nasıl başımı belaya soktum anlatıyorum

beyler bundan sonra çok ayrıntıya girmeden yüzeysel anlatayım. toplandık gittik içtikleri sıçtıkları yeri bastık meydan dayağı attık.ben vicdanlı biriyimdir ama acımadım. kolunu kanadını kırmazsanız böylesinin yarın gelir sizden alamadığı hıncını sevdiklerinizden alır. yine polis geldi bu sefer bize abi çekti bizi yolladı sakin sakin ne kimlik istedi ne birşey. beni zaten direk uçurdu kuzen polisler gelince uzağa. o ilgilendi diğer işlerle. bunlar özürler diledi abileri babaları geldi yalvar yakar bunlar etmiş bir itlik siz büyüklük gösterin, biz tutamıyoruz evde diye özür dilediler. olayın üstünden hemen hemen bir ay geçti her gece redbull sigara vs almaya giderim önlerinden geçerim sus pus olup kenarda öyle kedi gibi dururlar. arabayı da inadına tam önlerine koyuyorum huur çocuklarının bir cm lik çizik olsun üstlerine sürecem bu sefer.

beyler okuyan yorum yazan panpalarıma teşekkür ederim. vakit geçirmiş olduk ama buradan çıkarılacak dersler de var. herkes kendi payına düşeni alsın.

iki şeyi aklımdan hiç çıkarmadan yaşıyorum. birincisi adam olamadım ama kimsenin de adamı olmadım lafıdır. diğeri de mahalledeki abimizin küçükken söylediği bugun paranızı isterler yarın karınızı lafı. sevdiklerini korumak için bazen sınırı aşabiliyorsunuz, ama o zaman bile ölçülü olun kardeşlerim.ben kendi hakkımı koruyup güvenliğimi sağladım o kadar. fazlası delikanlılığa sığmaz. aklına birşey takılan arkadaşlar olursa sorabilirler ama anlattıklarımda herhangi bir abartı ya da yalan yoktur

evet binler kimileriniz ders alsın, kimileriniz de vakit öldürsün diye başımdan geçen bir olayı anlatayım dedim.
geçtiğimiz mayıs ayı yaşandı bu olaylar silsilesi. şimdi size azıcık kendimden bahsedeyim binler, bendeniz 187 82 kilo civarlarında yıllarca futbol basketbol oynamış ama son iki senesini bilgisayar başında yatarak geçirmiş zütü göbeği salmış bir kardeşinizim.son bir senedir hayatım gibilmiş durumda-bu konuya çok girmicem binler uzun mesele-, ne birşeyden zevk alıyorum ne de sessiz sakin durabiliyorum. sürekli gergin ve stresliyim. hayatla da çok didişip duruyorum. geçtiğimiz mayıs başıma gelenlerde tuzu biberi oldu diyebilirim.

adam polat alemdar dıbına koyim

bu hobit yere düşünce aldım yakasından tekrar kaldırdım oradaki arabalardan birinin üstüne sürükleyip kaportaya yapıştırdım, gece gece canına mı susadın dıbına koduğumun çocuğu sen gibtir git bir boy büyüğün gelsin kaybol diyerek az hırpalayıp bıraktım. bakkala doğru ilerlemeye devam ettim gürültüye bakkal falan çıkmış, iki çift laf etmişliğimiz vardır biradır , enerjidir, sigaradır hep bundan alırım. neyse girdim bi enerji veriver sana zahmet dedim. adam onu çıkardı parayı uzattım, tanıyor musun bunları dedi kimi deyip adamın işaret ettiği tarafa baktım kapının önünde kümelenmiş 4 tane apaçi biri de az önceki hobbit

