nasıl ruh hastası olduğumu

herkes kendi hayat hikayesini buradaki arkadasları kardeşleri ile paylaşmış herzaman gülüp geçiyoruz sözlüğe birazda ciddiyet kazandıralım 20 yıllık hayatımın içinde berbatlık aşşalık pislik ve dram dolu hayat hikayemi anlatacağım dıbına koyduğumun sessizliğiö hayat sırlarım yedi bitirdi beni artık benimde içimi dökme zamanım geldi dinleyen varsa çocukluk yıllarımdan başlıyacağım

uppppppppppppp

neyse dıbına koduklarım kımse gelmıyorsa gelmesın ben anlatayım
@4 gibeyim o ergenleri onlar anasının kucağından sarkmışlar

benım olayım 6 yaşında başladı ben aşırı kılolu bır insan ıdım o yuzden arkadaslarım tarafından dışlanan horgörülen biri olarak yaşamımı sürdüyordum hiçbirşey istediğim gibi gitmiyordu hayatımda şiddete eğilimli büyüdüm . bizim apartman aile apartmanı idi kavgaya ve nefrete eğilimli yapıları vardı bizim ailemizin

benim annem babam sinir hastası idi babam annemi gözümün önünde bayılttığını dövdüğünü hiç unutmadım unutmucamda senelerce dayak yedim vücüdumun hertarafında nefretin morluk izleri vardı acı cektim durmadan annemle babam pskolojık tedaviler gördü yine düzelmediler yine dövdüler dıbına koyam bi insan acı hissetmemeye başlayana kadar dayak yedim dışarı cıkıp arkadaslarımla oynayamadım kıloluyum dıye hor görüldüm insanlar eşya gözüyle bakıyorlardı bana

gülüp geçtim herzaman bende kandım hayatın oyununa.. dediğim gibi apartman aile apartmanı idi .. en büyük amcam çok içip çok küfür eden yengemi hergün döven 2 çocuğu olan bir insandı çok sert ve sinirli idi ondanda az yemedim dayak birgün aksam eve şarhoş gelmiş yengemi yaka paça dövüyordu kapı acıktı herkes apartmandaydı dedem dığer amcam annem babam amca cocukları ayırmaya calıssada ayıramadılar yengem feryat ederek dedeme cemkırdı dedemde cok sınırlı bır ınsandı affetmezı hiçbir hatayı o ankı olan olaya inanamadım ve çığlıklar ıcınde ağlamaya basladım dedemde yengemın saclarından tutup dövmeye basladı ben olanlara inanadım o yaşta yaşadıklarım ileriki yıllardaki davranışlarımı bi hayli etkiledi.

bızde huzur yerine kin öfke ve nefret almıştı yine bir aksam babam eve geldiğinde anneme neden bu kadar par harcadın bugun diye çemkirmeye basladı annem atarlı tabi dururmu altta başladı saymaya oydu buydu şuydu derken bunlar yıne gozumun onunde bırbırlerıne gırdıler canım anam kanlar ıcınde kaldı ıcımde sevgıye dair hiçbirşey yoktu bu senaryoyu hergun ızlıyordum bıktım artık dıbına koyam.. enbuyuk amcamın oğulları amcam ıle hergun tartışır dedem tarafından suçsuz yere apartmandan gibtir çekilirdi . benımde kaderım onlar ile aynırdı 1. gün olmuyorsa elbet 2. gün sokaklarda yatarlardı

benım olayım hep böyle sürdü yaram dinmek bilmeden iltihap kapmaya devam ediyordu 12 yaşıma geldiğimde ilk pskolojk tedavimi gördüm neden nasıl oldu bu olay diceksiniz. sabah kahvaltıyı yaptıkdan sonra arkadaslarımla ınternet kafeye gidecektım param yoktu e arkadaslarım gıdıce cocukluk hali göz kalıyo naparsın. ceketın cebınden 1 2 tl para arakladım ve net kafenin yolunu tuttum parada sayılıymış dıbına koyam dakikalarım bittikten sonra dışarıda arkadaslarım ıle mac yapardım akşam babam eve geldiğinde saymıs paraları anneme sormus ben dokunmadım cumlesını duydukdan sonra beniyanına cagırdı senmı aldın bu parayı diye seslendi yüzüme . bende çocukluk halımde birşey demez fikrine kapılarak evet ben aldım arkadaslarımla oynadım baba dedım o anda yüzüme yumruk attı ipne 3 kuruşun hesabını yapıyordu annem ayırmaya calıssada elinde oklava ile evire çevire dövdü beni 3 gün yataktan kalkamadım ayağım mosmor kesildi

ordamısınız dınleyen varmı ?

ben iyileştikden sonra içimi nefret sarmıştı dıbına koyam eline çekici alıp balkonun odanın camlarını indirdim giberim dercesine düşen bir tane cam parçası ile kolumu üst tarafını kestim bileğe zütüm yeltenmedi akşam annem babam gördüğünde yine fark yoktu ayakta güzel güzel dayak yedim amk beslenme alışkanlığı gibi hergün dayak yiyordum

uppppppppppppppp

2 saat sonra devam edilecektır.

dinleyen varmı arkadaslar devam edıyorum ?

