nasıl cinlere inanmaya başladım anlatıyorum

bu elif seni suçladıysa senle nasıl beraber olabiliyor hala panpa

beraberlik derken sevgili durumlarını falan kastetmiyorum zaten o yaşta bi tak olmaz ama kızın senden çekinmesi gerekmiyor mu yaşının da verdiği pgiboloji itibariyle ? işin ilginç yanı bu kız buna bile göğüs gerip senin yanında diyelim o zaman bu kız seni hayatta bırakmaz bana göre ama sen ilk hoşlandığım kız demiştin yani artık hayatında yok. çok ilginç geldi bana, ulan ben o yaşta tuvalete giderken ışığı açıp yanmasını bekliyodum da sonra giriyodum falan bu kız nasıl korkmaz lan

@173 gibtir git amk kızlarınız huur erkekleriniz muallak hahahah

neyse anlat diyenler var hadi biraz daha anlatıym zaten ben öyle sakız gibi uzatmam biteceği yerde bitiririm.

elif okuldan ayrıldı. ayrıldı dediğim hocalarla falan paslaştı ailesi, bi şekilde kitabını uydurup kızı bi daha okula göndermediler, tasdikname de almadılar. sonraki sene de bunu arel kolejine verdiler etrafı değişsin falan diye elifin olayı buraya kadar ağalar. öte yandan nesrin yine muhtemelen antin kuntin hareketlerine devam ediyordu çünkü peder bey ciddi müşteri kayıpları yaşamaya başlamıştı ve bu duruma inanamıyordu. her zaman olan şeyler oluyordu halbuki, değişen bir şey yoktu. paradan biraz papazladık ama arkamız sağlamdı neyseki. bu arada satılması mevzu olan evi de sattırmışlardı. bize de daha canlıyı vermemişlerdi. babamda bu duruma çok sinirleniyordu ama fazla abartmıyordu, malum, kalbi vardı. ben bigün dayımla bu konları bir konuşayım dedim. aradım bunu nabıyosun müsait misin falan hesabı gel dedi. gittim. dedim bak dayı, bu yol, yol değil. birbirimizi severiz, ama babam artık kalp hastası. işi gücü sektede, bir de sen haksızlık yapıyorsun. böyle yürümez dedim. ee dedi, nasıl yapalım dedi. valla nasılı masılı yok dedim. hazirana geldik, millet istanbuldan kaçıyor, müşteri fifti fifti azaldı dedim. bizim de durumumuz iyi değil. siz bence gene bi toplanın ama bu sefer geçen seferki gibi davranma. koca koca adamlarsınız, olmuyor dedim. peki dedi ben bi düşüniym falan. öyle kaldı. haftasonu toplandılar.

hee iyi iyi okuyanımız varmış.

bu diyalogdan sonra ben artık düşmanımı yerine koymuş, neler yapabileceğimi düşünmeye başlamıştım. bir kere alkolü falan kestim. düzenli namaza başladım. hatta cumalara gitmek için okulla kavga ettim ama sonunda annemin ısrarlarıyla onları da yola getirdim. artık tek dostum allahımdı ve ben bu şerefsiz kadını bir şekilde mutlaka durduracaktım. tabi bunlar olurken nesrinin hamileliği de bir taraftan tam gaz devam ediyordu. o kadar içinden kötü bi insanın nasıl bi çocuğu olabilirdiki, resmen şeytanın çocuğu gibiydi. ama ben büyü yapmanın ne kadar günah olduğunu öğrenmiştim ve o kadının bir gün tepetaklak olacağını biliyordum. dine dönüşüme rağmen kabuslarım fersah fersah artmıştı. her gece 3-4 kere kan ter içinde allahım diyerek uyanıyordum. çektiğim eziyetin haddi hesabı yoktu. rüyalarımda hep tarif edilmez ucubelerin bana yaptığı işkenceleri görüyordum. upuzun tırnakları, düzensiz ve bazen yarısı bile olmayan saçları, kızıl gözleri ve çürük derileriyle bana işkence ediyorlardı. işkence onların eğlencesiydi.

