okey?”
“okey sert çocuk.. okey…kız okuldan mı yoksa bizim topluluktan mı?”
“tolga!”
“tamam len ahaheaha..git çağır hadi necoyuda.. gidek hadi.. çay-neskafe-gazozdan bana da gına
geldi zaten aq..”
Gece yine öküz gibi içtik.. artı, zaman dar olduğu için (çok da geç kalıp murat abiyi zora sokmak
istemiyoruz) hızlı içtik..en son
“dıbına koyayım haanndeeee” diye bağırdığımı hatırlıyorum..
Hande ilkokul aşkımdı bu arada.. düşün işte sen, ne kafadayım (:
Kafayı aşk meşk işlerinden kaldırmam, biraz etrafımı görmeme, dolayısıyla da normal
arkadaşlıklar kurup, hali hazırda var olanları da ilerletmeme yaramıştı. Hayat böyle de güzeldi..
dahası, kendim gibi adamları da dışarıdan izleme olanağı yakalamıştım böylelikle..pek hoş
göründüğümüzü söyleyemem, nasıl olmuşta zamanımın ve hayatımın büyük bir bölümünü
bunlara adayabilmişim? Bu saçma sapan gönül oyunlarına, aşk pıtırcıklıklarına.. yaparken,
olayların içindeyken nasıl farkında değilseniz, dışına çıktığınızdaysa bir o kadar farkında
oluyorsunuz, garip-tuhaf geliyor bir zamanlar yaptığınız ve size benzeyen adamların yapmakta
olduğu hareketler..
Bense artık kendimi bu işlerin dışında tutmaya çalışıyorum.. sanki sigarayı bırakır gibi..
uyuşturucuya karşı rehabilite olur gibi…gereksiz gönül işlerinden kurtulmaya çabalıyorum..ama
içine bu kadar saplanan ve bir zamanlar tüm ilişkilerini bunun üzerine kuran bir adam için bu o
kadar da kolay değil.. hani, siz bıraksanız, o sizi bırakmıyor..
Tuğçe ve seda ile takılıyorum okulda artık.. savunmamı güçlendiriyorlar, hiçbir kız yanında iki
kızla gezen bir adam hakkında duygusal yargılara kapılamaz..bir ara düşündüm lan acaba yüzük
filan mı taksam diye.. harbi bak.. sırf sahipli gibi gözükmek için..ama sonra çok salakça geldi tabi
amk sanki yiyecekler beni..o kadar da hafifleşmeye gerek yok.. hafifleşmek diyorum, çünkü
nişanlısı ya da yavuklusu ya da her ne takuysa, işte ondan, olmadığı halde parmağında yüzükle
dolaşan kezbanlar biliyorum.

Bu arkadaşlar böylelikle kendilerini yemek isteyen hunhar erkek
kalabalığından korunmuş filan oluyorlar.. tövbe ya rabbim ya resul Allah.. (: neyse..
üniversite hayatım boyunca, nilaydan sonra, arkadaşlık olarak en çok ilerlediğim karşı cinsler, bu
kızlardı.. tabi bunda onların bana karşı benim de onlara karşı ekstra bir his beslemiyor olmam en
büyük faktördü..
Birinin zaten uzakta yavuklusu vardı.. diğerinin gözü yükseklerde, anlatmıştım...
Muhabbetleri hoş, gülüp eğleniyoruz.. kasmayan yapıda, samimi insanlar, e zaten öncesinden de
tanışıklığımız olunca, benim onlara bu ani yaklaşmam da onları şaşırtmadı.. kendilerini kalkan
olarak kullandığımı bilseler biraz kızarlar sanırım, ama yine de sıkıntı olmaz.. diyorum ya,
anlayışlı tipler.. şöyle bir bakıyorum da, onlarla küsmek, onları kızdırmak için çok çok olağandışı
bir şey yapmanız lazım yani.. bakıyorum sedaya, lan.. yani şu tipi nasıl kızdırabilirsin ki :p
Benim onları kalkan olarak kullandığımı anlamaları şöyle dursun, beni mağdur ve yalnız olarak
biliyorlarmış meğer.. konu açıldı da öğrendim,
Tuğçe,
“tsigalkocum, aşk hayatın nasıl gidiyor bakalım :p”
Deyip yem attı, ben de vakur delikanlı moduna geçip,
“yok bir şey ya..bıraktım o işleri” dedim buruk bir şekilde..
Seda,
“kızım çocuk daha yeni ayrıldı sevgilisinden..ne aşkı..”
Ben bir an tedirgin oldum ceydanın mevzusu geçince, sakın ola oradan üzerime
yüklenmesinler?? Valla arkadaş markadaş demem kalayı basarım..
Tuğçe,
“orası da doğru tabi..ya o kız nasıl oldu da bırakıp gitti öylece aklım almıyor ya..millet sırf
sevgilisiyle aynı okulda okumak için yatay geçiş bilmem ne kovalıyor, bu da tam tersi, çocuğu
bırakıp gitti..”

