rez rez

" Ulan şerefsiz, sen kimsin bana bunları yapıyorsun. Bil ki yaşamayacaksın. Her şeyi ben planladım, Nalan da iş ortağım. O senin sevgilin Aslının babası da yıllardır bize çalışıyor. O hapse attırdığın adam bizim patronumuzdu, ama hapisten çıkmak için bizi söyleyeceği için fazla yaşamayacak. Şimdi kontrol bizde. Senin o patronun karıyı öldüreceğim seni öldüreceğim gibi. Yaşamayacaksın şerefsiz " diyor.
Bana bunları değil, niye beni buraya getittirdiğinizi, neden bunları yaptığınızı anlatın diyorum. Adam bir anda susup arkama doğru bakıyor ve birisi kafasına ateş ediyor. Bende büyük şaşkınlıkla arkama bakıyorum. Ateş eden adamı tanıyorum, önceden görmüştüm. Parktaki adamdı. Gülümseyerek " Beyaz ışığı görmek istiyor musun " dedi.

Çok kuvvetli şekilde bağlıyorum ve çevredeki bütün keskin şeyleri kaldırıyorum. Kaçması imkansız. Artık uyanmasını bekliyorum. Bir kaç saat sonra uyanıyor ve çevresine bakınıyor. Bağırmaya çalışıyor ama ağzındaki bant engel oluyor. Ona da bağırmamasını söyledikten sonra bantı çıkartıyorum. " Bırak beni şerefsiz " diye bağırıyor. Yumruğu geçiriyorum. " Eğer bana her şeyi anlatmazsan seni yavaş yavaş öldüreceğim " diyorum. " Ne anlatacağım lan pgibopat herif " diyor. " Nalan söylemiştir sana. Şimdi numara yapmayı kes " diyip, koluna kegib atıyorum. Sonra mutfaktaki tuzu üstüne koyuyorum. Adam çığlık atıyor. Mutfakta az acı çektirmemiştir tuz bana, küçücük kegibte bile kuvvetli acı yapıyorsa bu adamınkini tahmin edemem. " Ulan şerefsiz herif seni yaşatmayacağım " diyor. " Sen her şeyi anlat sonra öldüreceksen öldür " diyorum.

Nalanın ortağını yani kocası dediği adamın izine ulaştım. Bir villa sitesinde kalıyordu. Evine baktım düşündüğüm gibi koruması falan yoktu. Buda demek oluyor ki rahatça gireceğim evine. Müstakil bir ev olduğu içinde komşuları falan duymazdı üstelik ses yalıtımı da vardı evinde, araştırdım. Malzemeleri toplamaya başladım. Deri eldiven, siyah kıyafetler, bayıltıcı iğne, bant . iğne haricinde toplamak kolay oldu, iğneyi de bir veterinerden çaldım. Artık o adamın evinin önündeydim ve beklenen an gelmişti. Bütün sorularım cevap bulacaktı. O adama işkence yapacaktım ve bunu zevkle yapacaktım. Çünkü Aslı öldü, çocuğum öldü. Adamın ziline basıyorum ve koşarak bahçesine atlıyorum. Adam ışığı açıyor ve kameradan bakıyor. Sonra ışığı kapatıyor muhtemelen geri yatıyor. Bahçeden kapıyı açıyorum ve yine ziline basıyorum. Yine kameradan bakıyor, kapının açık olduğunu görünce huylanıyor ve dışarı çıkıyor. Etrafına bakınıyor çaktırmadan. Evinin kapısının oraya pusuyorum, karanlık olduğu için ve üstümde siyah kıyafetler olduğu için beni seçemezdi. iyice bakındıktan sonra kapıyı örtüyor. Tam evine girecekken iğneyi sırtına saplayıp, bayıltıyorum. Artık benimsin.

Neye inanacağımı bilmiyordum. Mecbur inanmak zorunda kaldım annesine. Haliyle kim olduğunu bilmiyor adamın. Peki Aslının babası bana niye böyle yaptı ? Aslının benim yanıma geleceğini nereden biliyordu ? Bu adamın amacı neydi ? O adamı bulmadan mümkün olmayacak ama o adamı bulmam da mümkün değil daha doğrusu zahmetli. Olayı kısa yoldan bitirecektim. Nalanı değil, o kocam dediği adamı kaçıracaktım. Kadın olmadığı için kolayca şiddet uygulardım. Aslının annesini bırakıp gittim. Evdekilerle vedalaşıp istanbula geri döndüm.

