nasıl ruh hastası olduğumu

panpa bitir ya

Bitirince şu ne yaptığını filan söylesene panpa Allah yardımcın olsun çok acı çekmişsin

işte bıraz bekledık ambulans geldi zütürdüler beni hastaneye ayağımı sargıladılar diktiler derken polisler geldi tutanak tutmak ıcın karakola gittik ayağım iyiydi yürüyebiliyordum o kadar acıdan sonra bu acı cok olsada vızdı bana. seke seke gittik dedim böyle böyle yanımda şahitlerimde vardı beni saldılar diğer cocukları aramaya koyuldu (ayrıntı vermıyorum) olaylar böyle yatıştı ben gün geçtikçe bataklığa batıyordum beyaz toz damarlarımda konaklıyordu adeta kafam hergun dumanlı kulaklarımda isyanın senfonisi çınlıyordu

burdayız lan

devam et panpa dinliyom ben
http://inciswf.com/takipteyim.swf

ara sıra ses verın la aq boşa yazıyormuş gibi hissediyom kendimi

yavaş yavaş acı izini bıraksada yaram biraz daha hafiflemeye başladı içimi nefret ve kin sarmıştı birgun park a gittiğimde çok sevdiğim dostumda orda idi sevgilisiyle muhabbet ediyordu rahatsız etmek ıstemedım .. bu zamanın dıbına koydumuğumun barzo tipleri vardır kendilerini tiki zanneden lehçesini gibtiklerim kıza asıldılar ben orda gizlendim beklıyorum cocuklar 4 kısı ıste dostum kalktı ne var ne ayaksınız der demez bende atıldım ayağımda sustalı cebimde muşta vardı allah ne verdiyse giriştim abi oyle bı rahatladımkı adamların ağzı burnu kan içinde oldu biz olaydan kaçma çabasındayken dayak yieyn binin biri kaltı ayağa ıpnede boş değilmiş kelebeği çıkartıp aniden ayağıma sapladı

işte toprağı atıldı bızım gözler yine yaşlar içinde eve geldik moraller sıfır evde hergun kuran okunmaya basladı yaklasık 2 hafta felan öyle sürdü

benım ıcın daralmıştı ardında kın ve nefretımı beslıyordum o gunden sonra bırdaha dayak yememeye söz verdim kendi kendime . bu olayın vasıtası ıle kımyasal maddelere basladım beter oldu hayatım ınsanlar aılelerı ıle parklarda gezerken ben cebımde muşta ile insan avına çıkıyordum kendimi böyle teselli edip yaşadığım kötü anılarımı unutmaya yelteniyordum

up up up oha up up up

ağlayarak çıktım yukarıya bende napayım bıde oradamı oturayım bunun ustune dediler ne oldu kım ne yaptı dedım yokbısı arkadaslarla mac yaparken yenıldıkde sınırden ağlıyorum dedım .. sonracıma amcaoğullarımdan birtanesi askere gidicektı benden yukarıya bardak almamı ıstedı almadım amk 3 4 kere tekrarladı bunu yıne almadım en sonunda çıldırdı tam yakalayacaktı bende apartmana kactım kapıyı kapattım oda zile bastı yengemıne haberı yok otomatığe basar basmaz kapı açıldı girişti bu bana dıbına koyam baldırıma öyle bir vurduki 1 hafta seke seke yürüdüm ben böyle acı görmedım arkadas amıma koydu benım o gunden sonra konusmadım zaten onunla

ben iyileştikden sonra içimi nefret sarmıştı dıbına koyam eline çekici alıp balkonun odanın camlarını indirdim giberim dercesine düşen bir tane cam parçası ile kolumu üst tarafını kestim bileğe zütüm yeltenmedi akşam annem babam gördüğünde yine fark yoktu ayakta güzel güzel dayak yedim amk beslenme alışkanlığı gibi hergün dayak yiyordum

var panpa anlatt

ordamısınız dınleyen varmı ?

