LYS den çıkmıştım. Henüz sonuçlarını beklemedim. Aşağı yukarı gelicek sonuç belliydi. Gidecektim.

LYS bittiği gün başladım çalışmalara. Yeterli bilgim vardı. Yeterli azmim vardı. Zamanımda gayet boldu. Her şey beni günahları temizlemem için yola getiriyordu.
insanlara tecavüz ederek kötülük yapmak eskide kalmıştı. Artık direk hayatlarına tecavüz edicetim. Bir insanın hayatına tecavüz etmenin bir kaç yolu vardı. Bunlardan namusu yok etmeyi önceden kullanmıştım. Şimdi paralarını yok edecektim. Yine bana teşekkür edeceklerdi. Beni tanımadan beni düşüneceklerdi. Tanınmayacaktım ama önemli biri olacaktım.

Bankaların rekabetileri çok çetindir. Bu rekabetin en arka saflarında olan bir bankayı gözüme kestirmiştim. Tüm bankalar arasında güvenlik bakımından en vasatı buydu. En vasat dediğime bakmayın. En vasatı bile çok fazlaydı benim için. Günlerce sadece bilgi topladım. Veri tabanına girip bir kaç müşterinin parasını hortumlamaktı amacım. Cümlenin kısalığı işin zorluğuyla ters orantılıydı. Haftalarca bir açık aradım. Resmen benim beynimle onlarınki vs atıyordu ve her zaman onlar üstün çıkıyordu. Her türlü tedbiri zaten almıştım. Yakalanmamın imkansız olduğuna hayatım pahasına iddaya girerdim. Zaten hayatımı ortaya koyarak bu işe girişmiştim. Yani hayatım pahasına bir iddaya girmiştim.

Günler günler sonra. Paket paket sigaralardan sonra. Bardak bardak kahveden sonra. Bir gün aydınlanma yolumu gösteren o küçük deliği keşfettim. Bir noktayı atlamışlardı. Başarmıştım. Bulmuştum lan işte açıklarını. Ben sizden daha zekiydim huur çocukları. Beni önemseyeceksiniz...

Bu açığı değerlendirmedim. Sabrettim.

Üniversite tercihleri zamanı gelmişti bile. Ortalama ile vasat üniversiteler arasında bi üniversitede bilgisayar mühendisliği yazmıştım. Daha doğrusu 10 a yakın tercih yaptım ve tamamı ya pc müh. yada yazılım müh. ile alakalıydı. Tercihler açıklanana kadar sadece plan yaptım. Bu paraları nasıl harcayacağımı, nasıl yakalanmayacağımı, nasıl önemli biri olacağımı...

Üniversite tercihleri açıklanmıştı. Yaşadığım yerden en az 900 kilometre uzakta başka bir şehir de bilgisayar mühendisliğini kazanmıştım. Benim için herşey son derece kusursuz gidiyordu. Gitmem için gün sayıyordum tabiki yapacağım son kötülük için.

Büyük gün yaklaşmıştı. Yaklaşık 30-35 kişinin banka hesabını boşaltacaktım bugün. Ortalama 70 bin TL civarında bir paraydı bu. Bu parayla yeni üniversite ortamında son derece popüler olabilirdim.

Operasyonun başlayacağı bir önceki gün heyecandan uyuyamamıştım. Bugün ben önemli biri olacaktım. Belki haberlere çıkacaktım. Bu düşünce beni deli ediyordu.

Başlamıştım. Yer tespiti olmaması için hesaplardaki paraları birbirlerine aktarıp farklı stratejilerle para çekiyordum. Kafa karıştırıcı bir sistemdi bu bir anda cebime indirirsem o paraları poliste anında yanımda biterdi. Bir hesaptaki parayı başka hesaba ondakiniden başka hesaba derken benim hesabıma ve bende birazı kaldıkdan sonra paranın çoğunu yine başka hesaba aktarıyordum. Bir döngüydü para her hesapta azalıyordu ama en sonunda paranın çoğu bende kalıyordu.

Başarmıştım. Zengindim. Artık bu şehirden gibtir olabilirdim. Son bir küçük kötülük yapacaktım. O gibiş videosunu bankanın web sayfasına koyacaktım. "Bakın bu kızı gibtiğim gibi hayatınızı gibtim" diyecektim onlara.

Kızın videosunu elimin uzandığı her yerde paylaştım. Bireysel olarak kötülükden büyük bir pay almıştı bu kız. Sanırım en fazlasını hak ediyordu.

