Neyse millet…Şimdi gel gelelim hayatımın değişmesine sebep olan bu olayın akabinde yaşananlara. Bahsettiğim olayın yaşandığı günü dün gibi hatırlıyorum. Günlerden cumaydı. O gün sabaha kadar çalışma masamda oturup anası gibilmiş emrah gibi ağlamış , Kader huursundan nasıl intikam alabileceğimi düşünmüştüm. Ama üzülerek söylüyorum ki olağanüstü zekam beni yüzüstü bırakmıştı. Ağlamanın da vermiş olduğu dinginlikle sabaha doğru çalışma masamda uyuya kalmıştım.Öğlene doğru çocukluk arkadaşım Ahmet beni aradı.(20 yaşında, 1.80 boylarında, esmer, yapılı, matrak bir çocuk)

-Kanka yarın saat 23.00 de vitamin barda parti var gelsene biraz kafa dağıtırız hea?
-Tamam kanka giriş ne kadar?
-250 tl
!!! Ta-tamam yarın görüşürüz.
Ahmed binine söz vermenin verdiği pişmanlıkla biraz hava alıp, kafa dağıtmak için dışarı çıkmaya karar verdim. Dışarı çıkalı yarım saat olmamıştı ki; hayatımın en ibret verici görüntüsüyle karşılaştım.

prim vermeden yazıyorum ancak kimse ilgilenmiyor, olsun bir kişi okusa yeterli.

Ne görsem beğenirsiniz? Bizim Kader huursu ailesiyle birlikte geziyor. ”Ne var bunda zürriyetini gibtiim?” dediğinizi duyar gibiyim. Meğer daha dün sınıfın kaşarlarına ferre anlatan pelinsu Kader’in ailesi radikal dinciymiş. Kader’in annesi olduğunu tahmin ettiğim kadın çarşaflı olduğundan neye benzediğini tam olarak anlamadım. Ama babası Işid militanları gibi 40 cm sakal bırakmış, yeşil sarıklı, gri şalvarlı, yüz ifadesinden aşırı asabi olduğunu anladığım, medeniyetten zerre kadar nasibini almamış bir vatandaşımızdı.

ilk şoku kısa sürede atlattıktan sonra Kader'le göz göze gelmek için yoğun çaba sarf ettim. Lakin muvaffak olamadım. Çünkü bizim Kader–utandığından olsa gerek- başını yerden kaldırmıyordu.
Utanıyordu. Evet. her fırsatta babasının servetiyle övünen Kader utanıyordu.!
işte böyle sevgili dostlar;
Cumartesi gecesini buruk bir mutlulukla geçirdikten sonra babamdan zor bela 250 tl aldım. Neyse mevzuyu fazla uzatmayalım. Tabiri caizse zurnanın zırt dediği olayı anlatıyorum.
Pazar gecesi saat 22.00 da Ahmed’le buluştuk.20 dakika kadar lafladıktan sonra Vitamin bara geçtik. 40-45 dakika dans edip kızlara hallendikten sonra dinlenmek için köşedeki koltuk takımına oturduk. Her ne kadar gürültüden birbirimizi duyamasak da dudaklarından anladığım kadarıyla Ahmed ısrarla bana bir şeyler anlatıyordu.

Okuyan var mı?

biraz dışarı çıkıyorum geldiğimde anlatacağım.

Yaklaşık 1 dakika kadar Ahmed’in söylediklerini anlamaya çalıştım. Benim duymadığımı gördükçe daha yüksek sesle konuşmaya çalışıyordu ama ben bi gibim anlamıyordum. Neyse 1 dakika süren o uzun krizden sonra telefonumun sms bölümünü açıp Ahmede’e verdim. Ahmed’in derdini anlatması bu kez kısa sürdü.
Telefonumda yazan o kutsal cümle şuydu:
“Kardo arkana bak”

-

-
O muazzam cümleyi okuduktan sonra bir mahalle karısının meraklılığıyla arkama döndüm.
işte o “an” sevgili dostlar… Umut Bulut’un Schalke’ye attığı 3. gol kadar gereksiz… Her ne kadar “gereksiz” diye tanımlasam da GOoLLLLLL diye ayağa sıçramak istediğim o “an” Hayatımın en enteresan anlarından biriydi.. Kader denen o profosyonel kevaşe kendisine bir “fakbadi” bulmuş, çıldırmışçasına öpüşüyordu…Ama ne öpüşme.. iddia ediyorum hiç bir yetişkin içerikli filmde öyle bir sahne göremezsiniz. Ne yalan söyleyeyim ben de sizler gibi etten ve kemikten yaratılmış acizane bir varlık olduğumdan o “an” dul kadınlar gibi ateşlenmiştim. Kader hiç bu kadar ilgimi çekmemişti.