yuh amk ne aileler var be

benım olayım hep böyle sürdü yaram dinmek bilmeden iltihap kapmaya devam ediyordu 12 yaşıma geldiğimde ilk pskolojk tedavimi gördüm neden nasıl oldu bu olay diceksiniz. sabah kahvaltıyı yaptıkdan sonra arkadaslarımla ınternet kafeye gidecektım param yoktu e arkadaslarım gıdıce cocukluk hali göz kalıyo naparsın. ceketın cebınden 1 2 tl para arakladım ve net kafenin yolunu tuttum parada sayılıymış dıbına koyam dakikalarım bittikten sonra dışarıda arkadaslarım ıle mac yapardım akşam babam eve geldiğinde saymıs paraları anneme sormus ben dokunmadım cumlesını duydukdan sonra beniyanına cagırdı senmı aldın bu parayı diye seslendi yüzüme . bende çocukluk halımde birşey demez fikrine kapılarak evet ben aldım arkadaslarımla oynadım baba dedım o anda yüzüme yumruk attı ipne 3 kuruşun hesabını yapıyordu annem ayırmaya calıssada elinde oklava ile evire çevire dövdü beni 3 gün yataktan kalkamadım ayağım mosmor kesildi

bızde huzur yerine kin öfke ve nefret almıştı yine bir aksam babam eve geldiğinde anneme neden bu kadar par harcadın bugun diye çemkirmeye basladı annem atarlı tabi dururmu altta başladı saymaya oydu buydu şuydu derken bunlar yıne gozumun onunde bırbırlerıne gırdıler canım anam kanlar ıcınde kaldı ıcımde sevgıye dair hiçbirşey yoktu bu senaryoyu hergun ızlıyordum bıktım artık dıbına koyam.. enbuyuk amcamın oğulları amcam ıle hergun tartışır dedem tarafından suçsuz yere apartmandan gibtir çekilirdi . benımde kaderım onlar ile aynırdı 1. gün olmuyorsa elbet 2. gün sokaklarda yatarlardı

gülüp geçtim herzaman bende kandım hayatın oyununa.. dediğim gibi apartman aile apartmanı idi .. en büyük amcam çok içip çok küfür eden yengemi hergün döven 2 çocuğu olan bir insandı çok sert ve sinirli idi ondanda az yemedim dayak birgün aksam eve şarhoş gelmiş yengemi yaka paça dövüyordu kapı acıktı herkes apartmandaydı dedem dığer amcam annem babam amca cocukları ayırmaya calıssada ayıramadılar yengem feryat ederek dedeme cemkırdı dedemde cok sınırlı bır ınsandı affetmezı hiçbir hatayı o ankı olan olaya inanamadım ve çığlıklar ıcınde ağlamaya basladım dedemde yengemın saclarından tutup dövmeye basladı ben olanlara inanadım o yaşta yaşadıklarım ileriki yıllardaki davranışlarımı bi hayli etkiledi.

benim annem babam sinir hastası idi babam annemi gözümün önünde bayılttığını dövdüğünü hiç unutmadım unutmucamda senelerce dayak yedim vücüdumun hertarafında nefretin morluk izleri vardı acı cektim durmadan annemle babam pskolojık tedaviler gördü yine düzelmediler yine dövdüler dıbına koyam bi insan acı hissetmemeye başlayana kadar dayak yedim dışarı cıkıp arkadaslarımla oynayamadım kıloluyum dıye hor görüldüm insanlar eşya gözüyle bakıyorlardı bana

benım olayım 6 yaşında başladı ben aşırı kılolu bır insan ıdım o yuzden arkadaslarım tarafından dışlanan horgörülen biri olarak yaşamımı sürdüyordum hiçbirşey istediğim gibi gitmiyordu hayatımda şiddete eğilimli büyüdüm . bizim apartman aile apartmanı idi kavgaya ve nefrete eğilimli yapıları vardı bizim ailemizin

neyse dıbına koduklarım kımse gelmıyorsa gelmesın ben anlatayım
@4 gibeyim o ergenleri onlar anasının kucağından sarkmışlar