Siyaset bilimcilerin üzerinde en çok durduğu isimlerden biri olan Platon, 'ideal Devlet' kitabında, ideal bir devlette ideal bir yöneticiye verilecek eğitim sürecinde en önemli iki dersin beden eğitimi ve müzik olduğunu belirtir. Buradaki felsefe de, kendi vücudunu yönetemeyen bir insanın, başkasını ya da herhangi bir devleti yönetemeyeceğidir.” Tekin’in buradaki vurgusu, aslında, evrensel bir vurgudur. Tekin, üstü kapalı olarak, Platon’un harmonia kavrdıbına gönderme yapmaktadır. Platon, bir eğitim ve etik aracı olarak müziği temel bir kavramla; harmonia ile açıklar. Ona göre "harmonia" yani "armonia" demek, "uyum" demektir. Bu uyum insan ruhunu ve evreni kapsayan bir uyumdur. Bu nedenle, öğrencilere, müzik eğitimi, beden eğitimi ve diğer eğitimlerle beraber verilmelidir. Ve bu uyum sonucunda kişi, kendisini ve devleti de yönetebilecek noktaya gelebilecektir. Bu yönüyle, Platon’un ideal Devletindeki eğitim anlayışının içinde müzik önemli bir yere sahiptir.
Konfüçyüs, müziği “Bir ülkenin doğru yönetilip yönetilmediğini, ahlak açısından yücelip yücelmediğini anlamak mı istiyorsunuz? O ülkenin mugibisini dinleyin”diyecek kadar yüceltmiştir. Mustafa Kemal Atatürk 1930 yılında Emil Ludwig''e, Montesquieu’nün "Bir milletin mugibicilikteki meyline ehemmiyet verilmezse o milleti ilerletmek mümkün olmaz” sözünü çok doğru bulduğunu belirtmiştir…

Atatürk’ün müzikle ilgili çarpıcı görüşü şu cümleleriyle anlaşılıyor: “Hayatta mugibi lazım değildir. Çünkü hayat mugibidir. Mugibi ile alakası olmayan mahlukat insan değildir. Mugibi hayatın neşesi, ruhu, süruru ve her şeyidir.”