Ayrac 40

safahat bu kadar uzun değil dıbına koduum

yarım bırakıyon dıbına kodum cugu atcam

Ulan 89a kadar okudum ayni benim platonik aşkımı anlatıyo amk (hani şu gençliğimi daha başlamadan gibip attiğım) duygulandim aq neyse bakalim sonunda nolcak okiyim

Ayrac 152
bu arada o sukulari veren benim amk
napiyon yaziyon mu daha hala bitirdin mindirekt copy paste le?

Bi gibtir git

Ulan yazar ne yazmis aksam 10dan beri okuyorum sana da helal olsun kardes birakmiyosun yarim yaziyosun bu hikayeyi bitirince nick6 giricem sana unutturma ayrac 178dan devam et

Başlıyorum beyler atmaya

derken ceyda masadan kalktı, beni de peşinden sürüklemeye çalışarak, "gel sahneye doğru
yaklaşalım" dedi, çocuklar gibi "yoh ben gelmiim yea" demek istemedim, mecbur gidicem..
ayakta sallana sallana, sarhoş ve sarmaş dolaş insan kalabalığı bizi bekliyordu.. aralarına
karıştık..
bir kaç saniye sonra masamızın iki çifti daha bize eşlik etti.. kafamı çevirip geriye baktım.. alper
ve ilayda masada kalmıştı.. belli ki onları çözmesi gereken bazı şeyler var hala aralarında..
ceydanın eli belime dolandı.. dönüp gülümsedim, o da ışıl ışıl bana bakıyordu.. dikkatlice
inceleyince, aslında bana karşı hareketleri bir süredir, cinsellikten ziyade samimiyet ve
duygusallık üzerine kurgulanmış gibiydi..o sarılıştan fesat bir şeyler çıkarmak (tamam benden
hoşlandığını biliyorum ama, obaa bana verecek lan buu şeklinde düşünmek sapıklık olur yani..)
ancak kötü niyetli bir adamın işi olabilirdi.. yoksa zaten durum fesattı da ben mi kendimi
kandırıyordum aq..bilemiyorum.. akşam görücez artık..
"akşam görücez"..diye düşününce, aklıma tuhaf bir imge geldi.. birden bire sallanarak şarkılara
eşlik ettiğim pist gözümün önünden kaybolmuş ve bu sabaha karşı buyur edildiğimiz öğrenci
evinin geniş salonu aklımda canlandı..
epey geniş..ne bileyim, böyle 4 çiftin grup ciks yapabileceği kadar geniş..
lan birden gülesim geldi aq..hemen o tuhaf sahne gözlerimin önünden kayboldu.. gene
pistteydim, ceyda ile kol kola sallanıyorduk...

sonra bir kez daha o salona gittim, alper,
"aga sıkılınca değiştiririz demi?" diyordu.
"ayıpsın kanka, yalnız giblerimize dikkat edelim, girmemesi gereken deliklere girmesin
hahahohahahaohohoh"
ahlaya ohlaya gibişen bütün salon kahkahaya boğulmuştu..
sahne tekrar gözlerimin önünden gitti, içimden yükselen korkunç gülme, hatta haykırarak gülme
isteğine karşı dudaklarımı ısırmaya başlamıştım..
zaten kalabalığın da arasındayız.. iyice sıcak bastı amk, neler düşünüyorum lan? düşündüğüm
şeylerin komikliğine mi güleyim, yoksa bunları yaratan bilinç altımdan mı tırsayım bilemedim..
kalabalık bir kez daha gözden kayboldu..
yeniden salondaydım, noel baba recep, manitasını yere köpekleme yatırmış üzerinde ata biner
gibi zıplıyordu.. noel babanın ren geyiği
sonra "deeeh" deyip kızın kıçına bir şaplak attı, bana doğru dönüp uğura ait olduğunu bildiğim
ama şu anda onun yüzünde görmekte olduğum mayışık gülümsemeyle (amk herşey birbirine
girmiş beynimi gibeyim) yüzüme bakarak "ho ho hooooo, mutlu noellerrr" dedi.
o son sahne de benim kayışımın kopuşu oldu, grup ciks salonu kaybolup bar geri geldiğinde
kahkahamı tutmak için geç kalmıştım *
benim sesli gülüşümü duyan sadece zütümün dibindeki ceyda olmuştu tabi, o gürültüde başka
duyan olduysa da kimse giblememiştir zaten.. insanlar bardayken gülebilirler, doğaldır..
ama durup dururken güldüğümü bir tek ceyda biliyordu, bunun farkında olarak kafamı ona doğru
çevirince jiggliypuff gibi kocaman olmuş gözlerle şaşkın şaşkın gülümseyerek bana bakmakta
olduğunu gördüm,

