namik yine bir gün yatıyla gezerken ne olduğunu anlamadan ıssız bir adanın karasına oturtmuş yatı.

napacağını bilemeyip inmiş adayı dolaşmaya başlamış...

o da nesi bir anda çalılıkların içinde bir kabileyi görmüş, kazanda birini pişiriyorlar ve etrafında dönüyorlarmış.

aha şimdi yannanı yedik demiş.

sonra yanında ak sakallı bir dede belirip "dur evlat daha yannanı yemedin, al şu büyük renkli taşı kabiledeki süslü koltukta oturan süslü adamın kafasına at" demiş.

namik da dedenin dediğini aynen yapmış, haliyle kabilenin hepsi namika dönmüş.

ak sakallı dede " hah şimdi yannanı yedin" demiş.