Vay bin bizde noldu niye gelmiyo bu çocuk diye düşünüp duruyoduk Adam mı oldun züt

bunu tek part ile inanılmaz kısa bir şekilde anlatıcam arkadaşlar. 5-6 sene evvel daha ergen delikanlıyken çok sevdiğim tinerci arkadaşlarım abilerim vardı bu dediklerimden bazıları benle yaşıt bazıları 30 yaşlarındaydı. onlar otla tinerle bally le kafayı bulurken bende oturur yanlarında oturur onların hayata dair söylemlerini sohbetlerini felekten yedikleri kazıkları falan dinlerdim. bazen 'kardeşim bir türkü açarmısın be ' derler telefondan içten bi müzik açmamı isterlerdi.Gel zaman git zaman iyisiyle kötüsüyle bir gün bir abi, yine kafalar 1 milyon dediki; ulan hangimizin evinde huzur var bee nasıl hayat lan bu' gibilerinden bişey söyledi. çember halinde oturduğumuzdan sırayla sordu ;(isimleri atıyorum) '

-ahmet sende huzur varmı kardeşim
+yok abi nasıl olsunki ...
-mehmet senin huzurun varmı evde kardeşim
+hiç olmadıki abi hep kavga gürültü
-(buda ben olayım) ali senin evin huzurlu mu peki ?
+ (ben) evet abi hamdolsun.
-lan huzurun yerindeyse burda ne tak arıyorsun dedi

normalde böyle bir lafı asla söyleyecek insan değildi. kafası güzel olduğundan olsa gerek istemeden de olsa çok doğru bir şey hatırlattı bana. bu laf hayatım boyunca aldığım bütün dede-baba-abi nasihatlarından ağır basmıştı. adına aydınlanmamı dersiniz ne derseniz artık birden yanımdaki hayatı bahane ederek bütün ömrünü boşa geçirmiş ve benle yaşıt olup boşa geçirmeye kararlı olan zavallıları kendimden aciz olarak hissettim. o geceden sonra bir daha yanlarına sofralarına bile oturmadım. benim ne işim vardı lan böyle insanlarla kendim gibi kültürlü, fikirleri ve hayat görüşleri olan insanlar varken kimlerle otlanmışım böyle. o gün bu gündür insan seçmeye başladım dini dili ırkı ne olduğu beni hiç ilgilendirmedi sadece fikirlerine ve düşünce yapısına baktım..

ne diyon amk akşam akşam sie