"ahaha ne oldu be demin öyle neye güldüm"
manyak olduğumu düşünüyor..
"ya aklıma bir şey geldi, o yüzden * "
"hımm neymiş o söyle de ben de güleyim ;)"
"ya eski bir anı, bir an gözümün önünde canladı işte, boşver * "
"iyi bakalım hadi öyle olsun.. çok komiktin ama, birden bire hıhaha yaptın, tırstım :p"
sevimli hallere bürünerek başını okşadım, "kıyamamm korktun mu sen? * "
belimi saran kolu sıklaştı, başını göğsüme doğru gömerek, "eveet, beni senden korur musun? :p"
diyerek vıcık vıcık sevimliliğimize ortak oldu..
amk..
gecemiz sona ermiş, sıcak ve kalabalık bardan, artık nispeten boşalmış ve oldukça soğumuş
sokaklara kendimizi atmıştık..
epey içip, özellikle son bölümde baya da dans ettim, ettik, rakınrol bile yaptık sanırım, ceydanın
hayali bir eteği iki yanından tutup çekiştiriyormuş gibi yaparak dans edişi çok komikti.. komik
olmayansa gecenin finaline doğru aramızda geçen bir sahne oldu..
danstan yorulmuş bir şekilde birbirimize yaslanmışken, nasıl olduysa, birbirimizi, birbirimize dik
dik bakarken bulmuştuk..3..5..8..10 saniye... ceydanın irileşmiş gözleri, ciddileşmiş yüzü ve sonra
yüzün yumuşayıp, gözlerin kısılışı..bir avucunun yanağımı kavrayışı.. birbirimize doğru ağır çekim
yaklaşışımız..
eğer ortada herhangi bir dana olsaydı, işte onun kuyruğunun koptuğu an, bu an olabilirdi..
ama olmadı, o büyülü (kara büyülü diyelim) an omzumda hissettiğim ağırlıkla bir an da
buharlaşmıştı, şaşkın bir şekilde kafamı arkaya doğru çevirince, alperin bir kolunu benim, diğerini
ceydanın omzuna yaslayıp ağırlığını üzerimize vermekte olduğunu gördüm, benle göz göze
gelince göz kırptı,
"naaptınız gençler, nasıl gidiyor geceniz ;)"
"iyidir genç ;) seninkini sormalı, piste gelmedin?"
şakadan üzerimize yüklenmeye devam ederek, "eeiiyi benimde yaaa biz gözcülük yapıyoruz
agaa, gelip size sataşayım dedim ;)"
gülümsemeye çalıştım.. alper kafayı bulmuştu, afiyet olsun, ilaydayla ne konuştular bilmiyorum,

ama belli ki bir sonuca vardırmışlar ki, bizimki, bir diğer görevinin (ceydayı benden koruma)
başına geçebilecek gücü kendinde bulabilmiş.. tabi kızın haberi yok bu durumdan, alpere e
içinden tam öpüşmek üzereyken araya girdiği için küfrediyordur muhtemelen ama sadece o
kadar..
oysa ben, alperin asıl niyetini bilen kişi olarak çok daha zor durumdayım.. çocuğa ayıp oluyor..
kıza ayıp oluyor.. ebruya ayıp oluyor..aq..ne güzel unutmuştum, kendimden geçmiştim deminden
beri, gene hatırladım şimdi bak yediğim haltları..

