-
1.
+4yazmaya çalışıcam...
edit: özet yok, okuduğunuz için teşekkürler
edit 2: hikaye değil, gerçek.
-
2.
+4okumaya çalışıcam...
-
3.
+4anlamaya çalışacam...
-
4.
+5ben bu oyunu bozmaya çalışıcam...
-
5.
+2istanbulda doğdum babam bir kumarbaz, herşeyimizi kaybedince antalyaya kaçmıştık. hayatımın hatırladığım ilk sahnelerinden biri babamla yeni tuttuğumuz bir evde kartonların üzerinde yattığımız zamandı..
-
6.
+1sonra annem geldi her şey(!) yavaş yavaş düzelmeye başladı çok çalıştılar.. kocaman bir şirket sahibi bi ailenin çocuğu oldum mutlu olduğumu sanıyordum.. ama asıl sorun kimsenin benim nasıl olduğumla ilgilenmeyişiydi
-
7.
+1insan 10 yaşındayken nasıl olduğunun tahlilini kesinlikle doğru yapamıyormuş... o zamanlar kocaman bir evde toplamda dokuz aile bireyiyle yaşıyorduk.. bazen birileri beni sevsin bana aferin desin diye bütün evin bulaşıklarını yıkıyordum ama kimse farketmiyordu.. sonra öyle olmayınca farkedilmek için hata yapmayı seçtim
-
8.
+112 yaşımdayken cebimde para yığılıydı. sabaha kadar içiyorduk kuzenimle... sabaha karşı eve geldiğimde kimse kapıda beni beklemiyordu, ertesi gün kimse nerede olduğumu sormuyordu... hataları büyütmeye karar verdim ama bir engelim vardı
-
9.
+1babam beni o kadar çok seviyordu ki sürekli herkese ne kadar mükemmel(!) bir çocuk olduğumu anlatıp duruyordu. ve bu mükemmel olmak zorunda kalmaktan (babamın gözünde) asla vazgeçemedim. çünkü beni sevdiğini sadece sarıldığında da olsa hissettiğim tek kişi oydu
-
10.
+1her zaman okul birincisi oldum hep çok çalıştım... ve bunlar o kadar güzel örttü ki hatalarımı hem hata yapıp farkedilme şansımı elimden aldı hem de mükemmel olmak zorunda kalmak her geçen gün biraz daha üstüme yapıştı.. babamın sevgisinden vazgeçmedim hiçbir zaman o yüzden hatalarımı birisi farketsin istedim gizlice bulsun onları ... çünkü ben kendi elimle babamın sevgisini asla riske atamazdım
-
11.
0şaşırmaya başladım
-
12.
+115 yaşına geldiğimde milyon dolarlık bir şirketimiz dolayısıyla deli gibi param vardı... artık asla ayık dolaşmayan sürekli kavga eden saçma sapan bir insan olmuştum. ama hala başarılıydım... karda yürüdüm izimi belli etmedim(keşke edebilecek cesaretim olsaydı)
-
13.
+1bu arada annemden hiç bahsetmedim. çünkü neyinden bahsedeceğimi aslında ben de bilmiyorum. sadece her şey için beni döverdi. dövdüğünde ağğladığım için tekrar döverdi ve tekrar ağladığım için tekrar... sonra babam gelip annemi döverdi ve hayat güzelleşirdi(!)
-
14.
+1bir gün babamın cep telefonu bozulmuştu ve benim telefonumu ödünç aldı, ertesi gün telefonumu geri aldığımda içinde iki ayrı kişiye atılmış mesajları gördüm... iki ayrı kadına. sadece donup kaldım ( üzülmek yerine donmaya başladığımı farkettiğim ilk an budur).. mesajlarda cinsel içerikli bişeyler yazıyordu kafam almadı kuzenimi çağırdım okuttum ve babamı çağırmaya karar verdik (okuldayız bu arada)
-
15.
+1babam geldi bizi aldı okuldan her şeyden habersiz... yemek yemeye gittik ve mesajların ne olduğunu sordum. evet aynen böyle çok sakin bu mesajlar nedir? diye sordum. beni yıkan önemli anlardan biriydi: "hani birine aşık olur da onu unutmak için başkalarıyla çıkarsın ya, işte bu mesajlar o başkalarına atılmış mesajlar... ben birine aşık oldum" dedi.
-
16.
+1hala donuktum. olayları idrak edememiştim. şimdi bile ne hissettiğimi hatırlamıyorum ( bu annemle babamın hiç bir hissine tanık olmayışımdanmış terapistim öyle diyo) kime ? demeyi becerebildim...
-
17.
+1kime olduğunu söylemedi. sonra ben her zaman olduğu gibi bunu da unutmuş numarası yaoptım başta kendime ve sonra herkese aynı numarayı yaptım daha çok içtim daha çok ders çalıştım daha çok eve gelmedim daha çok seviştim. ama düşünmedim
-
18.
+1defalarca başka kadınları yakaladım... ama babamı hep çok sevdim. hep annemden nefret ettim beni her öptüğünde midem bulandı. sanki babamı bu hale getiren hep oymuş gibi tek suçlu oymuş gibi gördüm. herkese annemden ne kadar nefret ettiğimi anlattım
-
19.
0okucam devdıbınıda yaz
-
20.
0özet gecıyom beyler adam ölüyo