Sayın Panpalar, olay 11 Ağustos günü olmuş peder bey makina mühendisidir gemilerde çalışıyordu(ona baba demeye dilim varmadığı için "peder" derim) bu satırları yazarken içim içime sığmıyor, çünkü ben babasından babalık görmemiş biriyim. Size kısaca Otobiyografimi de yazayım.

- 3, 4 yaşlarındaydım(bazı huur çocukları nereden hatırlıyorsun diyebilir ama gayet iyi hatırlıyorum panpalar) Rahmetli annem kız kardeşime hamile, dayımın "o necatinin anasını giberim anasını" demesiyle Necati'nin bir huur çocuğu olduğunu anlamaya başlamıştım.

-6 yaşlarıdaydım bizim peder ( öncesinde MiT'da memurdu), artık gemilerde çalışmaya başlayacağını söyleyip bir gün valizini toplayıp gitmişti.
Yani artık 5 ay, 6 ay, 1 senede anca eve geliyordu ve zaten yapmaya meyilli olmadığı babalığını hiç göremeyecektik.

-Geldim lise yıllarına, baba ben asker olmak istiyorum, eee, dershaneye gitmem lazım, dershaneye gitmene ne gerek var evde ders çalış sen başarırsın... yani bizim eğitimimizle de alâkasız, ilgisiz biriydi. zaten öyle olması yüzünden kardeşlerim lise terk olarak kaldı onu da açıklayacağım tabi bu yıllarda bende epilepsi, sara hastalığı baş gösterdi panpalar okumaktan sıkılmayın diye kısa tutmaya çalışıyorum

-Askerli Liseleri kazanamadım ama Anadolu Lisesi kazanmıştım, geldim lise sona, yine "dershane" bu sene gir bakalım seneye yazdırırız dershaneye o kadar para veremeyiz dedi ve bana o lafı dediği günün gecesi pavyonda bir dershane parası yediğini sonradan öğrendim. Liseden mezun olduğum yıl üniversiteyi kazanmıştım. Eşehir AÜ Bankacılık ve Finansman bölümü (hadi neyse babanın rehberlik etmesini geçtim, beni bir dershaneye yazdırmış olsa oradan bir rehber öğretmenin desteğini alıp o yanlış tercihi yapmazdım) hiç çalışmadan bu kadar oluyorsa seneye dershaneyle daha iyi yerleri kazanırım diyordum ki o yıl ailece trafik kazası geçirdik ve Annemin vefat etmesiyle bütün aile düzenimiz alt üst olmuştu...
(2. sayfayı atıcam)

-Memleketime döndüğümde bir iş bulup çalışacaktım 75 yaşındaki annanem: okuyabiliyorsan ben okuturum seni oğlum, ama annanne çok masraflı olurum, olsun sen kızımın emanetisin ben seni bulur buluşturur okuturum... ve derken yine dayılarım da(5 tane dayım vardır babadan görmediğim babalığı onlardan gördüm, Allah onları başımdan ekgib etmesin) sahaya indi ve annaannen de artık yaşlandı onun yanında duracak adama ihtiyacımız var, sen gözümüz kulağımız olarak burada kal biz dayı olarak arkandayız.
-Deliler gibi ders çalışıyordum, onların bana olan vefasını en güzel diplomayla ödemeliydim, ÖSS(o zamanlardaki üniversite sınavının adı) sınavım çok iyi geçmişti yüksek bir puan almıştım ancak ters giden bir şey vardı, ben Uçak Mühendisliği, Gemi Mühendisliği, Bilgisayar Mühendisliği beklerken hiç bir yere yerleşememiştim çünkü önceki yıl yerleşipte gitmediğim için puanım düşüyormuş, kaldım ek tercihlere ve kaldım OMÜ 2 yıllık Yüksek okullarından birinin inşaat bölümüne, kendime bunu hiç yakıştıramıyordum. çaresiz okula devam ettim ama bahsettiğim Lise yıllarındaki sara hastalığı da hayatımda geçirdiğim o tramvalardan sonra artmaya başlamıştı, 1 sene 6 ayda bir olan krizlerim artmaya başlamıştı, sınıfta amfide kriz geçirmeye başlamıştım...

MUTLU SON:
bir kaç aydır duyuyordum ki peder bey emekli olmuş ama maddi açıdan zor durumdaymış, karısından boşanmak üzereymiş, onu aramamı istiyormuş, hangi yüzle söylüyorsa züt veren. bendeki paranın kokusunu almış yani. parası yetmeyince geçen ay gemilere geri dönmüş ve gemide elektirik kaçağından çarpılmış. 31 çektiği kolu ağır hasar görmüş.
sizlere bahsetmediğim bir de kardeşlerimin evli olması var ve peder beyin hiç istemediğim biriyle evlendirdiği kız kardeşim de var.
gördüğünüz üzere çocukluğumdan beri yüzümüzü güldürmeyen, kopuk baba-oğul, ilişkimiz var.
şimdi ben bu adama baba diye saygı mı duyayım?
yoksa "ölürse cenazesine bile gitmem" sözümün, arkasında mı durayım?
Vakit ayıranlara teşekkürler ama ister okunsun ister okunmasın ben burada içimi dökmek istedim

-Askerlikte aradan çıktığına göre artık iş arıyordum ve aradığım işi bulmuştum iyi bir tecrübe edindim derken bir kapı açıldı yurt dışına çıktım panpalar, (artık daha kısa kesiyorum) yurt dışında çalışmaya okumaya başladım, yurt dışında inşaat Mühendisliğini tamamladım, orada çalıştığımla iyide bir para kazandım yurda döndüm aöf iktisatı da tamamladım ve şu an çift anadal(buradaki MYO diplomam geçerliliğini sürdürüyormuş) veya yine yurt dışında yüksek lisans yapmaya çalışıyorum...