Ahmed’in dürtmesiyle kendime geldim. Kendime geldiğimde ilk yaptığım cebimden telefonumu çıkarmak oldu..

Belki dünyanın en efsanevi kararını aldım ve telefonumu cebimden çıkarttım. Arkamı dönüp Kader’i kayıt altına alacaktım ama çok dikkat çekeceğimi düşünüp Ahmed'in yanına oturdum. Selfie çekiyormuş gibi yapıp Ahmed'in 7 dakikalık Astral seyahetini kaydettim. Kader hanım lütfedip nefes almak için ara verdiğinde telefonumu cebime koydum. Adeta keladamss çekimini bitiren kameraman gibi Ahmed’e döndüm ve dedim ki:
-Eve dönmek istiyorum.
... ,,,, …
Eve girdiğim anı hiç unutmam. Anahtarla kapıyı açmış, parmak uçlarımda yürüyerek odama girmiştim. Odama girdiğimde saat 1’i biraz geçmişti. ilk yaptığım çalışma masama oturmak oldu.
Oturdum ve ağladım.
2 gün öncesini düşünerek, ağladım.
O an aklıma Mehmetçiğin pkk kamplarını bombalarken kullanıldığı bombanın üzerine yazılan o efsane söz geldi.
“Daha bitmedi, devamı gelecek.”

Zanzalar buraya yazıyorum sonra yanlış anlaşılmasın bu olayı watpadda okumuştum ancak bayağı bir değistirerek yazıyorum #Bir liseli hikayesi olarak bula bilirsinz bu arada elimle yazıyorum.

Zanzalar anama sövecekseniz bırakıyorum bak prim yapmıyorum ss de alırım watpaddan vallahi değiştirerek yazıyorum korku seansı 1 ve 2 nin farkı gibi

Nerede kalmıştık sevgili zanzalar?
O gece sabaha kadar ağladım. Belki de sadece 1 saat uyuyabildim. Uykulu bir şekilde saat 07.00 gibi kalkıp okula gittim. Otobüsteyken aklımda birçok şey vardı. Bana yakışanı mı yapmalıydım yoksa Kadere’e yakışanı mı?

Kafamda binlerce soruyla dalgın bir şekilde okulun içine girdim. Bütün gün ne yapmam gerektiğini düşündüm. Kafamın içinde binlerce soru dönüyordu. Büyük bir kararsızlıkla sınıftaki binlerin birinden Kader’in telefon numarasını aldım. Okul bitene kadar hiç kimseyle konuşmadım. Okul bitince de doğruca eve gittim. Yine sıradan bir inek gibi çalışma masam'da oturuyordum ancak bu seferki ders için değil, intikamım içindi.

Kader’e cennetteki sinema salonlarında izletileceğini tahmin ettiğim o videoyu gizli numaradan yolladım. Cevap yazdı:
-Sen kimsin?
-Bu videoyu babana yollamamı ister misin?
-Ne istersen yaparım, Ne istersen…
(Burada müdahale etmek isterim. Kendinizi benim yerime koyun. 17 yaşında bir liselisiniz. Nefret ettiğiniz ama bir o kadar da beğendiğiniz bir kız size “Ne istersen yaparım, Ne istersen…” diye yazıyor. Aklınızdan ne geçerdi?)

Evet sevgili zanzalar;
Şimdi gelelim hayatımın en güzel gününe… Günlerden Çarşambaydı. Kader'le atışmamızın üzerinden 5 gün geçmişti. O sabah yine her zamanki gibi okula gidiyormuş gibi yapıp evden çıktım. Akşamüstü yapacaklarımı planlamak için pek müşterisi olmayan sakin küçük bir bara gittim.
Barları çoğu kişi bilir. Genelde zengin binlerin takıldığı mekanlardır ancak sabahları sakin olurlar. Normalde böyle binlerin gittiği mekanlara gitmem ama Kader’i nasıl gibeceğimi planlamak için böyle bir mekana gittim işte.

Bir süre sonra mekan biraz kalabaklaşmaya başladı. Ancak mekan pek fazla kalabalıklaşmadağı ve planımı rahat rahat kurabilmek için içeriyi tercih ettim... Arka cebimden not defterimi çıkartıp akşam yapacaklarımı en ince ayrıntısına kadar yazmaya başladım.