alper bizle biraz daha lak lak edip bir iki nakarata bağıra bağıra eşlik ettikten (ve dolayısıyla arayı
soğuttuğundan) emin olduktan sonra yeniden masasına dönmüştü.. zaten 10-15 dakika sonra da
geceyi noktalamıştık..o andan sonra ceydanın bir kaç utangaç bakışından başka bir etkileşim
olmadı, alper için görev tamamlanmıştı "targıt nötralayzt"...
dışarı çıktığımızda ise gecenin çılgın fikri noel babadan geldi,
"ee beyler, napıcaz şimdi, nasıl yapalım kalma işini?..hepimiz aynı eve tıkışmayalım ne dersiniz?"
alper,
"ee nasıl yapıcaz?"
noel baba,
"kanka, ben diyorum ki, siz, bizim evde yatın gene, uğur ve benim odamda yatarsınız, şimdi ev
geniş ama 8 kişi sıkışmaya gerek yok.."
alper,
"ee siz naapcanız? olur mu aga öyle?"
noel,
"biz kızların evine gideriz ya, (uğurun sevgisinin ismini söyledi)'in evine gidicez.. yani yer varken
tıkışmayalım.. yanlış anlama bak öyle satıyomuş gibi filan yani aga ayıp edersin ;)"
alper,
"yok la, ;) tamam madem ama öyle ayrı ayrı.. evinizi gasp ettik * "
n.b,
"olur mu kanka öyle şeyy..bu gece çok içtik, geçe kaldık.. nasılsa yarın gece de burdasınız, o
zaman beraber oturur bir şeyler çeviririz oyun moyun ;)"
recep böyle deyince aklıma gene grup ciks geldi, bu sefer kendimi tutmayı başardım ama *
alper,
"tamam kanka madem..siz uyanınca gelirsiniz artık, biz bilmiyoz sizin yerinizi.."
"tamam kanka, yatak uyuyak, hızlı gece oldu"
(nah uyuyacaksınız amk köftehorları.. grubu küçülttük desene sen şuna * )
çocuklar bizi önce kendi evlerine bıraktılar, sonra da kendi istikametlerine yol aldılar..
alper elinde anahtarlar kapıyı açarken bir yandan da gülümseyip sadece benim duyabileceğim
şekilde mırıldanıp bana göz kırptı,
"nah uyuyacaksınız muallakler ;) biz de uyumayız"
eh..bilemiyorum valla alper.. uyurlar mı, uyumazlar mı? uyur muyuz, uyumaz mıyız?
görünen o ki bu tuhaf gece henüz sona ermemişti..

takip eden panpalara iyi geceler, sabah için güzel bir parça oldu diye düşünüyorum, kusuruma
bakmazsınız ;)
bu arada ayşegülle ilgili sorular gördüm, o neden gelmedi gibisinden,
panpalar, zaten gelmeyecekti o, yani ben bir ara düşündüm çağırmayı ama sonra hemen
vazgeçtim. zaten o kız bizim, yani alper in tayfadan değil, ben, ceyda, alper, ilayda ve iki tane
daha sap kız var, 6 kişiyiz okulda takılırken, geziye de şöför cihan ve dördümüz gittik.
yarın gece, yani bu gece * görüşmek üzere, umarım bu sefer sözlükte sorun filan olmaz..
takip eden kardeşlerime selamlar,
00.30 gibi başlarız panpalar, bir kaç part atarım gene
..eve girdik..
normalde dışarıdan bakan gözlere göre (ki bu gözlere örnek olarak diğer çocukları verebiliriz)
bizler bu gece bizleri bir arada bırakanlara müteşekkir olması gereken ve birazdan başlayıp
sabahın ilk ışıklarına kadar öpüşüp koklaşarak, sevişerek bu güzel geceyi en faydalı şekilde
değerlendirecek olan iki mutlu çiftiz..
fakat kazın ayağı öyle değil işte amk..
mutlu muyuz bilmiyorum, ama çift olmaktan, huzurlu olmaktan ve müteşekkir olmaktan epey
uzağız diyebilirim.
zira alper ile ilayda arasında tuhaf bir durum var,
sonra alper, bana karşı biraz gergin gibi (birazdan arkadaşlarından birini gibeceğimi düşünüyor,
normal)
ceyda ile benim arada tuhaf bir oluşum var,
alper, ceydaya ne dese bilemiyor, o cephede de durum tuhaf..
tüm bunlara ek olarak ilayda ve ceyda evin içine geldiğimizden beri bir şeyler set up yapmanın
peşinde gibi, aralarında yarı telepatik bir iletişim var, üzerinde konuştukları konuyu az çok tahmin
edebiliyorum..
alperle salona geçip kanepelerin üzerine attık kendimizi,
"offfuuff.. kanka yorulmuşum haa"
"olm masadan kalkmadın lan, asıl ben yoruldum, bütün gece dum tıs dum tıs ;)"
"hehe ne güzel oynuyodun aga öyle"
"tabi laan, rakınrolcu adamız biz, kanımızda var * ..sen de epey içtin galiba, kafa nasıl? bir
milyon? iki? üç? * "