" Oğlum ben Aslının öz annesi değilim, kabul ediyorum. Ama onu kızım gibi sevdim, kolladım. Ben eskiden xxx köyünün ebesiydim. O köydeki son doğum yaptığım aile bunu bana verdi. Çünkü bakamayacaklarını söyledi. Benim de çocuğum olmadığı için kabul ettim. Çocuğum olmasını çok istiyordum çünkü. Sonra buraya geldik, Aslıyı büyüttüm. Bir gün birisi geldi kapıya, ismini bilmiyorum. Aslıyı serbest bırakacaksın, o çocukla evlenecek dedi. Sen kimsin dedim onun öz babasıyım, eğer kızıma karışırsan seni öldürürüm dedi. Bende size ses çıkarmadım, Aslı öldüğünde evine gitmedim, ailene söylemedim. Bizzat gizli kalmasını istiyordu zaten Aslının babası. Ben acımı içime gömdüm, muhtemelen Aslıyı da onlar öldürdü. Benim bildiklerim bunlar oğlum, ne olduysa orada oldu. "

Uyanıyor ve çığlık atmayı deniyor. Ama ağzı bantlı olduğu için bağıramıyor. Her şeyi öğrendim, senin hakkında her şeyi biliyorum. Aslı senin kızın olamaz, olsaydı benim eve gelip ortalığı yıkardın biliyorum. Ama yapmadın. Şimdi bana kim olduğunu söyleyeceksin yoksa kafanı keseceğim. Eğer bantı çıkarttığımda bağırırsan dilini keserim diyorum. Bantı açıyorum ve anlat diyorum. Oğlum sen kafayı mı yedin, neyden bahsediyorsun ? diyor. Numara yapmaya devam edersen elimdeki bıçakla kafanı keseceğim diyorum. Blöf yaptığımı zannettiği için boğazına geçiriyorum bıçağı, dikkat ederek biraz kesiyorum. Konuşacağım tamam çek bıçağı diye bağırıyor ve başlıyor anlatmaya.

Aslının annesi ? Peki hangi anne kızını öldürürdü ? Hiç bir anne çocuğunu öldüremezdi. Peki Aslı onun çocuğu değil miydi ? Aslının annesinin evine girmeliydim. Dışarıdan izliyordum. Ertesi gün sabah annesi evden çıktı. Elinde cüzdan vardı belli ki markete falan gidiyordu. Olsun girmeliydim evine. Pet şişesini kesip kapıyı zorladım. 5 dakikalık yere gittiği için kapıyı kilitlememişti. Bunun evini gezdim. Ne olur ne olmaz diye kapıya bakıyordum. Annesi girerse etkisiz hale getirecektim. Gümüşlüğüne baktım bir şey yoktu. TV ünitesinin raflarına baktım tek tek. Hiç bir şey yoktu. Annesini etkisiz hale getirip sormayı düşündüm. Ama ya acıyıp söylemediyse evdekilere ? Ya suçsuzsa ? Olamaz böyle kadın ortalığı kavurması lazım bu ihtimal çıkmıyor kafamdan. Daha sonra kapı sesi geliyor. Bir yere saklanıyorum. Annesi giriyor eve ve arkasından gelip etkisiz hale getiriyorum. Nalana yaptığım gibi bunuda bağlıyorum.

Annem yanıma geldi. Oğlum nasılsın, iyi misin ? diye sordu. iyiyim dedim. istanbulda sevgilin falan var mı hani yaşında geçiyor artık bir kız arkadaşın olsun, evlenin, çocuğun olsun diyor. O an kötü oluyorum ama belli etmemeye çalışıyorum. Annem anlıyor bir şeyler ama oda belli etmiyor anladığını. illa yakalaması gerekiyor her zaman böyle olmuştur zaten. Lisede sigara içtiğimden şüphelenirdi ama yakalamadığı için söylemezdi. Yakaladığı anda zaten biliyordum demişti. Bu konularda gerçekten iyiydim, insanların düşüncelerini okuyabiliyordum. Annem ayrıldıktan sonra kafama evlen, çocuğun olsun kelimesi takıldı ve kafamda kocaman bir ampül yandı. Aslının annesi bana bağırmıştı, kızımı sen öldürdün demişti. Bu tür anneler ortalığı yakar, kavurur. illa ki evin adresini bulup dayanırdı. Oğlunuz kızımı kaçırdı, siz ne işe yarıyorsunuz. Ya da oğlunuz kızımı öldürdü derdi. Ama o kadar enteresan ki bunların hiç birisi olmadı. Galiba bulmuştum.