Evden ayrılıp yeni şehre yeni bir hayata merhaba demek üzere uçağa bindim. Zengindim lan otobüslemi gidecektim o kadar yolu. Ufak bir ev kiraladım. Abartıya gerek yoktu. Sıradan bir ev dizdim. Ufak birde mobilet aldım. Canavar gibi bi masaüstü aldım. Daha doğrusu toplama yaptım. Nedeni fiyatı uygun olsun diye değil. Sadece kendi topladığım bilgisayarla aramda özel bir bağ oluyordu sanki. Bilgisayar mühendisliği bölümü beni beklesin onuda becermeye geliyordum.

Daha derslerin başlamasına 1 hafta felan vardı. Henüz üniversiteyi gezmemiştim. Atladım mobiletime turlamaya başladım. Sandığımdan daha büyüktü. Ufkum açılmıştı nerdeyse. "Üniversitede kızlar teklif ediyormuş" safsatalarının doğru olmadığını biliyordum elbette. Ama ne fark eder, zengindim ve kızlar için yeterliydi bu. Param olmasa da istediğim kızı gibecek aklım vardı.

Turlama sırasında bunları düşündüm. Eve geri dönüyordum. Evin önünde polis ekipleri vardı. Bilgisayarlarımı sökmüşler bir arabaya yüklüyorlardı. Bir tanede haber spikeri orada yayın yapıyordu. Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim. Evet çok önemli biri olmuştum artık. Hayatımın zirvesindeydim. Ama şimdi gibi tutmuştum. Evin karşısındaki parkın salıncaklarında polislerin gitmesini bekledim. Yanımda sadece 100 tl ve bir mobilet vardı. Tabi birde cep telefonu (Samsung S6 Edge plus boru değil lan fakir).

Hzılıca bilgisayarları söktüler ve az öteye geçip pustular. Ben sanki onları tanrının izlediği gibi izliyordum. Beni nasıl görmemişlerdi hala anlamadım.

Çok fazla şeyi düşündüm. Nasıl yakalandım? Neyi atladım? Bu sefer hangi ihtimali düşünmedim?

Farkettim ki bu düşüncelerin hiçbir yararı yoktu artık. Daha yararlı şeyler düşünmeliydim.
Napıcaktım? nereye gidecektim? Diyelim bu günü atlattım ya sonra ?

ihtimalleri ve bilgileri yeniden gözden geçirdim. Parkta salıncakta evimi izliyordum. Yaklaşık 300 metre uzaktan. Polisler ise 150 metre uzağımdaydı.
Hepe kalkıp uzaklaştım. iki sokak aşağıdaki pastaneye girdim. Bir yandan atıştırıyor bir yandan düşünüyordum. Tam o sırada kapıdan 2 tane polis geldi. Kendi aralarında bişeyler konuşup gülüyorlardı. işte şimdi gibi tutmuştum. Lisede kızın yanıma oturduğunda felç geçirmiş gibi kasılmam gibi kasılmıştım. Ama polisler beni giblemeyip bişeyler alıp çıktılar.

Bu polisler bu zekayla benim yerimi nasıl bulmuşlardı ? Gerçekten hayret etmiştim

kafama dank etti bi anda. Bu adamlar artık benim hakkımda her şeyi biliyorlardı. Cep telefonumdan yerimi bulabilirlerdi. Hemen pastaneden çıkıp en yakın telefoncuya gittim. Telefonumu (samsung s6 edge plus unutma yani) aldığım fiyattan baya ucuza sattım.

Cebimde yaklaşık bin tl küsur vardı. Evime yakın bir otel vardı. Oraya yerleştim ve tüm gece uyumadan yeni planlar yapmaya başladım. Bu planlar artık kötülük yapmak için değildi. zütümü kurtarmak içindi.

Bu yaşadığım olaylar şuan bu yazıyı yazdığımdan yaklaşık 3 ay önce yaşandı. Yani günümüze çok yakınız.

Otelde televizyonu açtım. Acaba haberlere çıkmışmıydım? Hayır. Yine önemsizdim. Zaten Türkiye gündeminde olay mı ekgib beni koysunlar.

Karar vermiştim. Benim bu ülkeden kurtulmam gerekiyordu. Ama nasıl ? Ya beni tam uçağa binmeden önce enseleselerdi? Nasıl kaçıcaktım ? nasıl ?

Uzun süre yine düşündüm. Oteldeki 2. günümdü ve ben hala uyumamıştım. Odaya temizlik için girip çıktılar fakat ben düşüncem bittiğinde fark ettim. Çok dalgındım. Düşünceliydim.

Sonunda dayanamayıp uykuya dalmıştım.

