nasıl piç oldum anlatıyorum

hikayeyi güncel takip ediorum, ilk defa yazıyorum uzun yazıcam özet isteyen panpalar son 2 cümleye bakabilir. bak panpa ben de ağır kazık hatta kazıklar yedim kızlardan ve etrafımdakilerden ama senin bu yaptığın binliklerin hiçbirini yapmadım. yeri geldi abaza ortamında benimle dalga geçildi elime geçen bazı fırsatlarda bazı kızları harcamadığım için ama doğru olan buydu kendim üzgün olduğum için bir kızı abaza ortdıbının mezesi haline getirmedim hiç, ciddi olamayacağımı bildiğim hiçbir ilişkiyi zorlamadım. senin anlattığın bu hikaye gerçektir ya da değildir onu sorgulamıyorum ama gerçekse ve bütün bu dediklerini yaptıysan, gerçek değilse ve bunları yapmayı hayal ettiysen sana tek bi laf diyebilirim sen adam falan değilsin. eğer gerçekten bir suçluluk duyuyorsan buraya bunları içini rahatlatmak için yazıyorsun demektir ama hiç kusura bakma kardeşim seni rahatlamaya kalkanlar ancak senin yediğin bu takları yiyenlerdir, ya da karı kızdan ağır kazık yeyip nefret dolanlardır. karakteri oturmuş delikanlı bi adam asla yapmaz senin yaptıklarını. aldatma desen var, çıkmayacağın kızları egonu tatmin etmek için harcamak var, seni reddeden kızın ölse mezarına sıçacaksın nerdeyse. oldu amk herkes seni sevecekti her istediğin olacaktı. var mı lan öyle bi dünya? tamam ayşen huurnun önde gideni, kızı da takıntı haline getirmişsin buraya kadar sonuna kadar haklısın normal bişey hepimiz bazen bazı kızlara sebepsiz yere takıp da köpekler gibi süründük. ama sen ayşen seni süründürdü diye milleti süründürerek kendini tatmin ediosun olay bu. şimdi sen bana diyebilirsin ki kardeşim ben zaten kendimi bu konuda kötü hissediyorum ki yazdıklarımı da okursan kızları üzdüğüm için nasıl kendimi mahvettiğimi anlarsın falan filan. buna cevap olarak ben de gibtir git derim. öyle olsaydı bunları buraya yazmazdın tamam belki üzüldün ama sen burada rahatlatılma ve teselli istiosun buradaki panpalar da sana bunu bol bol verio sağolsunlar(tıpkı hikayende aynı bölüme gelen alt dönemin gibi alper miydi neydi unuttum aq). acı bir gerçek vardır panpa; seni üzen bir kişiyi, senin üzdüğün on kişiden daha çok düşünür insan. sadece senin için değil herkes için bu böyledir ama üzdüklerinin sayısını azaltmak insanın elindedir işte sen bunu yapmamış yapamamışsın. kusura bakma ama karaktersiz yavşağın önde gideniymişsin bunları yaptığında. umarım bu hikaye senin geçmişindir ve şimdi çok farklı bir insansındır

..başlangıcına paralel, güzel bir biçimde devam etti gece, hayatımda ilk defa outdoor olarak donuma boşaldım* *, barın karanlığı, alkolün beyinde yarattığı rahatlama, sesler, insanlar, eller kollar vücutlar derken, neredeyse tüm geceyi ayakta sevişerek geçirmiş, canlı müziğe * bağıra çağıra eşlik ettik, biralar kesmedi, tekilaları da devirdik..

ben bir yandan ruhen ve bedenen aldığım keyfin tadını çıkarıyor, hem de artık klasiğim olmuş gözlemlerime devam ediyordum..