beyler ben tekinsiz bir insan değilim. dediğim gibi hakkımı korurum ama durduk yere kimseye salça olmam, bela çıkarmam. çevremde bu tipte çok tanıdığım vardır çoğu insanın insan yerine koymayacağı tipler eğer ona buna salça olmuyorlarsa ben insan yerine koyarım dertlerini dinlerim elimden geldiğince yardımcı olurum.bu sayede bazı arkadaşlar edindim. asla ama asla arkadaş çağırıp olaya girecek bir insanda olmamama rağmen artık bu işin kaçarı yoktu. ailemin oturduğu evin ziline basıp kapısına dayanacak ben de hala delikanlılık diye tek gitmeye çalışacağım öyle bir dünya yok. gerekli telefonları ettim, bu arada o binlerde çektiler gittiler.ama çekip gittikleri yer 100 metre ilerisi yine içip sıçacaklar orada dıbına koduğumun kımıl zararlıları. aile meselesi olunca arkadaşlarla birlikte kuzenimi vs çağırmak durumunda kaldım.el elin eşeğini türkü çığırarak arar hesabı, aileden biriyle kavgaya girdin mi gözün hiç arkada kalmaz ama arkadaş dediğin belli mi olur çeker gider. sağolsun kuzenin polis bir arkadaşı vardı ona da haber etti.bu sefer kaçarı yok polis gelecek en azından muhabbeti bağlayacak biri olsun diye onu da çağırdık

o silecekleri senin zütüne sokmadığımıza dua edeceğine hala artistlik peşindesin dıbına koduğumun oğlu şeklinde bir cümleyi duyana kadar bir vuruyordum iki vuruyorlardı.o an onu duyunca dank etti beyler.bu dıbına koduğumun çocukları bizim parkın orada takılan binlermiş, büyük ihtimalle de ben bunların önünden geçip durdukça bana bilenmişler. trafikte o yüzden muallaklik yapmışlar. yoksa arabayı elleriyle koymuş gibi bulmalarına da anlam verememiştim. dayak yerken plaka okuyup ezberleyip sonra da sorgulatıp yerini bulacak değiller ya dıbına koyayım apaçi bunlar. beyler bu laf sokan dili uzun puştu aldım yere üstüne oturdum, gerisi kafama sırtıma vuruyor ama gibimde değil, o an adrenalin öyle bir seviyedeki çekip vursalar hissetmem herhalde, bu huur çocuğunu haşat etmeye and içmişim vurdukça vuruyorum, diğer binlerde bana vuruyorlar derken komşulardan bir ikisi balkondan lan dağılın falan diye oturduğu yerden seslenmeye başladı.o sesler biraz kendime getirdi

@54 yok panpa normalde sinirliyimdir ama asla millete salça olmam.ama bu apaçilere inanılmaz ayarım, küçükken bunun gibiler harçlığımızı almıştı. mahallemizden bir abi de bugun paranızı yarın karınızı isterler vermeyin diye tembihlemişti.o gün bugündür bunlara dişe diş yaparım

yürümeye başladım, bu sefer devam etti cümlesine sadece yürücez dedi. ben yürüyorum bunlar yavru ördek gibi peşimde.ben yürüyorum bunlar peşimde.bir kaç sene önce bir heves kick box kursuna gitmiştim oraya da yüksel yılmaz diye bi hoca gelmişti konferans benzeri birşeye söylediği şey şuydu düşmanınıza arkanızı dönmeyin. ulan şuanki durumda adamlar bildiğiniz zütümde. aniden döndüm hayırdır birader yatak odasına kadar gelecek misiniz böyle dedim.bu binler güldü,yok yok o kadar gelmeyiz sevinme dedi. beyler adamlar hem apaçi hem de seri laf sokuyor.la dıbına koduğumun apaçisi diyerek bu laf sokan bine doğru bir hamle yaptım beyler açıkçası "çarşı karıştı."