Sıçrayarak uyandım. Kapı çok seri açılıp arkasına çarpmıştı. Kapıdan içeri girenler polislerdi. Temizlikçi sanırım internet haberlerinde benim vegibalığımı görmüştü veya başka şekilde. Engel olamıyordum hala nasıl yakalandım diye düşünüyordum. Fakat yakalanmıştım

Mahkemesi cartı curtu derken hapisanedeydim. Fakat beyni kullanan bir varlığı hasla hapis edemezsiniz.

Hapishane oraya ilk defa düşen biri için şok edicidir. Akla gelen her durumda patlayabilecek kişilerle çevrelenmiş olduklarından, en ezikler bile sağlam durmak için çabalar. Önemli olan iri bir yapınızın olması değildi. Önemli olan sağlam bir kişiliğinizin olmasıydı. O da bende yoktu. Etrafım kötü adamlarla çevriliydi fakat en az bende onlar kadar kötüydüm. Belki onlarıda bu kötülükten kurtarıcak bir kötülük yapıcakdım.

Hapisteki ilk ayım çok sakin geçti. Beladan uzak durdum. iyi halimden bana iş verdiler.

Daha eskilerden olan biriyle tanıştım. ismi ömerdi. O da bilgisayarlardan iyi anlıyordu. Bu yüzden onun işi de bu yöndeydi. iyi durumundan dolayı onu donanım sorumlusu yapmışlardı. Envantere geçmemiş bir dolap dolusu eski bilgisayar parçalarına erişme imkanı vardı. Kısa zamanda cihazları kurma veya geliştirici parçalar ekleme konusunda becerikli hale geldi. O buranın iyilerindendi ve benide bu işte yanına aldırttı.

Artık bu yazıyı yazmadan 2 ay öncesindeyim.

2 mahkumun çevirdiği işlere bu kadar duyarsız olmaları beni çok şaşırtmıştı. Ömerin kolu her yere uzanıyordu. Bu adam kimseye hesap vermiyordu. Kıdemini anlayın işte. Böylece bilgisayar parçalarını el arabalarının içinde sürerek mutfağa gizlice sokabiliyorduk.

Sonra bir gün gardiyanlardan biri içinde tüm bilgisayar parçaları, ağ paylaşımı birimi ve başka malzemelerin olduğu bir kutuyla geldi.

Bir gardiyan bu kadar bariz bir şekilde kural ihlali yapmaya nasıl ikna edilebilirdi ? Ömere sorsanız onunla dostça konuşmuştu sadece...

Kantine bitişik ufak bi depo odası vardı. Orada kuruluma başladık. Tek sorun içerisi çok fazla havasız oluyordu. içeride uzun süre duramazdınız...

Orada 2 tane bilgisayar kurduk. Eski 80-286 kasalarını aldık ve içlerine pentium işlemci taktık. Sabit diskler oturmayacaktı, bu yüzden tuvalet kağıdı ruloları sabit diskleri tutturmak için kullandık. Kulağa komik geliyor demi ?

Bakım için şebeke kablosu çekmek amacıyla mutfaktan gıda satın aldım. Bakım görevlisine bize 300 metrelik ethernet kablosu alması için talibat verdik. Gardiyanlara boru kanalları açtırdık ve kabloları oraya döşedik. Ömer bu işleri baş gardiyan için yaptığını söyleyince tüm kapılar açılıyordu önümüzde. Sanki oranın Tanrısıydı. Sanki isterse çıkardı oradan ama kalmak istiyordu. Anlam veremediğim bir gücü vardı.

Bizim 2 bilgisayarı başgardiyanın ofisindeki bilgisayara bağladık. Başgardiyan orada olmadığı zamanlar internete girebiliyorduk. Kız videoları, forumlar, sözlüklerr...

Evet. Size bu şekilde ulaşmıştım. Hikayenin başından beri ben hapisteydim. Ve şuana geldik. Henüz hayat hikayem bitmedi. Çünkü ben henüz pes etmedim. Birgün buradan kurtulucam ve sizede kötülük yapıcam. Buna hepinizin ihtiyacı var.

SON

HiKAYE HAKKINDA KISA BiR AÇIKLAMA

Hayatım boyunca yazdığım ilk hikayeydi. Bazıları sevmedi bazıları sevdi. Sonunun kötü olduğunun farkındayım. Fakat sürekli "hızlı yaz oç" yazanlar "yazmıyo eksileyelim beyler " yazanlar yüzünden sonunu aceleye getirdim. Baskı altına girmeseydim belki daha güzel yazardım. Bazıları hikayenin gerçek olduğuna inanıyodu. Onlar doktara görünsün amk. Hadi eyvallah