Saat 9'a kadar sadece plan yaptım. Size yemin ediyorum hayatımın en stresli saatleriydi. Heyecandan kalbim küt küt atıyor, midem bulanıyordu. Biraz rahatlamak için kahvehaneden çıkıp 15 dakika kadar amaçsızca yürüdüm. Bir yandan sakinleşmeye çalışıyor bir yandan da akşama ne yapacağımı düşünüyordum. Bu iş böyle olmayacak deyip yol kenarındaki bir internet kafeye girdim. internet kafeciye en uzaktaki masaya oturup Google’da
“Nasıl öpüşülür”
“ Erken boşalmamak için ne yapmalı?”
“Karşı cinsi nasıl tahrik ederim?”
Gibi son derece müstehcen şeyler yazdım. Yarım saat kadar internet kafede oturduktan sonra karnıma doyurmak için dürümcüye gittim. “Sadede gel lan dürzü!” dediğinizi duyar gibiyim.
Neyse saat 15.00 a kadar mal gibi oyalandım. Saat 15.00 sularında eve geri döndüm, ev boştu ailem nerde diye kendimle çelişirken bu gece memleketim olan Sürmeneye gideceklerini hatırladım, ev boştu şans artik, ayağıma kadar geldi!

Tamam beyler bidk

Ev artık tamamen bana aitti, şanslı olmalıyım ki ailem tatile giddiği zaman en az 3 gün kalır, saatime baktım. Okulun dağılmasına 20 dakika vardı. Kader'in gelmesi en az 45 dakika süreceğinden kanepeye uzanıp plan kurmaya başladım. Yarım saat içinde her şeyi en ince ayrıntısına kadar planlayıp Kader’e mesaj attım:
_ Nerdesin?

10 dakkaya yazıyorum.

Birkaç dakika sonra cevap yazdı:
-5 dakikaya ordayım.

Bu mesajı okuduktan sonra gibim keklik görmüş köpek kuyruğu gibi kalktı. Kalbim tişörtümü titretiyor, güm güm sesleri odayı inletiyordu. Tuvalete gidip yüzümü yıkadım. Az da olsa rahatlamıştım. Aynaya baktım ve dedim ki:
“Haydi aslanım! Şimdi rövanş zamanı.”
-

-

-
Sakin kalmaya çalışıp planı harfiyen
uygulamalıydım. Koşar adımlarla balkona çıktım. Kader’i beklemeye başladım. 5 dakika olmamıştı ki Kader kaşarı sokağın başında belirdi. Koşarak evin kapısını açtım. Kader’i kapıda karşılamayacak, ona Yeşilçam’a has bir dram yaşatacaktım. Koşar adımlarla salona geçtim ve tekli koltukta Kader’i beklemeye başladım.2 dakika sonra kapıyı tıklattı ve hemen ardından –tam da kendine yakışan bir ses tonuyla- seslendi:
-Kimse yok muuu?

Devam ediyorum sevgili zanzalar. Kader’in sorusuna cool bir cevap vermeyi gerçekten çok isterdim ama heyecandan dilim tutulduğundan dut yemiş bülbül misali sustum.

Kader ürkek bir ceylanın adımlarıyla salona girdi. Karşısında beni görmeyi beklemediğinden olsa gerek sanıyorum heyecandan dili tutulmuştu. 30 saniye kadar ayakta mal gibi bekledi. Sonra pusuya düşürülmüş bir avın sessizliğiyle kanepeye oturdu. Yaşadığı şoku kısa sürede atlatmış olmalı ki ukala bir ses tonuyla sordu:

-Ne kadar istiyorsun?

Bu soruyu duymamla çıldırmam bir oldu. Anasına sövülmüş anaakin gi oldm Amkına kodumun kaşarı hala beni ezmeye, aşağılamaya çalışıyordu. Ben onu gibmenin hayaliyle yatıp kalkarken o hala beni parasıyla ezebileceğini düşünüyordu. Sinirden kan beynime sıçramıştı. O an sporcu kişiliğimi konuşturup sağlı sollu girmek istedim. Ama bu kadar kolay olmamalıydı. Sakin kalmaya çalışarak cevap verdim:
-6 posta.