şaşkınlık katsayım yükselmeye başlamıştı..ne diyo lan bunlar, taşak mı geçiyorlar benle acaba?
Tuğçe tekrar bana dönüp konuştu,
“o gittiği için ayrılmak zorunda kaldınız demi siz? Neden öyle bir şey yaptı?”
Bir dakika..bir dakika.. hatlar biraz karışık sanırım.. yani, şimdi bu kızlar, Ceyda beni bırakıp gitti
mi sanıyorlar? Yani, beni ondan ayrılmamdan ötürü kızın gittiğini değil de, tam tersini?..hım..
burada da mağdur ben oluyorum yani?
Oha? Nasıl olur lan böyle bir şey?..acaba beni mi deniyorlar?
Bu bir oyunduysa eğer, kuralına göre oynamak gerekirdi,
“ya..ailevi meseleler filan da var ama..ne bileyim.. gitti işte.. vazgeçiremedim..”
“öyle uzaktan da yapamazdınız zaten? Demi..zor be uzaktan..” deyip arkadaşının omzunu
sıvazladı..
“aynen” dedim..
“çok üzülmüştün ama sen o gün.. kıyamam ya..”
Omuz silktim, “yapacak bir şey yok” der gibi..
Ve tam o an kafamın içinde bir ampul yanıverdi (Edison u rahmetle anıyorum), nilay?!
Tabi ya! Nilayın işiydi bu…o gün gerçeği bir tek ona söylemiştim omzunda ağlarken..eh, elbette
yakın çevreden durumu soranlar olacaktı..bu kaçınılmaz.. zira insanoğlu meraklı bir varlık.. bizim
kız da “tsigalko kızı terk etti, kız da gururuna yediremeyip okulu bıraktı” gibi öldürücü bir cümle
kurmamış ve beni mağdur olarak göstermişti.. hesapta, ben vicdan azabından değil, giden
sevgilimin ardından ağlıyordum…
Vay amk..
Kralsın be kanka.. vallahi kralsın…en hakikisinden bir insan evladısın.. eğer bu olayı olduğu gibi
anlatmış olsa, bugün muhtemelen duyanların hiç biri yüzüme bile bakmazdı…tam pekekente
çıkardı adım.. yanıma kimse yaklaşmazdı.. sonra ben de gene tuvaletlerde sinir krizi geçirirdim
herhalde.. gerçi yok lan..ne sinirlenicem…iyiden iyiye ipi koparır, jigolo filan olurdum
muhtemelen..
iyi, direkten dönmüşüm valla..
“hala seviyor musun onu, özlüyor musun?” dedi tuğçe anlayışla.. duruma cidden üzülmüş gibi bir
hali vardı,

