1. 26.
    +1
    bana sarıldı aferin dedi senden bunu bekliyordum işte benim harika çocuğum seni çok seviyorum dedi... gittik çocuğunu gördüm onu sevmeye çalıştım, sever gibi yaptım içime ağladım. ona bir oyuncak alıp zütürdüm ertesi gün .. hayatının ilk oyuncağını mükemmel kardeşinden almış oldu(!)
    ···
  2. 27.
    +1
    bu arada turizm sakat sektör işlerimiz bir anda o kadar kötüye gitti ki batmanın eşiğine geldik. babam rusyada bir anlaşma yapmaya karar verdi çok büyük bir anlaşmaydı şirketi o anlaşma kurtarırsa kurtarırdı yoksa artık bir şirketimiz de olmayacaktı. babam bunu da aynı gün anlattı. ve ben babamı o kadının ve çocuğunun yanında bırakıp dershaneye gittim. evet hiçbir şey olmamış gibi gittim
    ···
  3. 28.
    +1
    sonra ömrümün bir daha hiç geçmeyecek olan o saçma hissini yaşamaya başladım. acelem vardı acilen bişey yapmam lazımdı. ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum. ama duramadım ilk defa dershaneyi ektim ve dışarı çıktım. ama yürüyemedim çok acelem vardı koşmaya başladım. çok koştum ağlayamadıkça daha hızlı koştum evde buldum kendimi
    ···
  4. 29.
    +1
    annem evdeydi ona sarıldım. çok tuhaftı midem hala bulanıyordu amaa sarılmam lazımdı ben iyi çocuktum annemin yanında olmam lazımdı. oturdum annemin karşısına ve babamın bir çocuğu olduğunu söyledim ... büyük bir tepki vermesini bekliyordum. "biliyorum" dedi. böyle şeyler aile içinde çözülmeli hiçkimseye söyleme dedi. kabullendım. dışarı çıktım içtim içtim içtim... babam da o akşam rusyaya gitmiş sabah uyandığımda yoktu
    ···
  5. 30.
    +1
    kalktım. annem ilk defa benden önce kalkmıştı. bana kahvaltı hazırlamıştı kahvaltı yaptık okula kadar benimle yürüyüş yapmak istediğini söyledi tamam dedim. yürüdük.. yürürken çok kötü sırt ağrısı ve çok sert bir baş ağrısından bahsetti ona doktora gitmesini söyledim. bunu söylerken de tek derdim başımdan savmaktı
    ···
  6. 31.
    0
    o gün de okula gittim ama bir sorun vardı. hiçbir şeyi yavaş yapamıyordum. yemekleri birkaç dakika içinde yiyen hıpızlı konuşan yerinde duramayan bir insan olmuştum. huzursuzluğumu durduramıyordum. okuldan çıkıp dershaneye gidecekken yine yürüyemedim. koştum hemen dershaneye gittim inanılmaz bir hızla test çözdüm derse grdim ama dayanamadım sabit durup dersi dinleyemedim. izin aldım ve yine koşarak eve döndüm
    ···
  7. 32.
    0
    evde annem ve diğer öz kardeşim vardı. bu arada öz kardeşimi nasıl atladım bilmiyorum şuana kadar. kardeşim beni herhalde en mutlu eden şey olmuştur şu hayatta. ama annem onunla ilgilenmediği için hala bana anne der... hem en büyük mutluluğum hem de en büyük sorumluluğumdur
    ···
  8. 33.
    0
    annemle kardeşim evdeydi. annem aç mısın diye sordu açım dedim odama geçtim üzerimi değiştirdim banyoda elimi yüzümü yıkarken kardeşim yanıma gelip "anne nerede?" diye sordu. mutfakta bana yemek yapıyo dedim. gitti geri geldi anne yok ? dedi... banyodan çıktım bütün evi aradık annem yoktu.
    ···
  9. 34.
    +2
    bakkala gitmiştir diye bekledik gelmedi evi tekrar ararken kardeşimden hayatım boyunca unutamayacağım o çığlık geldi " anne ölmüş!" dedi. odadan kardeşimin sesinin geldiği yere doğru giderken aklımdan o kadar çok şey geçti ki ... gittim kardeşim küçük tuvaletin kapısını aralamış yerde ağlıyo annem içeride ağzından garip garip hırıltılar çıkıyor yerde baygın...
    ···
  10. 35.
    0
    bir sürü şey düşündüm o anda. kardeşimi sakinleştirdim ilk önce dedim ki kafasını çarpmıştır şok geçiriyordur sakin ol bebeğim. onu koltuğa oturttum annemi içeriden çıkardım yan yatırdım. bilinci açık değildi kusturdum nefes alıyordu ama sayıklamaları kusması pek normal değildi yine donuktum
    ···
  11. 36.