"hahaha... aga valla rahatladım biraz ya..ihtiyacım varmış böyle bir şeye.. eğlenerek içmeye
yani.."
pek eğleniyor gibi görünmüyordu, kız arkadaşıyla tartışırken ama neyse deyip ses çıkarmadım..
"hımm aynen.. sadece kederli masalarda değil eğlenceli masalarda da bir şeyler paylaşmak
lazım.. keder keder nereye kadar amk * "
"aynen * "
kızlar az önce kayboldukları yerden döndüler, meğer kahve yapmışlar şip şak..
"oo sağolun elleriniz dert görmesin * " deyip ceydanın uzattığı neskafelerden birini aldım.
"hımm evet epey emek verdik, su ısıttıııık, neskafenin poşedini açtıııık, içine döktüüüük karıştırdık
filan.. nihayet yapabildik yani :p"
"iyi iyi aferin, ceyda hanım bizi yumuşak yakaladı bu akşam dalgasını da geçiyor hadi bakalım ;)"
gülüşmeler oldu..
bir süre daha lak lak ettikten sonra alper,
"arkadaşlar..ben yatıcam, yoruldum..siz de yatın bence, yarın sağlam kafayla kalkalım?"
"oluuurr" dedik, farketmezdi bana da şahsen, ben de yorulmuştum.. yatıp bir an önce sabaha
varmak en iyisi olurdu doğrusu..

sonra alperin ardından ben de ayaklandım, alper,
"kızlar biz tsigalkoyla odanın birine geçeriz, siz de diğerine.. salonda uyumazsınız herhalde
yataklar var.."
alperrr.. ah alper ah.. olm onlar seni dinler mi lan.. kesin bir arıza çıkacak diye bekledim, çünkü
tahminlerime göre az önce kızların fısırdaştığı, gözleriyle anlaşmaya çalıştığı mevzu da buydu..
alperin bu lafı üzerine ilayda,
"haa benle yatmıyorsun yani?" deyip tek kaşı havada, trip moduna geçti..
alper bu çıkış karşısında utanıp biraz kızardı, ilayda konuşmasını sürdürdü,
"erkek erkeğe mi yatıcaksınız küçücük yatakta?" deyip pis bir gülümseme ile beni de olayın içine
dahil etti..
alper cooluğunu kaybetmemeye çalışarak,
"ne var kızım..hem sanki kız-erkeğe yatmak daha mı şey..ya da olmadı biz salonda mı yatsak?
he abi ne dersin?"
yardım isteyen gözlerle bana baktı, konunun balansını kaybediyordu, ilayda dan böyle bir hamle
beklemediği açıktı.. böylece beni ceydadan kolayca ayırabilecekti, e biz ikimiz de aramızda resmi
bir şey olmadığı için "biz beraber yatalım" da diyemezdik..ama belli ki kızlar o durumu hesap
etmiş ve farklı bir cepheden saldırmaya karar vermişlerdi.. işin garibi, kazanıyorlardı da..
"farketmez kardeşim bana" deyip, yalandan destek olurcasına sırtına elimi attım..
ilayda,
"ben senle uyumak istiyorum" dedi, tekrar..vay amk, o suratsız sessiz hatuna bak.. acaba sırf
ceyda ya yardımcı olmak için mi karizmayı çiziyor yoksa aslında içinde "gizli bir vahşi kaplan" var
da ben mi bilmiyorum amk *
"zaten yorgunuz, uyuycaz sadece.. daha önce yapmadığımız şey değil" deyip alperin koluna girdi,
odalardan birine doğru sürüklemeye başladı,
bizim ki son bir gayretle,
"ee iyi sen öyle istiyon da, bu çocuklar ne yapacaklar?"
ilayda, "onlar da uyurlar, sadece" deyip güldü.

