Selam beyler 211 günlük bir ilişkim var. Aslında ilişkimizde her şey düzgün gidiyor. Allah'a şükür öyle ciddi bir sıkıntımız yok. Sevgilim, öyle sürekli erkeklerle çıkan bir kız da değil. Benden önce şimdiye kadar sadece bir kişiyle sevgili olmuş. Oğlanı çok sevmiş ama oğlan kahpelik yapmış kızla birlikte olamayacağını anlayınca ayrılmış. Benim kızın elini bile tutamamış oğlan. Daha benim kızla arkadaşken oğlan bana böyle demişti. Ben kızın en uzun ilişkisiyim. Kız neredeyse bütün ilk'lerini benle yaşadı. Her şey iyi güzel ama mesela çevremizdekiler bir şey diyecek diye çok çekiniyor. istemsizce bu da benim canımı sıkıyor beyler. Hani sevdiğim kıza sarılmayı, onu öpmeyi , koklamayı istiyorum. Hani bunlar abazalıktan falan değil. Hani seviyorum cidden... Bir de kızın bana inancı hiç yok. Her ne kadar "ne alaka? öyle bir şey yok" dese bile. Çok belli ediyor bana inancının olmadığını. Bunun sebebi de o eski sevgilisi olacak olan kahpe herifin kızın erkeklere olan güvenini ve inancını sarsmasından dolayı. Hani bu durum beni rahatsız ediyor. Diyorum "neden sarılamıyorum?" , kız diyor "işte" Çok söyledim kıza "bak beni başka erkeklerle karıştırma, ve sakın başka erkeklerden dolayı bana olan davranışlarını değiştirme." Kız bunu her ne kadar kabul etmese de öyle. Ne yapacağımı bilmiyorum. Yardım edin, akıl fikir verin. Artık aklıma kızla ilgili kötü şeyler gelmeye başladı. Her ne kadar sevdiğini bilsem de bilmiyorum beyler. Ayrılmak istemiyorum. Ama böyle de tam olarak devam edemiyorum. Canım çok yanıyor, çoook...