kalabalık dikkatimi çekmişti mesela..ne çok insan var.. gecenin bir vakti, şehrin bu yerinde, onlarca insan (hatta belki yüzlerce, abartmak istemem) deliler gibi içiyor, tepine tepine dans ediyor, sevişiyor, gülüşüyor, çeşitli boyutlardaki ilişkilerine başlangıçlar yapıyor ya da hali hazırdaki ilişkilerini geliştiriyorlar..

pek çok insan, daha önceki gecelerde benim de yaptığım gibi kafelerde son içeceklerini yudumlamış ya da çoktan kalkıp evlerine-yurtlarına doğru yola çıkmış, hatta belki de evden hiç çıkmamışken,
buradaki, bir parçası olduğum tuhaf kalabalık, belki de gözle görülemeyen ancak hissedilebilen bir sınırı temsil ediyordu..

genelde, eğlence anlayışından bir insanın yetişme tarzını ve karakterini anlayabilirsiniz, ama sanırım bunu benim için söylemek zor, nereden nereye geldim, ben bile şaşırıyorum, evinin 50 metre ilerisindeki parka gitmek için zorla izin koparan bir çocukken hem de..

biz ceyda ile erken koptuğumuz için, haliyle biraz erken yorulduk ve milletin gaza gelip masalardan fırladığı, eğlencenin sonlarına doğru, geçip masanın birine çöktük, kız kendi başına dik duramıyordu artık, bana yaslandı,

"ohhh amma koptuk ha..bunu yapalım sık sık * "

hafifken şaftı kaymış yüzüne baktım, göz göze gelince ne düşündüğümü anladı yine, diyorum ya, bu kız benim beynimi okuyor resmen,

"yok sarhoş değilim... yani sarhoşum tabi dee bilincim yerinde yani ;) azcık yoruldum sadece.. biraz dinleneyim.."

"hıı, e sarhoş olsan ne olacak ki sanki, seni kaçırırım diye mi korktun * "

"beni kaçıracaksan hemen sarhoş olabilirim ;)"

eğilip öptüm, "nerde kalıcaksın sen bu gece sahi?"

"arkadaşıma gidicem ya..sen de gel istersen?"

"başka zaman..ben de yoruldum, yurda gideyim.."

"iyi ısrar etmiyorum..ama "başka zaman" lafını söz olarak alıyorum? ;)"

"aal.. öyle söz vermeye filan ihtiyaç yok ki, ben seninle her yere gelirim.."

sevecen şekilde gülümsedi,

"çok tatlısın.. hafta sonu gideriz, hem onlarla da tanışırsın * "

"tanışırız ya.."

gece sonunda ayakta kalmaya çalışarak ceydayı arkadaşlarına bıraktım, kendim giderim filan diye cicilik yapmaya çalıştı ama nereye gidiyon tek başına o saatte aq..herhalde ben zütüreceğim,

bu centilmenliğimin karşılığını evin önünde bir kaç dakika daha sömürülerek aldım, iyi geceler diledi, kıvırta kıvırta apartmana girdi, arkasından bakarken derin bir of çektim, eğer sigara içiyor olsaydım, şu sahneye kesin bir tane yakmıştım ulan..

yurda dönüş epey uzun ve zorlu bir yürüyüş sonucu gerçekleşti, kendimi odaya atar atmaz uyumuşum zaten, görevli murat abinin "çoh gec kalmaa başladın sen gali hayta oğlan" tarzı egeli azarlarını da yemeden geçememiştim tabi..

duşumu sabah almaya karar verip zıbardım..

ceyda ile ilişkimiz dolu dizgin devam ediyordu, yaklaşan finallere moralli girmek önemliydi tabi, son zamanlardaki en büyük desteğim ve yaşama sevincim olan çılgın sevgilimle aramızdakiler, elbette sadece cinsellikten ibaret değildi.