samimi geldi hareketleri,
çok da fazla demagoji yapmaya gerek yok diye düşünüp, “yok be canım.. yaşandı bitti işte.. tabi
insan başlarda çok hesap soruyor kendine, karşısına, hayata..ama illa ki alışıyorsun.. nelere
alışıyoruz şu hayatta..”
“doğru diyorsun” deyip sevgiyle omzumu sıvazladı,
“ben artık beni üzmeyecek, böyle bunalımlara sürüklemeyecek, harbi bir kız düşlüyorum..onu da
öyle arayarak bulamazsın.. kısmet işi biraz.. yetti artık 2 senedir çektiklerim..”
“hımm.. ebruyla da şey olmuştu demi sizin..”
“aynen…bilmiyorum neyi yanlış yapıyorum..ama bir türlü dikiş tutturamadım.. herhalde
yetemiyorum karşımdakilere.. onları anlayamıyorum..ne bileyim, demek ki gerçekten
sevmiyorlar..bir şeyler hissetmiyorlar.. zamane kızları işte.. sözüm meclisten dışarı (:”
Off..of..çok şerefsizim…iki dakikada mağdur rolüne kess!..allaahh..lan ben ne bahtsız adammışım
bee, ayşen olayından haberleri var mı bilmiyorum da, ben kendimi öyle bir anlattım ki şimdi
yani…ebrudan posta yemişim, vay efendim Ceyda bırakıp gitmiş.. laaaayyynn.. acıların çocuğu
detected…
Gülüştü bizim kızlar, “olur be tsigalko…belli mi olur bu işler.. çıkıverir biri bir anda, öyle
umutsuzluğa düşmemek lazım.. üzme kendini..”
“yok canım.. üzmüyorum zaten.. sadece, bekleme modundayım işte (:”
“iyi bakalım.. allah gönlüne göre versin diyelim ;)”
Allah vereceğini verdi bana gene be tuğçecim.. hafta sonu ne tak yiyecez bakalım.. aşağı
tükürsem sakal, yukarı tükürsem bıyık.. merveye yakınlık göstersem, biliyorum, olacak o iş…yani
hiç boşuna kendimi kandırmaya gerek yok…tanışma stilimizden belliydi zaten amk…yakınlık
göstermesem, bu sefer de kıza ayıp olacak..ya da işte aklı filan karışacak, beni kötü biri sanacak
(daha doğrusu kötü biri olduğumu fark edecek)..üzmek de istemiyorum.. gerçi çıkıp ayrılınca
sanki daha mı iyi olacak? Orası da ayrı bir muhabbet…pff.. napıcam lan gibişkenler?

Aslında en
iyisi gidip çükü kestireceksin abicim..ohh, kafa rahat olacak…lan.. neler diyorum ben ya…hey
allahım, arayana vermezsin, ben kaçıyorum, sen yağdırıyorsun..bu nasıl iş?..
Cuma günü nilay ı sıkıştırdım okulda,
“hişş, yavru..gel hele konuşak senle”
“ahaha.. ııyy kıro (: …konuşak bebe, ne diyecen?”
“gel kantine inelim, bir şey danışıcam sana..hem de teşekkür edicem..”
“hımm.. teşekkür mü? Ne yaptım farkında olmadan, manita filan mı düşürdün sayemde?”
“ha ha çok komik..”
“ne var be..kötü bir şey mi dedik? :p”
“kızım benim o taraklarda bezim yok artık”
“belliii, gözler fıldır fıldır maşallah, durduramıyoruz (:”
“napiyim la..onu da mı yapmıyim.. kestireyim de kurtulun”
“hahaha gerizekalııı.. pisliksin..(:”
“(: gel hadi..”
Kantine oturduk, çay-simit-üçgen peynir üçlüsüyle bir yandan atıştırıyor bir yandan konuşuyoruz..
“önce teşekkürümü mü edeyim, yoksa sorumu mu sorayım?”
“ne..ne bileyim, fark etmez bee..ama meraklandım haa, hadi (:”
“tamam önce teşekkür edeyim.. tuğçelere filan şu, Ceyda olayının aslını söylemediğin için sağol..”
Biraz durdu, sonra imalı bir gülümseyişle,
“bişey değil.. herhalde öyle diyeceğim, öbür türlü söyleyeyim de linç mi etsinler seni…bir daha
yüzüne bakmazlardı valla..”
“eyvallah.. aynen..ben de senin başına kalırdım sonra, iyi düşünmüşsün, hem kendini hem beni
kurtardın :p”
“manyak :p..bu muydu teşekkür konusu?”
“hee..”
“yalnız böyle kuru kuru teşekkür?”
“çay-simit aldık ya la?”
“ı ıhh bunlar kesmezz..”
“taam ne istiyon alam?”
“yarın işim var bir yere gitmem lazım, bana eşlik edicen, olur mu?”
“ne işi? Manitan etse ya eşlik?”
“onun işi varmış, tek başıma gidecektim ben..şu projeyle ilgili, ilçelerden birine gitmem lazım..
zaten sana soracaktım gelir misin diye, kesin sallarsın diye soramadım.. (:”
“hıı..ee, şimdi sallamıcam mı peki?”
“sallayamazsın, yoksa teşekkürün kabul olmaz (:”

Rezervasyon

Rezulnnm

Rezerve

Rez alıyım

Rezervatuar

Rez aldım.

Rezervasyon

Rezerve

Rez rez

Rez kalsın

ayraç 27

Dursun bir

Ayraç 181

Reserved

Rezerve edilmiştir.