insanız bizler, varoluş kaygısı güden, düşünebilen hayvanlarız aslında. Aslında her şey bu kadar basit. Sisli bir kış sabahına uyandığınız zaman ne düşünebilirsiniz ki ? Kafam da tüm metafizik olaylar geçiyordu. işte tam da sizin dediğiniz gibi hayatı anlamlandırmaya çalışıyordum. Gitmem gereken bir okul vardı. Biz insanların ne kadar da çok mecburiyetleri var. Hepimiz istediğimiz şeylere ulaşmak için fedakarlık yapıyoruz, hem de en değerli şeyimizi feda ediyoruz. ZAMAN. işin acısı da ne biliyor musunuz ? Bu fedakarlığın sonunda istediğimiz şeye ulaşmamız garanti değil.

işte ben bu karamsarlık içinde kalktım, ev sıcaktı, duş aldım, okula kokmuş bir pislik gibi gitmek istemiyordum. Duşta kendimi seyrettim, ıslak vucudumla aynanın karşısına geçtim ve kendimi sevdim. insanın bence buna ihtiyacı kendine ihtiyacı var.

Kurulandım ve banyodan çıktım. Tek yaşıyordum evde, üniversite öğrencisiydim. Salon da boydan bir ayna vardı. Çırılçıplak kendimi izledim. Hayranlıkla baktım kendime. Olum game sen bile hayran olmazsan kim hayran olacak sana. diyordum her zaman. Üzgündüm, melankolik bir yapım vardı. Elimden geldiğince spor yapmaya çalışıyordum. Yani ayda bir başlayıp 3 gün sonra bırakıyordum.

Kendimden bahsetmeye devam edeyim, 1.89 boyunda 74 kilo, kumral incin saçlı pgiboloji öğrencisiyim. Güzel bir şehrin özel bir üniversitesinde okuyorum. Yaşamak kaygısı veren tüm kardeşlerime selam ve sevgi ile.

Uzun soluklu bir hikaye olacak sindire sindire gideceğiz anılarımın üzerinden. Kah komik kah duygu yüklü bol cinsellikli bir hikaye olacak. Seviyorum sizleri, şuku veya çugu atmanız ama en önemlisi yorum yapmanız beni çok mutlu eder.

Hava sisli ve yamurluydu normalde sigara icmiyordum ama hava ve icinde bulunduğum durum o kadar musaitti ki. Istemsizce vücudum sigara istiyordu. Karsimda bir cocuk vardi, elini cebine attı paketi çıkardı. Yuzsuzluk veya herhangi bir sey o an umurumda değildi. Gittim cocuktan sigara istedim. Çocuk halimi gorunce şaşırdı, dışarıda olanca soguya ragmen ben terlemistim. Kipkirmiziydim.

Aldim elime sigarayı o an delicesine sigarayi icmek istiyordum.

Arkadaşlar o kadar kisi okumuz yorum yapmis insan bi suku atar da millette gorurr..

Dudaklarima zütürdüm ve bir duman cektim icime. Ayakta durmakta gucluk çekiyordum. Duvara yaslandim. Olanları kafamda hesap ediyordum. Neden bu kadar etkilenmistim ki. Kapadim gözlerimi. Soguk rüzgar suratımı dövüyordu. O'nu dusundum. Gulusunu, gozlerini ve kokusunu. Icime cektim tekrar kokusunu . Sanki buradaydı.

Koku o kadar yoğundu ki icime çekiyordum adeta. Sonra suratima bir el degdi. Yumusacik tipki sesi gibi kadifemsi.

Gözlerimi actigimda O'nu gördüm karşımda.

Okula geç kalmak istemiyordum, hele bu kadar uyanıp hazırlanmışken. Daha fazla kendimi seyredersem geç kalacaktım. Odama gittim siyah pantolon üzerine gri kazak giydim. Okula gittiğim derse 10 dk vardı yavaş yavaş sınıfa yürüdüm. Sınıfa girdiğim de neredeyse hemen hemen doluydu, 95 kişilik sınıfta 80 kız 15 erkek vardı. Ben arkalardan bir sıraya oturdum. Ders amfideydi bu benim için iyi bir şeydi, çünkü bu dersi gerçekten sevmiyordum rahat rahat telefonla uğraşabilecektim.

