylüyordu bir yandan osman abi .. karşısında ki adam kimdi sorucaktım merak ettim..

- şu karşısındaki adam kim?
+ bizden o.. arsa satımı yapıyorlar şuan .. onu konuşuyorlar..

osman abi'de kulaklık olduğunu fark etmemiştim.. arabanın içide karanlık olduğu için ve camlar filmli olduğu için dikkatimi çekmemişti.. dinliyormuş meğersem.. o yüzden ara sıra duraksıyordu konuşurken..

+ bu adamı kovalıyoruz listenin en başında olmasının sebebi büyük vurgun vuracak gibi..

aklıma satılan arsanın altında harbiden tarihi eser adına birşeyler varmıydı merak ettim.. varsa nasıl anlamışlardı..

- satılan arsada harbiden böyle şeyler var mı? tarihi eser ?
+ yok..

yoksa bu adam nasıl inandı nerden araştırdıda almaya karar verdi ? bu soru kafamı kurcalıyordu.. anlamıştı sanki osman abi.. devam etti.

+ bu adamın yanında çalışanlardan bazılarıda bizden.. bir kaçı işçi pozisyonunda, bir kaçı bu adama yakın bir konumda.. bu adama bilgi veren arkadaşta bizden.. sinan'a arsada tarihi eser olduğu ve değerinin gerçekten yüksek olduğu hakkında bilgi verdi.. sinanda bu bilgiler doğrultusunda bu görüşmeyi yapıyor..

+ anlaştılar.. gidiyoruz..

450bin türk lirası.. dudağım uçuklamıştı duyduğumda..

küçükmüş arsa.. bizim evin ordaki park kadar büyüklükteymiş.. 2 oda 1 salon olan binalardan her katta 4 daire olduğunu düşünün ve bu bina genişliğinde bir alan..

450 bin lira.. az buz para değil..

+ senin yapman gereken şu paşam.. sinan, bu arsayı satan arkadaşla telefon görüşmesi yaptıktan sonraki aradığı numaralar ile konuştuğu konuları arşivlemen..

- peki şef..
+ bi çay içelim o zaman ..

sakallı, et benli elemana baktı..
o da bana baktı.. tabi içeriz dedi.. elini omzuma koydu..

çelimsizmiş hissettim kendimi.. çok çelimsiz..