dünyanın başka bir yerindeki bir budist filan müslüman olmadan öldüğü için cehenneme gidecek gibi bir cümleye "
ee allah ona akıl vermiş doğru yolu seçebilirdi" gibi bir cevap gelir. aslında kimin nereye gideceğini müslümanlar da bilemese bu genelde böyledir. peki din akıl işiyse neden akıllı bilim adamları dindar olmuyorlar? dediğimizde de "
din akıl işi değil kalp işidir kalp gözü kapalıysa bir şey yapamazsın" cevabı geliyor. e peki bu budist kalbinin yolunu izledi iyi biri filandı desek "
yook kuru iyilik yetersiz allaha iman edecek mutlaka allah olmalı" allah için de bir gram akıl gerekiyormuş yani, zaten başkasıyla yetinemiyor.
tabi bilim konusunda x y caner taslaman gibi adamları gösterip de evrimi çürüttü müslüman ilim alimimiz var diye istisnaları zorlamayın. bir de 900'lerde yaşamış ibn-i bilmemneleri kopyala yapıştır yapmaktan vazgeçin artık. adam ateist bilim adamlarını kopyalasa karakter sınırlamasına takılacak liste. diyelim iyi bir olay oldu "
allah böyle istedi allah korudu allah sayesinde" gibi cümleler kuruyorsunuz. peki bu allah'ın kanıtıysa, aksine kötü olan şeyler de allah'ın yokluğunu mu gösterir? çünkü bu allah korudu gibi cümleleri deyim değil de gerçekmiş gibi kuruyorlar. ve bir grup dünyada kötü olan şeyleri tanrının yokluğuna bağlıyor. müslümanlar da diyor ki "
eğer her şey iyi olsaydı adalet vs olsaydı sınavın önemi kalmazdı" peki sınavın içindeysek allah niye yardım ediyor? sınavda ekgibler mi vardı, iyilik gibi? ekgib bir sınavdayız bunu mu kabul ediyorsunuz? sınav olayının da iyice taku çıktı. dini herkes kendine göre yorumluyor. ben teistlerin aslında birer deist olduklarını düşünüyorum. tanrı hakkında bile nasıl hareket ettiğine kadar çıkarımlarda bulunuyorlardı. "
o şöyle yapar o pazar geceleri şunu giyer şu şekilde karşılık verir o şunların yanındadır valla iyi bilirim ben" liseden arkadaşı sanki.
bir de şu olay var. tanrıyı anlayamayacak kadar
sınırlı kapasitemiz varmış. peki tanrıyı anlayamayacak kadar sınırlı kapasitemizin olduğunu da sınırlı kapasiteliler söylemiyor mu? yani bir bilim addıbının yerine normal bir vatandaş "
şu deneyi gerçekleştiremezsiniz imkanı yok ötesinin" diyor sanki cennet mahallesindeki pembe gibi durun evlenemezsiniz diye araya gidiyor. ve tanrı ne zaman aklın çok ötelerine ulaştı? en başından beri kalp kalp diyen adamlar tanrıyı zeka gerektiren bir varlığa dönüştürdü. çünkü dünya üzerinde o özelliklere sahip biri olmayacağı için bu işlerine gelecektir. hadi dünyada zeki adamlar da olsun. mesela stephen hawking 100 üzerinden 3 olsun. normal vatandaş 2. hawking tanrıya inanmıyorsa 100 üzerinden 4'lük biri inanacak. 5'lik ise inanmayacak ve bu 100'e kadar gidecek mi? yani işimiz tek ve çift sayılara kaldı. bu din nasıl bir şey böyle? bulunduğu kabın şeklini almaktan başka bir halta yaramıyor. herkes kendi dinini ve tanrısı belirlemiş. kuralları kendisi belirliyor. bir güç gösterisi, ya da bir araç. aklım almıyor millet. yoksa akıl değil de kalp işimiydi tüm bunlar? "senin kalbin mühürlenmiş :)"
