Ben bu başlıkta düşüncelerimi dile getiririm, eğer sizi aşağıdakilerden hiç birine uymuyorsanız; umursamayın.

Ulan ayı, sözde gibmediğin karı kalmamıştır.
Ulan ayı, sırf gideri var diye manita yaparsın.
Ulan ayı, sevgilini yatağa atmaya çalışırsın.
Ulan ayı, vermiyo diye verici kızlar ararsın.
Ulan ayı, bulunca da olmuyo der kızdan ayrılırsın.
Ulan ayı, sinemada kızı yersin, bitirirsin.
Ulan ayı, cinsel muhabbetlere girersin.
Ulan ayı, aşkım sakso çeksene dersin.
Ulan ayı, am gibicem diye şehri tavaf edersin.
Ulan ayı, bakir değilsindir.

Peki ulan ayı, demezler mi gibmediğin kız kalmamış bakire senin neyine?
Ulan ayı, sen tahrik olunca çükün kalkar, onların çükü yok diye tahrik olmadıklarını mı sanarsın? Kadını cinsel obje, mal olarak mı görürsün de sıfırını istersin be pekekent.

Kadın dediğini sevmesini bileceksin, değer vereceksin. Bir ortama girdiğinde (iş, arkadaş) seni taşıyabilecek, muhabbete katılarak belirli yorumu yapabilecek birisi gerek. Onunla beraber iken zekası, kültür seviyesi, espri yeteneği (ben kötü espri de severim.) olacak. Paylaşabileceğiniz bir şeyler olacak. Yoksa akşam işten gel, yemeğin hazırlansın bi posta at yat. Ne farkı kaldı şişmeden?

Geçmişi geride bırakıp, geleceğinize yön verin. Sizinle beraberken başkasında gözü olmasın, başkasına göz koymayın. Bu kafidir. Yok illa bakire olsun diyosan, git doğuda bir köyden inek alırmış gibi karı al, pekekent herif.

Hanımlardan da özür diliyorum, argo kelimelerden dolayı. Fakat, yeter.

Bakirelik konusunu dert edene dipnot: Davul patlamamış ama tokmağın da değmediği yer kalmamış.

Yav bunun akp dönemiyle ne alakası var amk çomarı?

@1 - @2

Tamamda bunu akp dönemiyle ne alakası var