nasıl ateist oldum en baştan anlatıyorum

ölen arkadaşın ranzasının altından yere bi cd düştü. herkes çok korkmuştu. hatta aramızdan biri kendini dışarı atmıştı. lan dediğim korkmayın cd düştü. arkadaş dedi lan bu cd nasıl düştü. çünkü mesafe baya bi uzaktı. daha önemlisi dedi. bu cd ne ki? film filan mı daha önce hiç görmedik dedi. hemen laptop'u açtım. cd'yi taktım. görüntü yoktu ilk başlarda garip sesler geliyordu. ve görüntü netleşmeye başladı. cumartesi gecesi 606/6 dedi. hepimiz birbirmize bakıyorduk. sesten büyülenmiş gibiydik. sonra bir karartı ve ardından görüntü geldi. görüntü de bizim odanın kapısından çıkan biri vardı. altta gözüme saat çarptı. saat 4'ü gösteriyordu. aklıma az önceki arkadaşın 4 civarı odadan çıkarken gördüm demesi takıldı. ancak hiçbiri fark etmemişti. karartı şeklinde bir şeyi ama renkli renkli ipleri görmemek mümkün değildi. daha sonra cd'yi güvenliklere zütürdüğümüz zaman çalışmamıştı

güvenlik odanıza geçin dedi. biz korka korka odamız geçtik günlerden perşembe gecesi. aklımızda cumartesi gecesi 6006/6 var. dedim beyler biz bugün bu odada kalamayız. daha doğrusu ben o yatakta yatamam. herkes başka odaya dağılsın dedim. herkes onayladı. arkadaş öldüğü gün farklı oda da yatan suat, batakta o kafamı kemiren soruyu soran adem bizim değimimizle ado aynı oda da yattılar.

sabah kalktığımızda ado benle hiçbir şey konuşmadı. selam veriyorum almıyor. espiri yapıyorum gülmüüyor. ado ne oldu lan küstün mü dedim. suata bakarak yok la ne küsecem dedi. sadece senle muhabbeti keselim dedi. merhaba merhaba kalalım dedi. ben dost aramıyorum. lisede de en kraldostluklarım vardı ama artık olmasın istiyorum dedi. içimden lan bu ado ekmeğimiz suyumuz ayrıı gitmezdi. ben buna sevgilimi bile emanet ettim. onun için kaç kişiden sopa yedik. sevgilis için hollandaya kadar giitim. ado böyle bir şey yapmaz. dün bir şeyi yoktu ne oldu diyorum. gözümden bi damla yaş geldi. suata baktım yüzünü çevirdi. gel ado biz gidelim dedi. yaktım sigaramı sadece giderken arkalarından izledim

kantine indiler ben de indim. duygusallığı bırakıp olayları takip etmeliydim. ancak bi yandan da dost kaybettiğim için üzlüyordum. günün akşamı hepimiz oda da toplandık. ado tuvalete gidiyordu arkasından tuttum çektim köşeye lan oğlum sende bir şeyler var ve anlatmıyorsun dedim. yok bir şey dedi. tuvalete soktum kapıyı d a kilitledim. bi tane yumruk attım omzuna. lan oğlum dedim. biz ne zorlukları beraber aştık bunu da aşarız dedim. söyle giberim ne oldu anlat lan suat sana ne yaptı dedim. ağlamaya başladı. oğlum dedi. hepimizi öldürürler. hepimiz yok oluruz bak dedi. neden bahsediyorsun lan sen dedim. lütfen konuşmayalım o heryerde dedi. sadece sus ve peşimizi bırakmalarını bekle dedi. boğazına sarıldım. hiçbir şey olmaz oğlum dedim. gidiyim ağzını burnunu gibiyim suatın dedim. bildiğin gibi değil dedi.

odaya gittik. ayrı ayrı girdik. suata bilerek omuz attım. çünkü sinirliydim. ne yapıyorsun dedi. kendimi tutamayıp. oğlum seni giberim deyip gırtlağına sarıldım. baya bi kavga ettik. güvenlikler geldi. aldıikimizi de tutanak tuttu. yurttan atmak için. benim amacım ikimizde yurttan atılacaktık ve yurt rahat edecekti. ancak atmadılar bizi. odaya geçtik. gece yağmur yağmaya başladı. kargalar yine dönüp aynı çatıya kondular ve ao kalkıp birden pencereden atladı. koştuk. ado dedim... ancak çok geçti. adem ölmüştü. işte hayttakitek keşkem budur. dostumu kaybettim. keşke ona omuz atmasaydım. keşke adoyu dinleseydim.

yurt müdürü geldi akşam. bu oda da olanları duymuş ve odayı cumartesi'ye kadar boşaltın dedi. oda da hiçbir şey kalmasın her şeyinizi alın dedi. hatta araştırırsanız zamanın yerel gazeteleri bu olayları vermişti. yurtta ölümler adıyla. tamam dedik.ama ben neden cumartesi diye soramadım. suata baktım. yine her zaman ki tuhaf bakışını attı. oda da son kalan nuri ile beraber oturup ağlamaya başladık.

devam et panpa

reserved

@112 panpa saat 21-22 gibi başlarım yine herhalde belki daha da erken.