ceyda libidosu yüksek bir kız, ama bu onu bir ciks manyağı yapmaz sonuçta. hatta zaman zaman bu konuyu tamamen dışarda bıraktığı bile oluyor, sadece sevişmeye - öpüşmeye dayalı bir ilişkinin sağlıklı olmayacağının ikimiz de farkındayız ve onun başka alanlar da paylaşımcı olması hoşuma gidiyor, birbirimizin ufak zevklerini, sevmediklerini, sevdiklerini, takip ettiklerini, umursamadıklarını öğreniyor, ortak noktalar yaratıyor, hatta bazen saatlerce konudan konuya atlayarak sohbet edebiliyoruz..

yani normal sevgililerden çok da farkımız yok, tabi ikimizin de birer kurtadam a dönüştüğü geceleri saymazsak,
o bar köşelerinde kucak kucağa dans ederken kendimizi kaybedip içimizdeki canavarı ortaya çıkarıyoruz.. etrafımız da genelde bizim gibi canavarlarla dolu olduğu içinde ortama kolayca uyum sağlıyor ve kendimiz gibi davranabiliyoruz..

okulda ise epey kontrollü sayılırız..hem benim taze olan ilişki geçmişim hem de ceydanın ılımlı bir ortama sahip sınıfında infial yaratmamak adına, alttan aldığım derste yan yana otursak bile fazla samimi pozlar vermekten kaçınıyoruz.

sanırım biraz avrupai bir çiftiz, bilemiyorum *, rahat takılıyor, anı yaşıyor, birbirimize keyif vermekten mutlu oluyoruz, ikimiz de sanki kendimiz için değil, karşımızdakini mutlu ettiğimiz için mutlu gibiyiz..

bir gün yine cuma günü bunların sınıfta alttan dersime giriyorum,
alper, makineci nurettin bizim önümüzde, onların önünde alpere yamanan iki kız, biz de alperlerin arkasında, duvar kenarında oturuyoruz,
mustafa hoca zaten dersi kendisi de kaynatmaya elverişli bir adam olduğu için sık sık şamata çıkıyor, biz gülüp eğleniyor filan, her şey harika, etrafımda arkadaşlarım, sevgilim, pozitif bir hava, kendimi "ıstanbuuul cok guuzeeğ" diyen turistler gibi hissediyorum, öyle bir enerji, sevindiriklik durumu var üzerimde..

bu pembe toz bulutlarının dağılması için ise sadece bir iki saniyelik bir bakışma yetiyor.. çabucak unuttum sanıp, güya sünger çektiğim eski suçlarımı hatırlatan, beni ardımda bıraktığımı sandığım şeylere doğru vakumlayan bir bakışma,

o eğlencenin ortasında ceyda omzumda kıkırdarken, hafif arka çaprazımda, orta sıraların ortasında oturan ayşegül ün donuk bakışını yakalıyorum, dediğim gibi, 1-2 saniye öyle kalıyoruz... günlerdir giblemediğim ve nihayetinde beni muhtemelen pek hazzetmediği bir kızla kafa kafa gören ayşegül ün gözlerinde hayal kırıklığı ve öfke var... anlaşılan cici ev kızımızın "evlenilecek ideal adam" hayallerinde epey ilerleme kaydetmişim ki bu tarz bir bakışa maruz kalıyorum..

biraz moralim bozulmakla beraber, ayşegülün pasif bir kız olduğunu hatırlayıp (yani benim düşünce ve sınıflandırmama göre) "amaan, bitti gitti işte o da, ne yaşadınız ki zaten oğlum?" deyip kendimi rahatlatıyorum..

ders çıkışı çocuklarla ve ceyda ile vedaşlaştıktan sonra yurda gitmek üzere yola koyulacağım, bunların daha dersleri var tabi, onlar devam, ben kaçar..

neyse, koridoru geride bırakıp giriş merdivenlerine yönelmişken arkamdan tanıdık bir ses adımı sesleniyor, duymayı istemeyeceğim seslerden biri,

"tsigalko??"

ayşegül..

koridorun başında bana doğru ilerliyor, sanırım vermem gereken son bir sınav daha var.. belki de ayşegül o kadar da pasif değildir..