    0
    hayatımda ilk kez vitesli araba kullandığım andır. resmen deli gücüyle falan annemi sırtlayıp apartmandan aşağı arabaya taşıdım. kardeşimi sakinleştirip yanıma aldım ve henüz 3 aydır bulunduğum şehirde ilk gördüğüm polikliniğe gittik. arabadan inip sedye rica ettim doktor geldi annemi görür görmez hemen büyük bir hastaneye gidin dedi ve bize tarif etti gittik.
    ···
  12. 37.
    0
    arabadan indim artık biraz da olsa paniklemiştim. ama kardeşim yanımda olduğu için belli etmiyordum. annemle kardeşim arabada ben hastanenin içinde doktor aradım. kimse gelmeyince bir de ben çığlık attım " bu dıbına koduğumun hastanesinde doktor yok mu? " diye bağrındığımı hatırlıyorum. birsürü hemşire doktor falan geldiler annemi arabadan alıp içeri zütürdüler
    ···
  13. 38.
    0
    ne kadar beklediğimizi kestiremiyorum ama ben hala kardeşim panik olmasın diye onu güldürüp eğlendirmekle vakit geçirmeye çalışıyordum. sonra doktor geldi yanıma, kardeşiniz mi diye sordu evet dedim. bir dk yalnız konuşabilir miyiz dedi dizlerimin bağı çözüldü peşinden gittim
    ···
  14. 39.
    0
    "anneniz beyin kanaması geçirmiş durumu oldukça ağır görünüyor şuan beyin cerrahisinden ve nörolojiden arkadaşlarımız yolda birazdan burada olurlar" dedi ve gitti. arkamı döndüm kardeşim uzakta bi bankta oturuyodu ona baktım sadece annem ölmeyecek dedim içimden.
    ···
  15. 40.
    0
    kardeşimin yanına gittim. hala donuk olmayı bi şekilde becerdim. hiçbirimizin sigortası olmadığı aklıma geldi. (para çokken gerek olmuyodu)cebimde yeterince para yoktu babamın en yakın arkadaşını aradım hastaneye geldi yarım saat kadar durdu kardeşimi alıp halama zütürdü. ve bi daha hiç gelmedi para da vermedi neyse
    ···
  16. 41.
    0
    hastanede öylece bekledim. babamı aradım açmadı, uyuyormuş (rus biriyle uyuyordu o arada muhtemelen). neyse sabaha kadar neredeyse hiçbir şey düşünmeden bekledim sabah babamı tekrar aradım açtı durumu söyledim geliyorum dedi. ama o gün için uçakta boş yer bulamadığı için (ne derece doğruysa) gelmedi
    ···
  17. 42.
    0
    geniş tetkiklerin ardından doktor beni odasına çağırdı. gittim, beyindeki iki büyük damarın patladığından bahsetti. ve yaşama şansının milyonda bir olduğundan... bu ihtimali değerlendirmek istiyorsak ameliyat olması gerektiğinden bahsetti
    ···
  18. 43.
    0
    ben dinledim odasından çıktım. ve annem ölmeyecek en azından ben ona seni seviyorum demeden ölmeyecek diye düşündüm. yaşadığım vicdan azabını anlatamam o kadar canım yandı ki belki çok bencilce ama o zamana kadar ona sevdiğimi hissettirseymişim eğer o zaman ölse de beni o kadar üzmeyecekti. ama seni seviyorum demeden ölmesi kabul edilemeyecek kadar ağırdı
    ···
  19. 44.
    0
    yeni okulumdan bir arkadaşım geldi yanıma. durumu anlattım bahçede biraz alkol aldık falan. ailesinden mümkünse bir kaç bin tl borç almasını rica ettim. denerim dedi. çünkü hastanede para lazımdı babam ertesi gün gelecekti ameliyat vs falan para lazım ya ben meblağnın ne boyutta olacağını da bilmiyorum o an
    ···
  20. 45.
    0
    o gece yine sadece durdum, düşünmedim, bekledim... sabah oldu babam geldi, beraber doktorun yanına gittik doktor ona da anlattı neler olduğunu. ve ameliyatın 56 bin tl olduğunu oda ve yoğun bakım ücretleri hakkında danışmadan bilgi alabileceğimizi vs vs ... ( ama babam rusyadan yapması gereken anlaşmayı yapamadan dönmüştü ve artık batık bir şirketimiz vardı. üstelik hiçbir birikimimiz de kalmamıştı. )
    ···