@40 bir çok semt böyle panpa, geceleri tekinsiz oluyor. gece 2 de alsancakta kavga etmeden durmak için geniş karınlı olmak lazım ki alsancak izmirin en zengin züppe semtlerindendir.bir de oturduğum yer şimdi memur amir tayfası ama yakınında afyon mahallesi diye geçen bir yer var. belediye dağıtmaya uğraşmış ama hala kalıntıları var yani

ben iyice yaklaştım ki bunlar daha önce görmediğim bir şekilde tekme atıyorlar ulan o an gülesim geldi sopayı mopayı bırakıp bağıra bağıra gülesim geldi. beyler front kick denen olayı elemanlar öyle yanlış anlamışlar ki köpek kovalar gibi vurmaya çalışıyorlar. şimdi düşündüğümde neden suratına vurmadım direk diye kendime soruyorum ama beyler sanırım bu muallakler yavaş yavaş yürüdüğü için ayar olduğumdan bacaklarına vurmuştum.bu gözlüklü olan apaçinin direk diz kapağının yanına sopayla sağlam bir şekilde vurdum, zaten huur çocuğu o an perte çıktı. diğeri de tekme atmaktan vazgeçip sağa sola yumruklar sallama başladı bunun da baldırına doğru sopayla bir iki tane vurup direncini kırdım, o esnada da dayılar gençler ayıp oluyor falan diye seslenip izliyorlar, muallaklerede seyirlik yazlık sinema çıktı sanki

dörtlüleri yaktım arabadan indim. bu ikisi önce bir sustular sonra aradaki mesafeye güvenerek saydırmaya devam ettiler. beyler adamlar seri bir şekilde bütün sülaleyi sayıp sonuna bilimum küfürleri getiriyorlar. sakin sakin ilerledim bagajı açıp sopayı aldım. şimdi içinizden ulan sopa ile girilir mi diyenleriniz olabilir, bu muallaklerde ne olduğunu bilmediğimden sopayı almak o an mantıklı geldi. bıçak vs taşıyan tiplerden elemanlar zaten belli. neyse sopayı aldım, sopa düz beyzbol sopalarından, hatta akşam konu açtım izmirde nerden alabilirim diye ama yanıt gelmedi bilen varsa yazsın beyler şimdi sopasız kaldım bu malum olaydan sonra.

neyse beyler burada biz bizeyiz, rambo bıçağıyla çekilmiş fotoğraf koyup 15 kişiye saldırdım diyecek değilim. altıma aldığım bini haşat ettim ondan hırsımı aldım ama sırtım boynum kollarım vs her yer mos mor oldu kafaya da bir iki sağlam darbe aldım. sonra polis gelince de bu alttaki muallakyle ben kaldım diğerleri kaçtı gitti polis kovalamaya tenezzül bile etmedi. mahalleli inip ayırmadı bile balkondan "ay ay yapmayın ay ay" demekten başka birşey yapmadı zütler

normalde cam açık gitmem beyler arabada, devamlı kapalı tutarım sevmiyorum öyle dıbına koyayım evde perdeler açık oturuyormuşum gibi geliyor
bu muallaklere bağırmak için camı açtığımdan, sonra da kapamadan üstlerine sürdüm o esnada bunlar kaçıştıktan sonra da camı kapayacak vakit olmadı, tam ilerliyordum ki bağıra bağıra "ananı giberim senin ananı" diye bir bağırtı duydum. önce arkada bekleyen arabalardan biri bunların yanından geçerken diye sövdü diye düşündüm ki aynaya bakınca el kol yapa yapa bana bağırdıklarını gördüm bu iki apaçinin.ben de durdum doğal olarak

