namaz ile farkındalık arasındaki ilişki

namaz sensin farkındalık da sana girsin

http://imgim.com/17gry.jpg

namaz kılarken zaten kendini dışarıdan izliyorsun, Allah'ın karşısında aciz bir kul olarak dışarıdan kamerayla izler gibi izliyorsun kendini. onun önünde tevazudan eğilişini, en önemli varlığın olarak gördüğün hatta taptığın aklını (egonu) yer ile temas ettirişini, gönlünü (teslimiyetini) yukarıda tutuşunu.. vs. hem aczini belirtiyorsun, teslim oluyorsun hemde kendini dışarıdan kamera gibi izliyorsun. namazdaki tevazu, Allah'ın azametini düşünme, O'nun huzurunda kendine küçümser bir göz ile bakma. aczini hissetme vs. bunları yapıyorsun. içindeki o yüce, latif duyguları canlandırmış oluyorsun. namazdaki tevazu, aşağılık gereksiz bir varlık oldugun anldıbına gelmez. bu zorba cahil ateistlerin ve kibirli insanların yanılgısıdır. namazdaki tevazu, O'nun huzurunda neredeyse bir hiç olduğun anldıbına gelir. insanların karşısında daha yüce daha ruhani bir varlık oluyorsun. tabiki kibrini kırmış olman gerekiyor ve nefsini sürekli teftiş etmen gerekiyor. ki kıldıgın namazın verdiği ruhanilk ilahi olsun. fakat burada dikkat edilmesi gereken bir husus var, dur ben kendimi izleyeyim diye namaz kılmak da yanlıştır.. sırf bu amaçla kılarsan namazı mekanikleştirmiş olursun. namazını yine bildiğin gibi acz ve huşu içinde kılınca, zaten kendini izlemiş oluyorsun. namaz kıldığın esnada ayrıca farkındalık çabasına gerek yok.

http://inciswf.com/yirmisingurkan.swf

Namaz kılarken biliyoruz ki hiçbir şey düşünmemek ve sadece namaza odaklanmak gerekiyor. Bana göre; Oğuzhan Korkmaz'ın başlattığı farkındalık akımı, yüce dinimizin namaz sırasında gösterdiği bu hassasiyeti destekler nitelikte. Ben en azından böyle düşünüyorum. Doğrusu bu güne kadar da Oğuzhan Bey'den dinimize aykırı bir yazı, vs. görmedim. Bu yüzden yazılarının sürekli takipçisiyim.
Farkındalık konusunu namaza ben böyle bağdaştırdım. Doğru mu düşünüyorum veya eklemek istedikleriniz var mıdır merakla bekliyorum cevaplarınızı. Beni en çok etkileyen Hz.Ali (r.a.)'nin ayağındaki oku namaz sırasında çıkarmaları olmuştu. Düşüncemi destekleyici olarak gördüğüm bir ayeti paylaşıyorum:
(Namazlarını huşû ile [Kalbleri Allah korkusuyla dolu, tadil-i erkâna uyarak] kılan müminler, muhakkak felah buldu. [Kurtuluşa erdi, zafere kavuştu.]) [Müminun 1, 2] (1/85)

vol2-