nasıl cinlere inanmaya başladım anlatıyorum

la oglum tek seferde yaz şunu.

hadii
:D

bu salak yemek memek bilmez demiştim, acıktım amk rakıyı makıyı da içince. dedim hiç kasmıyım, bunu da uyandırmiym be uziym en güzeli. çıktım evden. hava da kararmaya yakın. metin cebimde. bilen bilir zekeriyaköyde koruluk yol vardır kestirme, seni şehrin içine doğru atar. atladım bi taksiyle ordan geçiyorum. bir yandan da bu karının neler karıştırdığını düşünüyorum. kağıtta ne yazıyor acaba? arapça bilen de kimsem yok, kim nerden bilecek. kime sorsam diye düşünürken aklıma bir fikir geldi. arap turizmi yapan acentalardan birine soracaktım. o kadar kısa bi metin için name yapacak halleri yoktu ya.

bi yarım saat daha içtik. sonra bu salak ben şöle 5 dakka uzanıym falan derken dağıldı salonda. yengem huursu da piyasada yoktu. hemen odalarına gitti bunların. çekmeceleri falan karıştırmaya başladım, gardropları. bu huurnun sadece çantalarını koyduğu bi dolabı da var. ayakkabıları falan, öyle bi şekil. üşenmedim oraya da girdim baktım, bi sürü çanta. dedim lan hangisinden ne çıkar bunların amk burdan bi iş çıkmaz. yalnız luis vuitton gördüm bitane. açıktı. dikkatimi çekti, hadi bi bakiym dedim. sadece bi kağıt vardı beyler içinde üzerinde arapça bişeyler yazıyordu. aha dedim dıbına kodumun huursu senden bişey çıkacağı belliydi. kağıdı almadım. üzerindeki yazıyı yapabildiğim kadar başka bi kağıda kopya ettim. zaten uzun bir şey de yazmıyordu. nolduğuna sonra bakacaktık. banyolara bile tek tek girdim baktım beyler, banyo dolaplarına falan. hiçbir şey yoktu. bi yerden sonra yoruldum, dayımın yanına indim.

gunduz okurum gece gece korkuyorum sonra amk

DSADSADSADSADSAD

31 i bırak ve yazmaya devam et bin kurusu seni bekliyor millet anasını gibtiğim

reserved

rezerved

hazır dayımın kafası züt gibiyken, öteki huur da yokken şu işi çözelim dedim. kapı koluna uzandım ama kalbim nasıl atıyor anlatamam size beyler. kapıyı açtım, içeri girdim ve gördüğüm manzara karşısında şoka uğradım... çünkü oda bomboştu. huur nasıl da düşünüyordu her şeyi, benim gibi ayıktı çünkü. ama bugün kalesi avucumun içindeydi ve ben bugün burdan elim boş gitmeyecektim. şüphe çekmemek için tuvalete gidip işedim, sifonu da çekmedim. daha saat 6 olmamıştı ama biz dayı beyle hızlı gidiyorduk. ben yine de temkinliydim. fazla abanmıyordum, dayımsa kadehin yarısına geliyordu bir fırtla. böyle giderse sızar, ben de işime bakarım dedim. içirmeye devam ettim.

rezerved

en heyecanlı yerinde kesme giberim dıbını feryadını

geldik okula ama okula falan gitmedim. doğru hastaneye gittim bi taksiye atlayıp. elif ölmemişti ama ölmekten beterdi. bi ayak kırık, ağız burun yer değiştirmiş. zavallım benim. uyuyordu beyler. hiç uyandırtmadım, annesine olanları falan sordum. geçmiş olsun diyip ayrıldım ordan. sonra aklıma dayımı aramak geldi. bu işi kullanarak aşama kaydedebilirdim. zaten hazır ağlamıştım, bankosu vardı. dayımı aradım hazırla rakıyı mezeyi geliyorum dedim. tamam dedi. 1 saate falan zekeriyaköydeydim. akşam maç da vardı hem ziyaret hem ticaret hesabı geldim eve. yengem huursu evde yoktu. hoşbeş arasında yengem nerde dedim, kadın kadına muhabbet etmeyi gitti arkadaşlarıyla dedi. içimden oh yeah dedim dışımdan eyvallah. dayımın elinden yemek memek gelmeyeceğini biliyordum, zaten masada da sırf meze vardı. gitmiş macroya acaip mezeler almış züt. oturduk demleniyoruz bi yandan da elifi anlatıyorum, seviyorum aabi ayakları. ben bi tuvalete gidiym dedim bi yarım saat sonra. yalandan ağlamıştım sızlamıştım o hesap. indim aşağı. bu odanın ne tak olduğunu anlıycaktım sonunda.

çabuk yaz şunu amk yengeni nasıl gibtiğini merak ediyorum

la hadi la yarıda bırakıyorsun bide totoş.

devam panpa ilk defa bir başlığa ikinci entry girdim. eğer beni hayal kırıklığına uğratırsan giberün.

eve gittim bizimkiler oturuyorlar maça bakıyorlar. galiba sturm graz maçıydı, şimdi tam hatırımda değil de bi şampiyonlar ligi maçıydı. ondan sora havadan sudan konuştuk, elifi falan anlattım. inanılmaz şaşırdılar bizimkiler. artık sadece ben de değil, onlar da yengeme garip garip bakmaya başlamıştı. öte yandan odanın fos çıkmasıyla, daha doğrusu huurnun ayık oluşu yüzünden ben de babayı almıştım. elimde sadece gibimsonik bi kağıt vardı. o gece rüyamda kağıtta yazanları gördüm. başka da hiçbişey görmedim. sabah okula geçtim. bugün okulda durmam lazımdı yoksa bu işin taku çıkacaktı. bi yandan da ilaçların etkisiyle durumları fazla sallamamaya, fazla gerilmemeye başlamıştım ama bazı şeylerden de kurtulamıyordum yine de okuldan sonra taksime gidip kağıdı okutucaktım. ders dinlemeye kasıyordum ama sabırsızdım gene de.

ya o yengenin dıbına koyum elifi niye bulaştırdı bu işe amk kevaşesi

eve gittim. annemle babam mutluydular. ben de artık bu işlerle uğraşmak istemediğimi ve ne kadar korktuğumu farkettim. bir müddet kimseyi görmek istemiyordum. fakat maalesef bu aile saadeti pek uzun sürmeyecekti ve başımı olaylardan alamıycaktım. eve geldim 1 saat playstation falan oynadım sonra bi telefon. arayan elifin annesi. çılgınca ağlıyor. elif bu sabah uyandıktan sonra bunu tanımamış. aklında gel gitler varmış. allah aşkına gel şu kızla bi konuş, bakarsın bi şey değişir dedi. şimdi evimdeyim ama yarın uğrayabilirim. siz merak etmeyin her şey iyi olacak falan dedim yalandan. artık gibe gibe gidip o atmosferi yaşayacaktım.

takibe aldim panpa