Rezervasyon

Rezervullah

Rezervuar

Bu ne lan bin

Nasıl bir fantezi anlayışın var anlamadım amk

tebrik ediyorum wattpadden okudum devamini ve cok kitap okuyan birisiyim kolay kolay hosuma giden yazilar bulamiyorum, bu senin yazdigin, simdiye kadar begenerek okudugum seylerin cogundan daha ilgi cekici ve sürükleyici biseydi. Benzer konulu hikayeler icin bekliyorum

iyidi dostum bende okudum ama bazı mantık hatalarına dikkat etmen gerekiyor kanlı bıcağı atmıştın sonra onu boğazına dayadıgını söylüyorsun

Yazmaya devam edersin umarım, çok sürükleyici yazıyorsun. Okurken bazen sanki film izlemiş hissine kapıldım. Başarılar...

Panpa çok güzeldi o kadar sarmıştı ki birden bitirdin amk
son dal sigaramı tersten yakmış gibi oldum şuanda aq

Ulan bin bi uzun tefrika tadı alamiyoruz amk baldizini giben eniştesinin ibretlik sonu isimli kanal7 dizisi gibi bitirdin amk bidahakine uzun hikaye denemesi yap bu uzun hikaye değil amk uzun aylarca sürdür . Sağlam kurgu olsun. Sende gelecek var huur seni takipteyim

Yakında yeni hikayelerde görüşürüz. Takip eden herkese teşekkürler. Belki inci sözlüğe bir daha yazmayabilirim o yüzden wattpad de takipte kalın : https://www.wattpad.com/user/onemsizAdam

Etrafım yavaş yavaş kalabalıklaştı. Beni yakalamak için bu kadar polisin gelmesi benim için bir şereftir. Kelepçelerin soğuğu bileklerime dokunduğunda o an anlamıştım, yakalanmanın onurlu bir yanı yoktu. Sadece kendimi iyi hissetmek için öyle düşünüyordum.

Cinayet itiraflarıyla ve olay yerine gidip gömdüğüm iç organları "polis amcalara" göstermemle şuan bulunduğum hücreme geldim. Evet bu hikayenin başından beri ben hapishanedeydim ama bu durum fazla uzun sürmeyebilir. Bir kaç hafta enim hakkımda haberler yapıldıktan sonra unutuldum. Fakat gizli hayranlarımın olduğunu öğrendim. Hayatımda hiç tanımadığım bir hayranımdan mektuplar almaya başladım burada. Onunla bir süre konuştuktan sonra ona hayat hikayemi yazdım ve bunu bir yerde yayınlamasını istedim. Evet şuan ki zamandayız artık. Hikayemde belirttiğim gibi "Hayal gücü sınırsız olan birini duvarlar arasında tutamazsınız". Öyle yada böyle buradan kurtulucam. Bu mektupları önlem amaçlı okuyan gardiyanlar da bu konu hakkında hiçbir şey yapamayacaklar. Benim hayal gücüm burayı tasarlayan kişiden çok daha farklı çalışıyor. Bir gün buradan çıktığımda sizlerin yanına da uğrarım dostlarım. Belki sanatıma malzeme olursunuz. Bekleyin beni.

SON

Hayır hayır bu kadar aciz olamazdım. Elimdeki bıçağı indirip kalan son saniyelerimde de her zamanki yaptığım gibi hayal kurup düşünmeliydim. Bıçağı kanlı halde çantaya koydum. Koşuşturma sesleri çok yakınlaşmıştı. Artık telsiz seslerini duyabiliyordum. Benden önceki seri katillerle alay etmişti ya hani "Bilerek yakalandım. Ben istemesem beni yakalayamazdınız." konusunda. Şuan onlar gibi davranmanın sırasıydı bence. Onurlu durmalıydım ezik değil. Bu sanatları ben yapmıştım ve bunu aralarından herhangi biri yapamazdı. Bugün benim onurlandırılacağım gündür dostlarım.

Bir polis beni gördü ve silahını üzerime doğrultarak bir şeyler bağırdı. O an onu dinlemiyordum. Sadece hayal kuruyordum ve etrafımı gözlemliyordum. Bir yandan bağırıyor bir yandan da telsizden yardım istiyordu. Evet memur bey çağır arkadaşlarını. Zaferini paylaş onlarla. Bugün büyük bir canavar yakaladın. Ben onurluydum ama beni yakalayan polis benden daha onurluydu. Keşke kendisinin herhangi bir başarısının olmadığı bilseydi. Keşke o an onun suratındaki o saçma neşeyi yok edebilseydim. Ama bu gün onurlu durmam gerekiyordu. Evet bir seri katil daha yakalanmış ve dünya artık daha güvenliydi. Hadi oradan. Bu söze inan var mı cidden?