Geçtim en köşe en arkaya oturdum, sınıf iyice dolmaya başladı, okul açılalı 3 ay olmasına rağmen sınıfa bir türlü alışamamıştım. Sınıfta kimseyi tanımıyordum neredeyse. Yanım boştu, sınıf ise dolu. Sonra yanıma bir koku geldi, gayri ihtiyari dönüp kokuya doğru baktım. ''Aman Allah'ım Dünya üzerinde böyle güzel kokuya sahip bir insan daha yoktur herhalde'' diye düşündüm. Ben kokuyla sarhoş olmuşken yüzüne hiç dikkat etmemiştim. Bunlar gördüğüm en güzel kıvrımlardı. Hiç bir rönesans tablosu bu kadar güzel olamazdı. Hiç bir sanat eseri bu kadar etkileyici olamazdı. Bu, bu başka bir şeydi.

Ben istemsizce bi kaç dakika kıza takılı kaldım, ama o an geçen sürenin gerçekten farkında değilim. E tabi doğal olarak kız şaşırdı, önce bi yüzü gerildi, sonra güldü aman Allah'ım bu ne güzel gülmek..

Heey !!! Oturdum ama eğer bir gelecekse veya rahatsız olacaksan kalkayım ?

" Bu ne hal ? Gözlerin kirmizi sen kırmızısin ? Cocuk mu var karşında? " sinirlenmis gibiydi. Sesi yükseldi, nefesi kegiblesti. " Neden kaçıp gittin benden ? Ben senin yuzunden kendimi kotu hissetmek zorunda miyim ? Ne yapmaya calisiyorsun? " ben sadece sustum ve gözlerine baktim. Tek kelime etmedim. Korktum konusmaktan korktum. Ben sustukça o sinirlendi. Omzuma vurdu ve bağırarak " Neden ? ! " dedi ve hıçkırarak ağlamaya basladi.

Ya burada durup kendimi ayaklar altına alacaktım yada çekip gidecektim. Zor olan gitmekti ve benim gitmem lazımdı. Topladım eşyalarımı kalktım ayağa, kendime sövüyordum; tak MU VAR EN ARKAYA OTURDUN AMINA KODUĞUMUN SALAĞI . Kapı ile oturduğum sıra arasında olan mesafe büyümüşte büyümüştü. Koşar adımla yürüdüm.

Üzerimdeki gözleri hissedebiliyordum, bana bakan gözleri ve düşüncelerini. Düşünceleri bedenime baskı uyguluyordu. Çıkmam lazımdı. Kapıyı açtım ve sanki özgürlüğüme kavuşur gibi çıktım gittim. Hemen yangın merdivenine yöneldim. Yangın merdivenine çıktığımda yüzüme çarpan soğuk hava beni biraz kendime getirmişti.

Ama bilmiyordum ki her şey daha yeni başlıyordu.

O gün akşama kadar yanında kaldım. iyice toparladı akşam sonra O'nu odasına zütürdüm, yatağa yatırdım hatta O'na yiyecek bir şeyler bile hazırladım. O kadar masum ve muhtaçtı ki. O'nun yanından ayrılmak istemiyordum. Sadece saf duygularla O'nu iyileştirmek istiyordum. Gece durabileceğim en geç saate kadar yanında durdum. Pek konuşmadık ben daha çok isteklerini yerine getiriyordum.

Ben artık eve gitmek için hazırlandım, gidiyordum arkamdan seslendi, Emre, gidiyor musun ? çok çocuk geldi sesi o an o kadar zor geldi ki gitmek. Döndüm elimden geldiğince sevimli bir şekilde Evet dedim. Somurttu, adeta küçük bir çocuk gibiydi, küçük hasta bir kız çocuğu gibi. Yeşil gözleri sarı saçları soluk teniyle. Gidiyorsun demek ki, iyi git, görüşürüz dedi somurtarak. O'ndan cesaret aldım Merak etme, yarın gelebileceğim en erken saatte geleceğim ben böyle değince güldü, babası işten elinde çikolatayla dönen çocuk gibi sevinçliydi.

seni bekleyeceğim, beni sen uyandır.

Beyler saat neredeyse sabah 4 oldu ben artık uyuyayım yarın elimden geldiğince yazarım merak etmeyin günde ortalama en az 15 20 part atarım. iyi geceler, şuku veya çugu atıp yorum yapmayı unutmayın. Sizin yorumlarınızı çok önemsiyorum.

edit: https://www.youtube.com/watch?v=1zY3W2AicsM iyi geceler beyler bu şarkıyla güne veda edelim.

Aslında çok uykum var ama biraz daha yazacağım, gececi tayfayı kıramıyorum. Dostlar, ilk entiriyi şukulayın da bari diğer insanlarda görsün. Seviyorum sizleri.