beni de utandırmıştı huur en sonunda.. çok gibko bir durum lan, beyler bir gözünüzün önüne
getirin bakalım..
"şey ben.. salon.. yatabilirim.. yani.. sorun olma... "
"yok ya, yatak varken kanepede ne yatıcan.. masal anlatırsın bana :p" diyerek bu kez ceyda lafa
girdi..
hee evet.. masal.. pamuk prenses ve yedi gibişgen... kırmızı sütyenli kız... ben de masal bol..
ortam iyice abidik gubidik bir hal almıştı, alper son bir kez bana baktı, resmen yalvarır gibi...
lan..ben de kötü hissettim ha bu sefer..o da biraz abarttı bence, sanki ne yapıcaz aq, hardcore
çekicek halimiz yok.. yatıcaz uyuycaz işte..
"iyi..iyi madem.." deyip ilaydadan kurtuldu, "işiycez heralde kızım.."
bu tuvalete girince ben iki kızla koridorda yalnız kaldım..
dıbına koyayım o sözsüz geçen saniyelerin, anlamlı anlamlı atılan bakışların ve az önce
telefonuma baktığımda "iyi geceler aşkım" mesajını gördüğüm hatuna yaptığım bu yavşaklığın..
dıbına koyayım..
o geçmek bilmeyen saniyeleri ve atmosferi de unutamayacaklarımın arasına çoktan sokmuştu
belleğim.. işte ben de bu sayede, size bu kadar net ve betimli şekilde anlatabildim..
en sonunda herkes ihtiyacını gidermiş, odalarına geçmişti..

tek kişilik yatağa yanlamasına oturduk ceydayla..
koridorda başlayan tuhaf elektrik burada da devam ediyordu..
kafamı ona çevirdiğimde o da beni taklit edip umutla gülümsedi.. gülümsemesine tedirgin bir
şekilde karşılık verdim..
bu gece olabilecekleri zaten uzun süredir düşünüyor, aklımda türlü türlü senaryo ve seçenekleri
test ediyordum..ama o an gelip çatınca, kaçınılmaz şekilde ceyda ile aynı odada, tek kişilik bir
yatağın üzerinde yalnız kalınca, bir kez daha bu tarz şeyler için önceden düşünüp tasarlanan her
şeyin birden bire buharlaşıp uçtuğunu, yalan olduğunu anladım..
olayı çok önceden düşünmek, hesaplamak, kafada tartmak anlamsızdı.. boşuna yüktü, zaman
kaybıydı.. çünkü sonuçta yumurta kapıya dayandığında az önce ezber ettiklerinizin hiç birini
hatırlamıyordunuz bile..
bu da kulağıma küpe olsun..bir daha böyle kendimi germem onca zaman... sadece anı yaşarım..
hesap etmem..
karar vermem ve bir şeyler yapabileceksem eğer, yapmam gereken an, işte şu önümdeki bir kaç
saniye, hadi bilemedin en fazla bir dakikaydı..
eğer suskun kalırsam, en kötü ihtimalle o 1 dakikanın sonunda sevişmeye başlayacağız.. hani
tıpkı filmlerdeki gibi..ya da bar da alperin bilerek böldüğü o sahnedeki gibi.. yavaş yavaş
yaklaşacağız birbirimize, önce ellerimiz, karşımızdakinin yüzüne değecek, sonra dudaklarımız
birbirimizinkilere.. sonra sarılacağız.. vücudumuzun önce bir kısmı... sonra büyük bir kısmı..en
nihayetinde de tamamı, iki yarım elmanın parçaları gibi bir bütün olacak..