@212 anlattı ya amından ölü insan çıkarmış daha napsın?

neyse beyler hastane faslı böylece bitti. annem hocaları sordu soruşturdu ama o gün çok yorulduğumdan ben istemedim hacıyla hocayla uğraşmak, zaten suratım yanıyordu dıbına koyim. bi yandan da odayı düşünüyorum gene. napıyodu gecenin bu saatinde o dıbına kodumun karısı kafasında siyah tülbentle mumlarla falan. öte yandan da iyice manyağa bağladım, düşünmiyim bunları falan dedim kendi kendime. o sıralarda hoşlandığım bir kız vardı, hatta hoşlandığım ilk kızdı zaten. elifti ismi. ona daha çok konsantre olmaya biraz daha çocukluk yaşamaya karar verdim. ne bileyim mc.donaldsa gidelim, sinemaya gidelim falan fişman. ben o ara nişantaşı ışıkta okuyodum. pazartesi okula gittim elifi buldum. tabi o ara öyle telefonlar falan yok çoluğun çocuğun elinde, estafurullah. facebook flan da yok. en büyük olay icq tabi ki büyük devrimdi. ama genel itibariyle insanların yüzyüz bişeyler konuştuğu, yaşadığı, sowsyalleştiği son dönemlerdi ve bu sizi daha cesur kılıyordu sonuçta.

beyler yorum girmeyecektim çünkü yengesi cinlerle irtibata girdiği için bunları görebilir ve ecdadımızı gibebilir, niye girdim bende bilmiyorum neyse kısaca rezerved

dedim bak dayı, bu yol, yol değil. birbirimizi severiz, ama babam artık kalp hastası. işi gücü sektede, bir de sen haksızlık yapıyorsun. böyle yürümez dedim. ee dedi, nasıl yapalım dedi. valla nasılı masılı yok dedim. hazirana geldik, millet istanbuldan kaçıyor, müşteri fifti fifti azaldı dedim. bizim de durumumuz iyi değil. siz bence gene bi toplanın ama bu sefer geçen seferki gibi davranma. koca koca adamlarsınız, olmuyor dedim. peki dedi ben bi düşüniym falan. öyle kaldı. haftasonu toplandılar.

12 yaşında beyler bunu söyleyen kişi koca dayısına racon kesiyor nasılı masılı yok ne aga

anlat hadi hizli devam et

@167 sen beni tanıyor musun kardeşim? tanımıyorsun değil mi? ben de seni tanımıyorum. tanımadığım etmediğim birine ne amaçla yalan söyleyebilirim sence? sadece içimi dökmeye gelmiştim, insanı hasta ediyorsunuz amk.

12 yaşında yenegeni öldürüp gömmüşündür allah bilir. Pampa bence musallatı fazla izlemişin

tartışmayında Anlat amk

12 yaşında aşk filozofluğu, akli dengesini yitirdi diyosun, beni direk tanıdı diyosun... şu teferruatı kısa keste saadete gel

bu akrep muallaksi benim sinirimi bozdu amk bu gecelik bu kadar beyler.

hafız iyisin hoşsun da bunları 12,5 falanken yaptım dıyosun ya ben orda sana hasgibtir diyorum.

@164 okuma beğenmiyorsan. ben sizi korkutucam diye laf anlatmıyorum ki, nasıl inanmaya başladığımı anlatıyorum.

sabah bi kuş gibi hafif kalktım. sanki dünyam değişmişti, sanki anlattığım hiçbir şeyi yaşamamıştım. ne yengem huursu, ne dayım pekekenti aklımdaydı. hocanın söylediklerini bile giblemiyordum. fakat bu huzur çok sürmedi ve ertesi gün elif'in kaydını okuldan aldıracağını duymamla dünyam gene yıkıldı başıma. çok aktif bi ilişkimiz yoktu. zaten o yaşta yapılacak şey de maksimum öpüşmektir ki o da imkansız gibi bişeydir. ama her şeye rağmen onun varlığı her zaman bana iyi hissettirmiştir. açıkçası kendimi suçlu da hissediyordum biraz elife olanlardan, biraz da bundan yanında olmak istiyordum. ama onun artık gücü kalmamıştı. sadece olanlar da değil. bu kadar erken yaşta aldığı ağır ilaçlar, hasar gören akli dengesi, dolayısıyla başarısızlık. yeniden başlamak istiyormuş her şeye. bensiz mi diye sordum? bi müddet en azından dedi, bir müddet görüşmeyelim, yeni hikayelerimiz olsun, belki biraz mutluluk iyi gelebilir ikimize de dedi. aşk nedir elif dedim? aşk bazen vazgeçmektir dedi. o an bi kız için ilk defa ağladığım andı.

@158 senin geleneğini gibeyim yalancı bin.. 12 yaşındaki çocuğun yapamayacağı şeyleri yazıp duruyon. yok rakı sofrası, yok dayımlarda odalara baktım, öyle bir olaydan sonra o eve gidemezsin o yaşta altına sıçarsın altına, bide odaları aradım diyorsun..

nişantaşı ışıklı bin seni terakki'li olarak azmı gibmedik sizi

@172 la pic gibtir et milleti anlat surada okuyup yatcaz zaten