müsadenizle bir hikaye anlatmak istiyorum

babamın kredi kartıyla laptop sipariş ettim kendime. tam her şey iyi güzel derken işten çıkarıldım. para da isteyemezdim. kaldığım otele yakın bir yerde bulaşık işi buldum. patron zilli bi milfti. arada aşçıyla yiyişiyodu arada gelip beni ıslatıyodu. ama kafa hep güzeldi bu yüzden korkuyodum. patronun arkadaşının oğlu high schoollu bi bin arada yardıma geliyodu. restoran oyunlu yemek veriyodu ve millet yemekten çok oyuna geliyordu. anlıcağınız her 4 tabaktan sadece 1 i bitmiş oluyordu. çocuğa bizim inancımıza göre bu günah dünyada o kadar aç varken falan diye şakirt mode on bi sohbete gireyim dedim çocuk kim aç ki çok saçma düşünüyosun falan diyince tekrar karakterinizi gibeyim dedim konuyu kapattım. zaten patronun tavırları korkutuyodu beni çıktım işten 15 gün çalıştım 150 dolar verdi ırıspı

sardoı bin azıcık hızlı ol

new york güzel bir yerdi ama turist gibme politikası oraya da hakimdi. bi adam karikatürünüzü 3 dolara çizerim dedi kabul ettik güzel de çizdi peşine hemen eliyle dokunup bakın boyası çıkıyo dedi çerçeve için de ekstra kelle başı 15 dolar iteledi. neyse ilk günün günahı olmaz diyip devam ettik

ilk an biraz liselilik biraz da kendime olan öfkem devreye girdi ve çantamla yeri dövmeye başladım. ama özen gösteriyom bilgisayarın olduğu çanta hareket bile etmiyo. kirli donlarımın olduğunu yerden yere vuruyom. bi an bi özgüven geldi sanki o an giberim uçağınızı ben yaya gidiyorum diyebilecek güçteydim derken kevin garnett terk bi polis geldi whats going on tarzı bişe dedi o an 3.5 atmaktan sadece its ok diyip efendi efendi terkettim olay yerini

ısrar etseydin panpa kalınır mı orda çabuk anlat

klm airlines'ın ordaki standına gittim durumu anlattım adam başka bir müşteriyle ilgileniyodu. ben bildiğin ağlıyorum artık kendimi çok güçsüz hissettim. adam 10 dakika sonra gelip elimde patlayan biletin üstüne bi numara yazdı burayı ara dedi

panpa oturdum hikayeyi okudum.
başarısızla sonuçlanan bir sürü wat hikayesi de duymuştum zamanında ama hepsi yaptıkları işin kötü olmasındandı.
sen hakkaten malmışsın be kusura bakma.

burda bir kaç tane work and travel hikayesi okudum başarısızlıkla sonuçlanan ama hiçbiri senin kadar mal değildi okuduğuma pişman oldum amk

@77 hazır laf izmirden açılmışken gelsene

(bkz: 20 ekim izmir bowling zirvesi)

ahhah okudum panpa sen çok mal bir arkadaşımızmışın benim başımdan bir rusya macerası geçti amk hiç böyle değildi

@75 güzel tespit panpa

ayrıca sosyal güvenlik kartımı kaybettiğim için vergilerimi geri alamadım 400 dolar civarı ve 200 dolar depozitomu da iade etmediler

@70 @71 panpa bazı şeyleri inanmazsınız diye anlatmadım yada yumuşatarak anlattım hikaye bu kadar isterseniz ifşa içeren capsler verebilirim

devam panpa

hemen internete girdim sadece bir arkadaşım onlinedı çocuğa durumu anlattım türkiyede saat gecenin 3 veya 4 üydü. bizimkileri ara para göndersinler dedim. çocuk inanmıyor. zaten samimiyet de yok aramızda. 1 saat yalvardım en sonunda aramış. 5 6 saat sonra param geldi yemeğimi yedim. biraz yatıp uyuyim dedim geçtim koltukların üstüne pantolonun düğmeleri açıp üstüme havlu örttüm

bu kadar aksiyon üzerine dizlerimde ferman kalmadı bi köşeye geçtim çöktüm kaldım. e maili kontrol ettim ertesi gün aynı saate uçak bileti vermişler. çok mutlu oldum iştahım açıldı acıktığımı hissettim sonra farkettim ki 1 gün içinde daha da acıkacam ve 1 kuruş param yok

bavulları sevinç içinde alacaktım ki ne göreyim. bavullarımın başında 5 6 tane polis. x sen misin diye sordular evet dedim pasaportunu ver dediler. ben yine 3.5 atmaya başladım. polis pasaporta baktı date of birth dedi ben date of flight anlayıp today dedim. sonra bi polis niye bavulları bıraktığımı sordu anlattım böyle böyle diye. adam sosyal mesajlar içeren bir konuşma yaptı sonra hulusi kentmen kıvamında bir daha olmasın diyip yolladı beni

içeri geri girdiğimde ismimin anons edildiğini farkettim. sadece ismimi seçebiliyodum. birinci anonstan bi gibim anlamadım tekrar anons edilince birini çevirdim ne diyo bu dedim adam korktu hiçbişe demeden gitti. dedim herhalde bana bilet ayarladılar koşa koşa gittim

bi daha aradım aynı konuşmaları tekrar ettik bu sefer underline dedim ve beklemeye koyuldum. üst katta bir çıkış vardı. bu kadar stresin üstüne yapacağım en iyi iş oraya gidip bi sigara patlatmaktı. önce gidip kaçan uçağa verdiğim bavulumu teslim aldım. sonra baktım yüküm ağır dedim şunları komple bırakayım tüy gibi hafifleyip içerim sigaramı. engelli asansörünün orda bi güvenlik kamerası gördüm dedim güvenlik kamerasının önünden kimse çalmaz. bıraktım oraya gittim yaktım sigaramı

aradım doğru yere yönlendirdim kendimi kadınla konuşuyoruz. kadının hiç sormamasına rağmen çok fakirim lütfen yalvarırım falan diyom. kadın giblemedi yeni bilet bilgilerini göndermek için e mailimi istedi kodlamaya başladım gel gör ki e mailde _ sembolü vardı. gibsen söyleyemezdim kadına sonra arasam olur mu falan dedim ama ağlamaya devam ediyorum kadın tamam dedi kapattım deli gibi düşünüyorum