ondan sonra beni erenköy ruh sağlığına zütürdüler orada konuştuk ettik dıbına kodumun doktoru bana bi ilaç verdi 1 hafta mal gibi dolaştım üstüne iştah açtı yemek yiye yiye kilo aldım düzelmedim üstüne dahada hırçınlaştım

nefretim yaşadığım olaylardan alıntılar yaparak kendini besliyordu kimse ile muhabbet edemıyordum asosya lbir insan idim kimse ile konusup derdimi anlatamıyordum

dıbına koydumun dünyasından bunalmıştım iyice derslerim kötüydü zaten herkes ile kavgalı herkes ile kinliydim sokağa cıksam direk bi olaya karışıyordum illaki kücücük yaşımda para hastasıydım para için dayak bilene yiyordum git gite pskolojım körelmeye baslıyordu hergece aynada morluklar içindeki vücuduma baktığımda dahada güçleniyordum

şu olayımı hiç unutamadım .. annem komşuları ıle dısarıda muhabbet ederken çok sevdiğim cizgi film pokemonun saati gelmişti onu izlemeden günüm güzel geçmiyordu anahtarı vermesini istedim ona karşılık oda ekmek almamı ıstedı almadım aq oda anahtarı vermedı ağlayarak apartmana cıktım kapıyı tekmelemeye menteşeyi şökmeye basladım şökemedım ama ıyı bı zarar verdım yukarıdan dedem gördu sesi ne oluyor felan der demez bana girişti aq 13 yaşımda obez gibi gibi boy var zaten karsılıkta veremıyorum ağzımı burnumu kırdı bıraktı ustum paramparça sokakda mal gıbı ağlayarak oturuyorum allahın günü olayım böyle geçiyor dayak yiye yiye bi hal oldum bıktım dedim en sonunda bıçağı aldım kollarımı kestim 3 4 gun sakladım ailemden . bir gece babam ben uyurken görmus kollarımı dıbına koyam ısığı yaktı sordu neden yaptın lan dıye ağladım bende dıbına koyam oda dövdü oda vurdu oda kırdı geçirdi bıktım dedım dıbına koyam harbıdende bıkmıstım o gün sabahında randevu aldık yıne erenkoy ruh sağlına 2 gun sonra gıttık dıbına koyam yıne aynı doktor yıne aynı ılac lan dedım ıse yaramıor anlamıyormusunuz yok aga anlayan varmı beni 1 2 hafta yıne mal etti yine kilo aldım ben ıyıce delirdim kendim ile başa çıkamıyorum artık

sokağa cıktığımda benimle taşşak gecen bir iki arkadasın ağzını burnunu dağattım paramparça ettim aq sonra onların abileride geldi beni dövdüler ..aksam eve geldiğimde amcaoğullawrım gelmişti kıyak adamlardı onlar dediler gel aşşa inelim takılırız benden 7 yaş büyükler .. iyi dedim abi oturalım yengem felan yemek yapmıs oturup muhabbet edıyoruz amcamda var yemeği yerken çatalı sağıma koymuştum alayım dedim yemeğin birazı döküldü aq amcam delinin teki zaten yemeği döktüm diye dayak yedim ulan kim bugune kadar dövmüştür şu küçücük olay için

ağlayarak çıktım yukarıya bende napayım bıde oradamı oturayım bunun ustune dediler ne oldu kım ne yaptı dedım yokbısı arkadaslarla mac yaparken yenıldıkde sınırden ağlıyorum dedım .. sonracıma amcaoğullarımdan birtanesi askere gidicektı benden yukarıya bardak almamı ıstedı almadım amk 3 4 kere tekrarladı bunu yıne almadım en sonunda çıldırdı tam yakalayacaktı bende apartmana kactım kapıyı kapattım oda zile bastı yengemıne haberı yok otomatığe basar basmaz kapı açıldı girişti bu bana dıbına koyam baldırıma öyle bir vurduki 1 hafta seke seke yürüdüm ben böyle acı görmedım arkadas amıma koydu benım o gunden sonra konusmadım zaten onunla

aradan günler aylar geçti annem babam ne kadar dövdü ise onları herzaman sevdim benim iyiliğimi isterlerdi belliki 15 yaşımda çok talihsiz bir olay yaşadım bu olayın yükünü kaldıramadım hayatım bu olaydan sonra iyice bataklığa ittirdi annemlşe babam calısan insanlar idi ayrı ayrı yerde bir aksam yıne annemle babamı beklerken telefon çaldı halam aradı dedi oglum evden biryere ayrılma gelip seni alacağız diye dedim ne oldu hala birşeymi var evde tekim . neyse enıstemler (halamın kocası)geldi felan almaya hastaneye gıttık bütün sülalem toplanmış dedim ne oluyor nıye toplandınız herkes ağlıyor aq olayı gorduğumda gözlerime inanamadım aniden gözlerimdenm yaşlar yavaş yavaş akmaya basladı o gün annem işten çıktıktan sonra huur cocugunun teki yüzünden trafik kazası geçirmişti akciğeri ve beyninde hasarlar oluşmuş beyin kanaması geçiriyordu doktor babamla beni ayrı bir köşeye çekti çok ağır darbe almış yatakta kalma ihtimalide olabilir 2 saat ıcınde ameliyata almalıyız dedi kabul edıyormusunuz der demez babam kabul ettı zaten