-Babam evimizi 2 kardeşinin oturduğu ona yeni karı bulduğu memleket Konya'ya taşımayı kafaya koymuştu. o.ç. gemilerde çalıştığı halde yeni avrat peşine düşmüştü

-O memlekete hiç alışamadım, baba burada dershaneye yazdırcan mı? hiç değilse bir iki arkadaş edinirim yeni çevremle bu memlekete de ısınırım, dedim bana dedi ki:
Senin okumakta gözün yok, geçen yıl niye gitmedin hem, bak kardeşlerin(2 erkek 1 kız kardeşim var) işe girdi çalışıyor, sen de çalış amcanlar şu an inşaat tesisat malzemelerinin ticaretini yapıyor ama ileride üretime geçecekler sen de git çalış...
+kendisi de evlenmeyi kafayı koymuş vaziyette, yani biz eve ekmek getireceğiz onun karısı rahat bir hayat sürecek,
-çalışıp senin karına bakıncaya kadar memleketime gider annaneme bakarım dedim ve vurup kapıyı çıktım panpalar. Ben orada yere düşsem biri daha tekme atardı ama memleketimde yere düşsem biri gelir kaldırırdı. (yani evden kaçtım ve Samsun'a geri döndüm)
3. sayfam:

Herşeye inat ayaktasın helal kardesim

-okulumun 2. yılın 2.dönemi okulu bırakıp tedavi olmaya başlamıştım, yine dayılarımın maddi ve manevi desteğiyle 1,5 yıl süren tedavi süreciyle istanbul Bakırköy'de ameliyatımı oldum. Peder bey maddi hiç bir destekte bulunmamış ameliyatımı dahi merak etmemiş hiç ilgilenmemişti huur çocuğu, ancak neticesinde 22 yıllık kabus bitmiş yenide doğmuş gibiydim.
-Okula yeniden başladım, normal sürede 4. yılımda gibiydim ama benim için okul yeni başlamıştı, o yıl gelen azimle okulu bitirdim, aynı yıl aöf iktisat fakültesine kayıt oldum,
-iş mezun olmayla bitmiyordu, iş tecrübem yoktu zaten aldığım diploma da pek bi gibime yaramazdı derken askere gideyim bari dedim ve gayet normal bir şekilde askerlik yapıyordum(Ankara Etimesgut Havacı Piyade) derken bir doktor Albay geldi, doktor albay kafamdaki ameliyat izlerini, trafik kazası izlerini farketti ve benden film, röntgen istedi istediği her şeyi 4 günde tamamladım yarın heyet var sabah 9:30da gel dedi. Ertesi gün üst devrelerimden biri girdi çıktı: Terlik istirahatı aldık ohh
Başka biri: Artık şeklimiz var Paraşütlü Komandoyuz,
Başka biri: 15 gün hava değişimini aldık, zaaa
Ben girdim: Seferberlikte görev yapar, terhis oldu vs... başta inanamadım "Komutanım ... ... bu kötü bir şey yani ben çürük müyüm?" Hayır değilsin,
peki bu sivil hayatta karşıma çıkmayacak mı? Çalışamazsın demiyoruz, askerlik yapamaz diyoruz dediler. Usta birliğinide Ankara'da yapacağım, artık usta birliğindeyim daha taşşaklıyım derken bir anda askerlik bitmişti panpalar. kısa dönemden biraz daha kısa yapmış oldum. tabi bizim zütveren peder ne askere giderken ne de askerlikteyken beni hiç aramamış sormamıştı.

Napti bu adam bu kadar nefret ediyorsun ananimi gibti

Babamdan bende nefret ediyorum aq

Rez aldım

Sabah sabah tutmaz git yat

Pampa aynı benim hayat benim baba kuma getirdi 19 yaşındayım şuana kadar sadece 20 lira verdi ve onuda burnumdan getirdi eğitimime çok zor şartlar altında yapıyordum dersaneye de gondermedi bin oturdum koyde ders calıştım simdi ise dumlu pınar tıp 1. Sınıfım bu sereften yoksunlara karsı hayat elbet yuzumuze gulecek be pampam

Sen hayatimda gordugum en tassakli pampasin aga buyukluk sende ara sor para isterse verme ite kapa suratina

gitme bence dıbınoğluna

Başlığını gibeyim gece gece hueheheheehe

Daha saat sabah 6 amk git yat

Ama herseye rağmen ben yine de ona baba derim ve dustugunde ona yardım ederim o gun geldiginde bırak gecmisi biz her zaman yigitligimizden iyi aile babası olmaktan ödün vermeyelim onlar utansın pampam