eğer susarsam..
eğer konuşursam..hay amk.. konuşursam ne diyeceğim ki sanki?
"biz olamayız", "benim sevgilim var" , "yanlış bir şey yapmayalım" demekten korkuyorum.. çünkü
muhtemelen bir araba küfür yiyeceğim (içinden, ya da dışından) ve sonunda düşman gibi
olacağız.. adama sormazlar mı, "ulan zütelek, madem sevgilin vardı, aynı yatağa girene kadar
aklın nerdeydi? eşşeğin zütüne suyu kaçırdın, şimdi çıkaracam diye uğraş dur.." diye. hem,
aynısı bana yapılsa nasıl hissederim? ana avran sövmez miyim? yüzüm tavuğun zütüne dönmez
mi?
aklıma ayşentwo ile olan yarım yamalak sevişmem geldi..o zaman bile ne kadar kızmıştım..
ne yapabilirim..
ne yapmalıyım..
ulan dıbına koyayım, sap olacağım, bir saniye bile düşünmem be..bir saniye bile.. şimdiye çoktan
tişörtlerimizi sıyırmış olurduk herhalde..
ama benim, beni seven, ve onu sevdiğime inandığım bir sevgilim var..bir şeyler yapmam lazım..
kontrolü ele almalıyım..
kontrol... tabi yaa!!
bunu neden daha önce düşünmemiştim ki?
elbette kontrolü ele almam lazımdı..ilk hamleleri hep ben yapmalıydım.. böylece o da bana göre
oynamak zorunda kalırdı.. böylece ben de geceyi istediğim gibi yönetebilirdim!
bu durumdan maksimum faydayı sağlamamı garantileyecek şey ise, karşımda bir türk kızı
olmasıydı (evet bu lafı da kullandım ya, ölsem de gam yemem artık * ). ne demek istediğimi
açayım biraz,
şimdi,
bu kızın bana karşı duyguları belli,
niyeti belli,
bu durumda ve bu şekilde baş başa kalmamızı ayarlamak için sarfettiği çaba ortada..
yani, açık seçik ve su zütürmez bir şekilde beni ve kendini neye hazırladığı gayet anlaşılabilir bir
durumda..
amaaaa..
işte, ben kalkıp şu olanların üzerine bile "ceyda, yaramazlık yapmadan uyuyalım" desem, bana,
"ne yaramazlığı ya, ben zaten uyuyacaktım?" diyerek kendini üste çıkarır..
ya da tam tersi, benim de niyetim olsa, bu sefer ilk hareketi, ilk öpücüğü, ne bileyim üzerine
çıkmamı vb. hareketleri hep benden bekler..
ee nede olsa, onlar türk kızı, bizler türk erkeğiyiz..

sevişmeyi sadece türk erkeği ister, türk kızı ise işte.. başı filan ağrımıyorsa.. rica minnet.. sanki
lütfediyormuşcasına sevişmeyi kabul eder..(!)
ciksten sadece türk erkeği zevk alır, türk kızı ise.. işte.. rica minnet.. yani ona kalsa hiç aklına bile
gelmez yani..(!)
sadece türk erkeği aşık olur, türk kız ise..eh..iyi çocuk, beni de seviyor yani..iyi madem..der (!)
mi acaba?
evet,
dedikleri bu, çünkü beyler, maalesef hemcinslerim bu konuda o kadar gözünü karartmış ve
kendini kaybetmiş durumda ki, e artık kızlar da bu duruma şartlanmışlar..
halbuki onlar da en az sizin kadar istiyor size dokunmayı, soluğunu boynunuzda gezdirmeyi..
sevmeyi, sevişmeyi.. keyif almayı.. keyif vermeyi..
ama biz bu olguları o kadar sahiplenmişiz ve üzerine o kadar çok düşmüşüz ki, sanki bunu
"sadece erkekler" yaparmış gibi görünmeye başlamış..
anlayacağınız, kendi bindiğimiz dalı, yine biz kendimiz kesiyoruz..
işte tüm bu duygu ve düşüncelerimiz ışığında, ceydanın da sonuçta bir türk kızı olduğu gerçeği,
benim kontrolü ele almakta zorlanmayacağımı bana gösteriyordu..her ne kadar benimle o yatakta
ayıp bir şeyler yapmak için yanıp tutuşsa da ve tüm bu sahneyi onca emek vererek hazırlayan
kendisi olsa da,