(bkz: inançla ilgili olan başlığı tespite açan yazar tatlılığı)

Kafir tatlı su müslümanlarına benziyor hafiften

ikisi de cehennemin dibinde yanacak sonsuza kadar. Bu bilgiyi ekledikten sonra bakıyorum, sanırım kafir diğerine göre daha iyi.

Kafir en azından net. Ne tak olduğu belli. Diğerinin ne olduğu muallak! Günümüz siyasal islamcıları münafıklara birebir uyuyor. Cehennemin kadrolu günahkarları olacaklar!

Beyler ikisi arasında hangisinin daha kötü olduğuna dair kesin bir sonuç sunmayacağım, aralarındaki belirgin özellikleri karşılaştırıp siz karar vereceksiniz.

Kafirden başlayalım.

-Dürüsttür işine gelmeyeni direk tersler söver inkâr eder.

-Her türlü taku yer, hayatta yemediği bir tek babasınınki kalmıştır, tecrübelidir.

-En azından karakteri vardır, söver hakaret eder alay eder ancak kendi düşüncelerine de laf kondurtmaz. giberim gibtirtmem modundadır.

-Tam bir alfadır, Müslüman Yiğitleri karşısına almaktan çekinmez, gerekirse savaşır Kudüsü almaya çalışır.

Şimdi münafığa gelelim.

-Fetöcüdür, kandırır yalan söyler yine de Müslümanlara kendisini inandırır.

-Sadece Fiilen günahlar işlemesi bir yana Müslümanların arasında kalmak için bazı nefsani arzularından feragât eder. At gözlüklü bir huur çocuğudur.

-Karaktersiz huur evladıdır. Müslümanın hiddetine maruz kalınca hemen kuyruğunu bacak arasına sıkıştırır ve münafık olduğu belli olmasın diye köprüyü geçene kadar ben müslümanım der.

-Ağır bir betadır. Düşüncelerini ifade etmekten korkar, kafir damgası yememek ve Müslümanların arasındaki torpilli hayatından sürgün edilmemek için susup köpek gibi muamele edilmesine razıdır.

Açıkçası bu kıyaslama bile değildi...

Hatta kafir münafığa yeğdir.

Karşında düşman olup dikilen, dost ayağı altında yanında duran düşmandan daha hayırlıdır sonuçta