Resmen bir saniye boyunca hiç bir şey yapamadan polislere baktım. Onlarda elimdeki kanlı bıçağa. Bıçağı yere bırakıp var gücümle koşmaya başladım. Bu kadar basit bir cinayette polislere yakalanacağım nasıl aklıma gelirdi? Ben önce polisler arkamda dar ve karanlık sokaklarda kovalamaca oynuyorduk. Sanırım tinercileri ve uyuşturucu kullananları toplamak için gelmiş bir ekipti ve rastlantının zirvelerde gezindiği bir zamanda benimle aynı zaman diliminde aynı ortamda bulundular. Benim aslında kim olduğumu tanımadıklarına emindim. Sadece elimdeki kanlı bıçak sorun yaratmıştı onlar için. Koşuyordum... Öldürdüğüm çocuğun yanından geçtim. Bu onları sersemletecek ve yavaşlatacaktı. Öyle de oldu. Peşimde tam olarak kaç polis vardı emin değilim ama bir veya iki tanesi cesetin başında durdu ve diğerleri beni kovalamaya devam etti. Ceset diyorum ama henüz ölmemiş olabilirdi. Babam beni kovalarken bile bu kadar hızlı koşmamıştım. Bu sokakları bilmiyordum, her yeni sokağa sapışım da çıkmaz sokak olmaması için dua ediyordum. Şaka şaka bu kadar kötü bir insanken yüzsüzlük yapıp birde dua edemem. Kovalamaca uzadı fakat arkamdaki polislerden daha kondüsyonluydum belli ki. Fakat destek çağırdıklarını anlamak uzun sürmedi. Her sokağa saptığımda sokağın ucunda bir polis arabası görülmeye başladı. Çember daralıyordu. "Peki şimdi ne yapacaksın kötü adam" dedim içimden. Ben her zaman bir şeyler bulurdum hani? Şuanda da bir şey bulsana. Eğer düşünebilecek fırsatım olsa eminim bir yol bulurdum, fakat sigara içen biri kısa deparda iyi olsa da uzun süreli koşularda kötüydü. Soluk soluğa kalmıştım. Ciğerlerim yırtılacak gibi oldu artık. Durdum ve olduğum yere oturdum. Tamam dedim işte bu kadar. Elimde kalan son takı benim içinmiş herhalde. insanların intihar ederken ki pgibolojisini şimdi daha rahat anlıyordum. O an çok umutsuz hissediyorsunuz ve bu kapı sizi hızlıca o içinde bulunduğunuz taktan durumdan çıkaracak bir kapı. Bu kapıdan geçmeli miydim ? Elime çakımı alıp boğazıma dayadım. Polis siren sesleri ve koşuşturmalar duyuluyordu. Bu taktan durumdan kurtulmanın tek yolu bu muydu?

Artık barlara girmeye korkuyordum. Son olaylardan sonra barlara sivil polisler yerleştirilmiş olabilirdi ama koskoca istanbul'da ki tüm barlara polis yerleştirmeleri imkansızdı. Yine de bu riski göze almak istemedim. Yeni bir mekan bulmam lazımdı. Hem öldüreceğim şahısla ayrı bir ortamda baş başa kalmalıydım hemde sanatımı yaparken kimse bana engel olmamalıydı. Düşündüm fakat hiçbir yer aklıma gelmedi. Ben bunları düşünürken hiç bilmediğim sokaklara sapmıştım. Bu sokaklar benden bile daha kötüydü, bunu hissedebiliyordum. Sokak aralarında uyuşturucu kullanan ve bali çeken gençleri gördüm. Teneke kutunun içinde ateş yakmışlar ve etrafında toplanmışlardı. Bunun gibi bir kaç gurup daha gördüm. Bana bakan gözleri o kadar boştu ki... Devam ettim yürümeye. Az ilerde ateş yerde titreyen iki genç gördüm. Uyuşturucularla aram yok ama büyük ihtimalle bonzai kullanmışlardı. Hareket edebileceklerini sanmıyordum. Bu geceki kurbanlarım bunlardı sanırım. Öldürme işlemi çok basit olsa da sanatımı uygulayacak mekan yoktu. Neyse idare edecektik artık. Önce bir tanesini sırtlayıp sokağın karanlık kısmına zütürdüm. Çantamdan büyük bıçağı çıkardım. Artık ustalaştığım için boğazını kestiğimde kanın nereye sıçrayacağını biliyordum. Bana hiç karşılık vermiyordu ama salakça bağırıp bir şeyler söylüyordu. Ne söylediğini hiç merak etmedim. Hemen icraata geçtim. Boğazını kestim ama vücudu uyuştuğu için buna bile tepki vermemişti. Boğazından oluk oluk kan akarken yerde saçma hareketler yapıyordu. Bu kan kaybından ölene kadar diğerini de aradan çıkarmayı düşündüm. Diğerine doğru hareketlendim. Sokağı dönünce heme karşımda olmalıydı. Sokağı döndüğümde karşımda polisler vardı.

Bu sorun üzerine çok fazla düşünmüş ve haliyle acıkmıştım. Param ve yeni stilim vardı. Yani biraz riske girip istediğim bir yerde yiyebilir veya çantamdaki konserve yiyecekleri tüketebilirdim. ileri ki günlerin bana ne getireceğini bilemezdim, o yüzden konserveleri saklamaya karar verdim ama gideceğim yerde çok lüks bir yer olmamalıydı. Sahil boyunca yürüdüm. Güneş yeni batıyordu. Yani tüm günümü düşünerek geçirmiştim ama bana sorsanız yalnızca bir kaç dakika düşünmüştüm. Bu güzel manzara eşliğinde yürürken büfeden bir sigara aldım ve sigara dumanının eşliğinde yürüyüşüme devam ettim. En sonunda sahile sıfır bir balık lokantasına vardım. Uzun zamandır balık yememiştim ve haliyle tadını özlemiştim. Yemek yedikten sonra hava kararmıştı. Çocukken hep hava karardığında kötü adamların dışarı çıktığını düşünürdüm. Meğer ne kadar doğru düşünürmüşüm. Gece bu kötü adamı tüm merhametiyle kucaklıyordu. Polis sirenlerinin aydınlattığı sokaklar benim uzak durmam gerek tek yerdi. Bu gece de boş durmayacaktım. Bu canavar bir şekilde engellenene kadar avlanmaya devam edecekti. Bu gece de sanat vaktiydi.

reserved

Devammmm

kardeş hızlı yaz bak

Anlat panpa dinliyoruz güzel gidiyor