neyse dıbına koyayım ben yazayım belki okuyan olur

hemen duşa attım kendimi sinirden gibicem dıbına koyayım apartmandakiler balkonlarda öyle bakıyorlardı bana eve girerken.ne huur çocuğuymuşsun diye söylendim duyan duymuş üstüne alınmıştır.ama şeref yok ki sesini çıkarmadı kimse. bu arada evde kimse yok beyler tek kalıyorum o gece. dolapta bi bira vardı çıkınca açtım içtim sakinleşmeye çalışıyorum bi sesler duydum. ardından kapı zili çalındı. beyler bu kameralı zillerden takılmıştı daha yeni kalktım ayağa baktım kameradan bildiğiniz apaçi bir tip ama daha önce gördüklerimden değil. inceden bir pencereden bakayım dedim biraz daha kalabalık 6 7 kişi öyle karşıda sigara içiyor bu da benim zile basıyor. açmadım.uğraşacak hal kalmamıştı ama açıkçası bu işin ucu tak belliydi. evimin önüne apaçileri alacak değilim. zilin sesini kıstım çalar çalar gider huur çocuğu diye. biraz bağırdılar çıksana lan aç kapıyı diye sesimi çıkarmadan bekledim içerde ama bir taraftan da kanım durmuyor. diyorum nasıl bir belaya bulaştım dıbına koyayım

neyse binler bu eleman böyle gülerek kırıta kırıta gidince benim zaten tepemde olan sinirler iyice şaha kalktı. kornaya abandım üstlerine sürdüm pekekentlerin ama gram kıpırdama yok binlerde. sakin kafayla düşünsem kafaları güzel elleşmiyim der geçerim ama o an iyice ayar oldum muallaklere. kornaya da tepkisiz kalınca camı açıp

-yürüsene lan züt senin keyfini mi beklicez diye bağırdım.

elemanlar önce birbirlerine bi baktılar beklediler.bu sefer hiç yürümüyor pekekentler. arkadaki arabalarda yan taraftan geçiyorlar bir kısmı da arkamda bekliyor korna falan yapıyor
sessizlik olunca bir daha bağırdım

-bakma öyle avel avel devam et dıbına koduğumun apaçisi dedim kafayı içeri sokup üstlerine sürdüm arabayı. bunlar kaldırıma doğru atlayıp kaçtılar önümden

bu muallakde kabahatini biliyor abi arkadaşız kız mevzusu kendi aramızda çözdük bundan sonra sıkıntı çıkmaz merak etmeyin falan diyor polis de abicim falan diye bununla konuşuyor. ayar oldukça oldum dıbına koyayım. girdim lafa, ben bu semtin çocuğuyum evimden bakkala çıktım başıma durduk yere olay açtılar memur bey falan diyorum. adam sen sus dur orada falan diyor. kendimi gibicem sinirden dıbına koyayım. eleman abi elimi yüzümü yıkıyım birşey kalmaz sizi de uğraştırdık gece gece kusura bakmayın barıştık biz kardeşimle falan diyor. kimlikleri aldılar bir baktılar çektiler verdiler. ulan diyorum şimdi şikayetçiyim lan zütler napıyorsunuz desem dediğim gibi karakola gitmek son isteyeceğim şey. sesimi çıkarmadım buna abi şevkatiyle bana da pekekente seslenir gibi muamele yapıp bir iki korkutup saldılar. bana gir evine dediler girmemi bekliyor binler. huur çocuğunu kolluyorlar hala. neyse sesimi çıkarmadım girdim beyler

up up up

panpa ben de aynen senin gibiyim, kavga vs. korkum yoktur. zaten ufakta olsa bir kaza geçirdim. köprücük ve kaburga kırıklarıyla yaşadığım 1 haftada çektiğim acıdan sonra zerre kadar umursamıyorum.

ama işin pis tarafı bunlar gibi huur çocuklarına bulaştın mı devamı geliyor. biraz alttan alıyorsun tepene çıkıyorlar. sonrası direk bela zaten.

geçenlerde bizimkilerin apartmanın altında da benzer olay oldu aldım sopayı babam gitme dedi. o benim için korkuyordu ben onlar için. insem muallakleri benzetsem ertesi gün ben evime döndüğümde bizimkilere musallat olabilirler sonuçta.

poliste dediğin gibi mantıklı ya da etken rol oynamıyor çoğu zaman. adamlar mesai bitse de gibtirip gitsek derdinde.

iki ucu taklu değnek olduğu için direk beni ve ailemi ilgilendirmeyen konulara pek karışmıyorum, yalan yok.