Ailemin yanına vardım. Aslıyla değil nikah kıydığımı, sevgili olduğumu dahi bilmiyorlar. Konuştuk, ettik. Bunlar nasıl gidiyor işler dedi iyi dedim. Hareketlerini izledim hepsinin ama her zaman ki gibiydi. Bu evin çatısı altında değildi o kişi, başka birisiydi. Anneme, babama bahane uydurarak tek tek komşuları, akrabaları gezdik. Ama yoktu. Artık ümidimi kesiyordum ama Nalanın dedikleri aklıma geldi. Düşün diyordu bana. Düşün. Bu ne demekti ? Düşünerek bulacaktım, gezerek değil.

yav yaz artık

Rez hizli yaz panpa hadi

Rezzzzzz

Takip eden yok gibtir et zorlama

Hastanede ifademi verdim. Patronum, nalan ve bazı arkadaşlarım da geldi. Patronumla özel olarak konuştum, anlattım. Bu yaptıkları yanına kalmayacak dedi. Kalmayacakta ne olacak ? Karım, çocuklarım geri gelecek mi ? dedim. O an sustu. Nasıl bir belaya bulaştım ben. Niye ben ? Niye ben bulaştım ? Niye ? Sakinleştirici verdikleri için kriz geçiremiyordum. Koltuğa oturdum. Dışarıdan polisin sesi geliyordu. Aslının annesine haber verdiler, sakin olun bayan diye bağırışmalar çıktı. Kim bilir o ne olmuştur ? Kendimi suçlamaya başlıyordum, çünkü Aslıya gelme demedim. Bütün bunlar niyeydi ?

değil mason feriştahı olsan ne yazar yırtık amın feryadı

Gözlerimi açtım. Sol tarafıma baktım yerdeki iki cesete örtü örtmüşler. Kolonya kokuyordu. Çevremde insan. Çocukları dışarı çıkartıyorlardı. Ne oldu K.b. burada ne oldu. Sen ne yaptın dediler. Diyene sen ne diyorsun lan diyerek yumruk attım. Karım öldü, çocuğum öldü. Çocuklarım. O an sağlık görevlileri geldi. Herkes dışarı diye bağırmaya başladılar. Beni de zütürdüler. Poliste gelmiş. Sakinleştirici verdiler ambulansa yatırdılar beni de. Karım, çocuğum hepsi ölmüş. Öldürmüşler..

Yaz bin

patron kocasından miras şirketi yönetiyor. 60 yaşında. daha da vejeteryanlık peşinde. bana nalanın maaşı kadar maaş teklifi etti ve dayalı döşeli apartman dairesinin anahtarını verdi. tek yapacağım sabah 6 da geleceğim, akşam yemeğine gelirse akşam yemeğini hazırladıktan sonra çıkacağım, gelmezse evindeki yardımcılarının yemeğini hazırladıktan sonra. yemek konusunda titiz olduğu için restorandaki müşterilerden daha titiz davranacağım ama hizmet ettiğim kişi sayısı az olduğu için titiz olurum. üstelik maaşım da kaç katına çıktı. buda demek oluyor ki 1 yıl içinde kendi restoranımı açabilirim. açıkçası kız arkadaşımı gibtir ettim ve kabul ettim. zaten yaşım 23 ne olacak ? bu fırsat bir kere gelir ayağıma. artık istanbul'da hayatım başlayacaktı, memleketime veda etme zamanı gelmişti. en kısa zamanda işe başlamamı istedi. ilk uçakla memleketime döndüm.

yarın sabah nalanı aradım ve beraber gidelim dedim. kabul etti. arabası da vardı bu sefer o yanına aldı beni. bende uçakla gideriz zannetmiştim. sadece 3 kere temas kurduğum kadınla 4.5 saat yolculuk edeceğiz. Bu yaşıma kadar böyle bir şeyle karşılaşmamıştım. kız arkadaşımın da bu durumdan haberi yoktu çünkü nalanı kıskanabilirdi üstelik bu durumu kabul etmezdi. sohbet ede ede, arada direksiyona geçerek istanbula vardık. nalanı daha iyi tanıdım. 40 yaşında, 2 evlilik yapmış, şirkette insan kaynakları yönetiminde çalışıyor. maddi durumu iyi seviyede ve şarap gibi kadın. ama hiç bir şekilde o gözle bakmadım ondan da öyle işaret görmedim. neyse patronun evine vardık.