@1 pampa sen anlat yalanda olabilir yanlışta düşünebilirsin ama hikaye sardı a.q.sen bu mallara bakma

@209 "başımda bu kadar şey varken içmem beklenmezdi. bi yandan allahtan yardım isterken diğer yandan içmek olmazdı."

allahtan yardım istemezken içmek oluyormuydu peki.

http://www.youtube.com/watch?v=d-KxsdWX9xE

intikam! intikam nasıl bir duygudur bilir misiniz?
soğuk filan yenmez... onu sıcak sıcak yiyeceksin ki tadı çıksın...
dondurma değil ki bu...
intikam en güzel yemektir. ancak sıcak yersen de dilin yanabilir.

en doğru zamanı beklemelisin. sistemini çok güzel kurgulamalısın.
bir katil gibi düşünüp bir yazar gibi uygulamalısın.

artık intikam vakti gelmek üzereydi.
bunu hissediyordum.

herkesin bakışları değişmişti. bir çok arkadaş edinebilirdim.
çünkü suçsuz olduğum ispatlanmış gibiydi.
bazı arkadaşlarım gelip benden özür bile dilediler.

çok arkadaş edinebilirdim evet ama dost edinemezdim.
çünkü güven konusunda dersimi almıştım.
hiç kimseye güvenemezdim artık.

çok sevmiştim... zeynep'i çok sevmiştim.
yoldaşım olmuştu.
ilk defa birine o kadar sevgiyle sarılmıştım.
ama satılmıştım.

bu çok fena bi duygu...
bir anda öldürür. neye uğradığını şaşırırsın...

unutmuş gibi yaparsın ama gün gelir kıyıdan köşeden fırlar.
işte intikam böyle bir şeydir hiç ummadığın anda karşında bulursun...

milletin kafası çok karışmıştı.
herkeste bir korku havası vardı.
ve ne olduğunu bilmiyorlardı.
yurttan birer birer ayrılmalar başlamıştı.
valizini alan gidiyordu.
ancak durumu yetmeyenler kalmak zorundaydı.
müdürlerle filan görüşülüyordu yurt kapanabilirdi.
ama bilmiyorlardı ki eğer bi kere gelmişse nereye gidersen ordadır.

gece millet uyuyamıyordu. o sırada geleneksel olarak her sene yapılan odalar arası futbol turnuvaları vardı.
yeni başlayacaktı. her oda takım çıkarıyordu.

yurdun hemen arkasında halısaha vardı.

maçlar orda yapılacaktı.
benim ise odam boştu.

ben takım çıkaramıyordum ama kafam dağılması içinde böyle aktivitelere katılmam gerektiğini düşünüyordum.

suat geldi yanıma...

suat yanıma gelip turnuvalara bizim odayla çık...
hem kafan dağılmış olur dedi...

suat'ın bu sebepsiz yakınlaşması beni şüphelendirmişti.
ama bende yakınlaşmak istiyordum.
artık bu işi çözüp bir son vermek istiyordum.

anlamadığım tek şey suat bu gördükleri ve bildikleri ile nasıl hala böyle rahat yaşayabiliyor.

tamam dedim... o oda ile çıkmaya karar verdik maçlara.

yarın gece bizim maç olacaktı.

bu gece de odam da yine yalnızdım ama millet arada odama gelip hal hatır sormaya başlamışlardı.

o gece rahat bir uyku çektim.

uzun zamandır böyle rahat bir uyku çekmemiştim.

sabah kalktım kahvaltımı yapmaya indim kantine.

oturdum boş bir masaya...

suat'ın odasından çocuklar tabaklarını alıp benim masama geldiler.

beraber kahvaltı yaptık.

yavaş yavaş yurtta eski halime dönüyordum...

bu gece maç vardı.

9803213 bu sayıyı unutmayın beyler...

sabah olmuştu...

kenanın beni çaldırması ile uyanmıştım... artık çıt sesine bile uyanır olmuştum.

kalktım... telefonu açtım.

+ kalk artık hadi... hazırlan her zaman gittiğimiz cafeye gel...

hazırlanmıştım... gitmekle kalmak arası bir tereddüt yaşıyordum.

ama ayaklarım beni ona doğru zütürüyordu.

istemeden de olsa gittim. merak!

orda oturuyordu. elini uzattı tokalaşmadım.

çünkü ona çok kırgındım.

+ tamam ... kırgın olabilirsin bana belki de nefret ediyorsun ama ben işimi yapmak zorundaydım.
senin suçsuz olduğunu en başından beri biliyordum. çünkü bir insan gözlerinden belli eder.
ona rağmen senden şüpheleniyordum. çünkü gözlerinde ayrı bir şey vardı.
konuşmaların... verdiğin cevaplar filan çok esrarengizdi.
zaten ifadelerini de inceledim.
gerçekten bir enteresanlık vardı.
ama senin yapmadığın buram buram kokuyordu.
dostum! bak dostum diyorum. çünkü hayatımda senin kadar delikanlı arkadaşlarına bağlı insan çok az tanıdım.
senden arkadaş değil dost olur. buraya seninle önemli bir şey konuşmaya geldim ama çok önemli...

- eee tamam anlat neymiş o önemli olan?

arkadasımla birlikte okuduk cok etkilendi :(
camdan atladı.
adam yalan söylemiyor doğru bunlar buda kanıtı

gizli polis kamerasını buldum arkadasım atladıgı sahne ilerde digerlerini paylasırım
http://www.incicaps.com/s/6/6/14184.gif

@784 bugün bitirmeye çalışacam...

Yaşamak!

Dolu dolu yaşamak ister her insan...

Hep mutlu olmak ister. Mutlu olmak için sürekli mutsuz olur. Elinde olanla yetinmez. Yetinmemeli de hep en fazlasını beklemeli hayattan...

Zaten yaşamak dediğimiz de bu değil mi?

insan ne için yaşar? Mutlu olmak için yaşar bence...

Hep mutlu olmak için çalışır... Hep mutlu olmak için kavga eder.

Bir insan birine tekrar nasıl güvenir? Güvense bile tekrar eskisi gibi olur mu?

Zor ama olur... insan tekrar güvenmek ister... Bunun için de inanır.

Bir insanı inandırırsanız o size güvenir...

- eee tamam anlat neymiş o önemli olan?