Buse'yi revire zütürdük, ben gerçekten çok korkuyordum. Bacaklarım titriyordu. iğne yaptılar Buse'ye serum taktılar. Yaklaşık bir buçuk saat sonra kendine gelmeye başladı. Sayıklayarak uyandı Anne, anne. gözlerini açtığında karşısında ben vardım. Dudakları hafif gerildi. Yüzünde ufak bir tebessüm oluştu. Sonra kısık ve halsiz bir sesle Ne o korktun mu sen? dedi ve gülümsedi.

O gülümseyince benim içim ısındı yedi iklim dört mevsimi aynı anda yaşadım. Sen yorma kendini yat dinlen biraz. dedim. Hayırdır, o sinirli halinden eser kalmamış dedi, gözleri gülüyordu. Yeşil çocuk gözleri mutluluk saçıyordu etrafa. Ama çok bitkindi. Bembeyaz olmuştu teni. Dudakları kurumuştu.

Arkadaşlar şimdilik bu gece benden bu kadar yarın gün içinde yazmaya çalışacağım yazamazsam da gece mutlaka yazarım. Yarım bırakmak yok ama sizde lütfen şukulayın. Seviyorum sizleri iyi geceler şuku ve yorum yapmayı unutmayın.

Arkadaşlar mobildeyim suan 2 - 3 part daha yszip bırakacağım aksam elimden geldigince 8 10 part atmaya çalışacağım pcden.

" Hey?! " sen ne kadar kacarsan kac bazen bazi seyler oluverecekse olur. Ne yaparsan yap ne kadae cabalarsan çabala senin elinde olan bir sey yoktur. Iste simdi kacip gittigim o kiz karsimda durmus o cocuk gözleriyle bana bakiyordu. Ruzgar arkasindan esiyordu. Kokusu icime doluyor saclari yüzüme çarpıyordu.

" Neden gittin ?! Ben bir sey mi yaptim ? " sen ne yapmadin ki beni alt ust ettin. Ne yapacaksin ki sen. Kimyami bozdun diyemedim tabi.

" Yoo. " diyebildim ciliz bir sesle.

Merhaba arkadaşlar ben geldim yaklaşık 5 part atmayı düşünüyorum. Az veya çok olabilir affola.

Eve vardığımda bir an önce sabah olsun istiyordum içim içime sığmıyordu. Gözümü kapatıyordum karşımda çocuk yeşili gözleri. Acayip mutluydum, sabah kalkar kalkmaz Buse'nin yanına gidecektim. Üstümü değiştirdim yatağa yattım. Gözüme uyku girmiyordu. 2 gündür adam akıllı uyumamıştım normalde çok uykum vardı ama heyecandan ve sevinçten uyuyamıyordum. Aman Allah'ım daha dün kabus görmemek için uyumamaya çalışan ben bugün hemen uyuyup sabah olmasını istiyordum. Adeta küçük bir çocuk gibiydim.

Nihayet uyuyabildim, 12 tane alarm kurdum, uyanamamaktan korktum. Sabah saat 6.12 de uyandım.

O gün yataktan hiç çıkmadım, çıkamadım. Sürekli yarı uyanık vaziyetteydim. Ne zaman uyusam sürekli aynı kabusu görüyordum. Yine aynı yerdeydik O yine omzumda ağlıyordu ama sonra kaçıp gitmiyordu. Gözlerime bakıyordu ve SENiN YÜZÜNDEN deyip aşağı atlıyordu. 8. kattan aşağı düşüşünü defalarca gördüm. Her seferinde kan ter içinde sıçrayarak uyanıyordum. En son uyandığım da sabah saat 5.47'diydi. Kalktım banyo yaptım kahvaltı hazırladım giyindim ve okula gittim. Aslında okula gitmek istemiyordum ama bir gece de çökmüştüm sürekli aynı kabusu görüyordum. O'nu bulmam lazımdı.

Kampüsün içine girdim ama içim içimi yiyor sanki bir el var tüm iç organlarımı parçalıyor. Kantine gittim, ortalıklar da yoktu. Kampüsün içinde aradım göremedim. Sınıfa gittim ders başlamasına 6 dk vardı. Oturdum rastgele bir yere. Kapıdan giren her kıza umutla bakıyordum ama hiç biri O değildi.

Böyle bir güzellikten kim rahatsız olabilirdi ki ? Bende rahatsız olmazdım. Kıza öylece öküz gibi bakıyordum. Kız benden cevap bekliyordu. Kendimi toparladım, zor olsa da toparladım kendimi. Tabi oturabilirsin, sıkıntı yok. Kimseyi beklemiyorum. kız tamam dedi döndü önüne. Bende önüme dönmek zorunda kaldım. O an zaman dursun isterdim o hep öyle gülsün ve ben hep onu izleyim.

Neler düşünüyorum ben. Aşka tövbe etmiştim. Bu kadar çabuk pes edemezdim. Kendimden utandım, kendimden tiksindim bir anda. O an çekip gitmek istiyordum. Durduğum yer bana dar geliyordu. içim daralıyordu.

Hoca derse başlamıştı çoktan yoklama kağıdı geldi imza attım. Biraz zaman geçsin çıkıp gidecektim. O an O'nun kokusunu her içime çektiğimde O'na daha çok bağlanıyor, kendime daha çok ihanet ediyordum.

Arkadaslar yarida birakmak yok sadece yemek yiyoruk devam edecegim sonra

Hadi kalk bakalım, kahvaltı yapmaya gidiyoruz. aslında gitmek istemiyorum dese gitmezdim çünkü gerçekten çok halsizdi. Böyle olmazdı, böyle iyileşemezdi. Kalktı üstünü giydi. Aslında benim düşüncem çok farklıydı, bir müddet Buse'nin benle kalmasını istiyordum. O'na şefkat gösterip ilgilenmek, bakmak istiyordum. Bunu kabul eder miydi bilmiyodum. Suan değil gün sonunda söyleyecektim. Hazırlandı Buse, çıktık odadan. Arabam vardı, öyle çok varlıklı değildik ama kimseye de muhtaç değildik. Orta sınıfın biraz üstünde bir gelirimiz vardı.

Araba zaten yurdun önündeydi. Arabayı görünce şaşırdı, hımm demek araban var. güldüm, kapısını açtım o oturdu sonra ben bindim arabaya, ee nereye gidiyoruz dedi meraklı yeşil gözleriyle.

Süpriz.

Kahveyi içtim açtım televizyonu kanallarda rastgele geziyordum. Sonra bir kahve daha yaptım. Uyumamak için elimden geleni yapıyordum. Ne olursa olsun uyumamalıydım o kabusu bir kez daha görmek istemiyordum. Gece saat 4'e kadar ayakta kalabildim sonra masanın başında elimde kumanda uyuyakalmışım. Yine aynı kabusu görmüştüm. Sıçrayarak uyandım, sandalyeden düşmüştüm, öyle sert sıçramışım ki.

Bu iş iyice çığırından çıkmıştı. Kalktım yine duş aldım kahvaltı yaptım. Sabah erkenden okula gittim, derse gireceğimiz amfinin önünde bekliyordum dersin başlamasına daha 43 dk vardı.

Sınıfa giren herkese kızı anlatıyor ve tanıyıp tanımadığını soruyordum. Bu şekilde isminin Buse olduğunu öğrendim. Buse daha ortalıkta yoktu anlaşılan öyle sınıfta yakın olduğu kimse de yoktu. Dersin başlamasına 4 dk vardı hoca geliyordu ama hala Buse yoktu.

Beni karşısında görmeyi beklemiyordu. Dahası benden böyle bir tepki beklemiyordum. 3 günde tam anlamıyla çökmüştüm artık duygularımı kontrol edemiyordum. Göz altlarım mosmordu ve o kadar bitkindim ki..

Ne diyorsun anlamıyorum, ne ne yapmaya çalışması? dedi titreyen sesiyle korkmuştu galiba ben öyle bağırınca. Halbuki ben bağırmak istememiştim ama eminim oradan görünüşü gerçekten çok korkunçtur. Kapı aralıktı, içeri geçtim.

Yeter artık, 2 gündür kabusum oldun. Çıkmıyorsun rüyalarımdan, kabus görmekten bıktım artık. dedim sanki tüm bunlar O'nun suçuymuş gibi.

Güldüm, gerçekten güldüm, son 3 4 gündür hiç gerçekten mutlu olarak gülmemiştim. Belki de hiç gülmemiştim. O kadar tatlı söylemişti ki. Demek küçük hanım kahvaltı istiyor gözleri güldü, Eveeet, hemde yatağıma, hani kahvaltım ? öyle söyleyince ben bi kahkaha daha patlattım.

Kalk gidiyoruz, hadi bakalım, sen istedin. şaşırdı böyle bir şey beklemiyordu. Nereye be ? ee öyle kolay değildi. Ben bu kızı seviyordum bu aşikardı. O'nun da bana ihtiyacı vardı. Her ne kadar bunu itiraf etmiş olmasa da. Bende O'na aşkımı itiraf etmemiştim. Kaldı ki kendime dahi etmemiştim. Kolay olmuyor böyle şeyler, insan bazen kendine bile söylemiyor çok sevdiğini. Hep korkak olduğum için kaybettim bu sefer kaybetmeyeceğim. Bu sefer korkmayacağım. Buse benim olmalıydı, benimle beraber olmalı biz olmalıydık.