10 saniyelik sessizlikten sonra Kader’le göz göze geldik. Hoşuna gittiğinden olsa gerek dişlerini göstererek gülümsedi. ( Tabii buldu ya yannanı). Melodili bir sesle, gülümseyerek konuştu:

-Ne yani beni mi istiyorsun?

Cevap vermedim ama sanki yıllardır seni istiyorum der gibi gözlerine baktım. Ani bir hareketle kanepeden kalkıp kucağıma sıçradı. inleyerek dudaklarımı somurmaya başladı. Kendimi ona bırakmıştım. Bir yandan dudaklarımı somuruyor, emiyor bir yandan da pantolonuma sürtüyordu. Elimi eteğinin altına sokup kalçasını sıkmaya başladım. Fazlasıyla tahrik olduğumdan bir an önce icraata geçmek istiyordum Külotlu çorabını yavaşça indirdim. Elimi bacaklarında gezdirmeye başlamıştım ki kulağıma fısıldadı

Son partı yaziyorum

En öncelikle çalıntı diyenlerin göz bebeklerini gibimm diyip devdıbını yazıyorum;

Kulağıma sessizce fısıldadı:
-Tişörtümü çıkartmak ister misin?
Nefesin sıcaklığını kulağımda hissettim. Yıllardır gibişmeyen bir domuz gibi bir hareketle tişörtünü çıkarttım. Sütyen giymemişti. Göğüsleri kilosuna göre oldukça büyük ve sertti. Göğüs uçlarını bebek gibi emmeye başladım. Ben emdikçe o daha yüksek sesle inliyordu. Fazlasıyla tahrik olduğundan olsa gerek aniden koltuktan kalkıp kemerimi açtı. Seri bi şekilde pantolonumu ve boxerımı indirdi.. 18 cm lik aletimi tek hamlede gırtlağına kadar aldı. Son derece seri bi şekilde ileri geri yapıyor, mırıldanarak inliyordu. O inlerken ben ise gömleğimin düğmelerini açmakla meşguldüm. Gömleğimi çıkarttıktan sonra agresif bir hamle yapıp Kader’i yere yatırdım. Elimi kalçasına atıp eteğini ve külotunu ani bir hareketle indirdim. ikimiz de çırılçıplak kalmıştık. Aletimi Kader’in vajinasına sürtmeye başladım. iyice sulanmıştı. “Sok artık” diye yalvarmaya başladı. Sert bir hareketle aletimi sonuna kadar soktum. 5 saniye kadar içinde hareketsiz kaldıktan sonra seri hareketlerle pompalamaya başladım. Deli gibi çığlık atıyor, bağıra bağıra inliyordu. Alt kattaki kadının duyacağından korktuğumdan elimle ağzını kapattım. 5 dakika kadar seri bi şekilde pompaladıktan sonra aletimi çıkartım Kader’in ağzına verdim. Kader’in yüzü beni o kadar tahrik etmişti ki ağzına vereli 5 saniye olmadan a
menimi ağzına akıttım.

Neredeyse tamdıbını yuttuktan sonra gözlerimin içine baktı, dişlerini göstererek gülümsedi ve “harikaydın” dedi. O an gözüme o kadar güzel gelmişti ki yatırıp 5 posta daha gibebilirdim. Ancak aşırı derecede fazla yorulduğumdan kanepeye düşüp kaldım. Kader 3 dakika kadar yerde kaldıktan sonra kalkıp yanıma oturdu. Bacaklarını dizlerimin üzerine attı, kollarını boynuma doladı ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Kulağına eğildim ve fısıldayarak,

-istersen yatak odasına geçelim dedim.
Yavaşça Koltuktan kalktı, elimden tutup yatak odasına zütürdü. Yorganı kaldırıp yatağın içine girdik. Yorganı üstümüze çekip sohbet etmeye başladık.

Ama Kader bir şeyi unutuyordu...

SON 1

Kader kaşarı bir fakiri ezdiğini çok çabuk unutmuştu, Kader gelmeden 15 dakika önce uzandığım kanepeden kalkıp oturma odasına ve yatak odama gizli kamera yerleştirmiştim, bu benim tek intikam şansımdı. Kaderle bir aşk hayatı yaşamak istemiyordum sadece intikam... intikamı mı istiyordum, Kader akşam üstü evine gitti. Gittikten sonra hemen bilgisayara geçip deep de dahil ferreyu bir sürü adrese yayınladım ve intikamı mı aldım, ama bu yaptığım bana yakışam şey miydi bilmiyorum...

SON2

Kaderle yorganın altında konuşurken hiç beklemediğim bir soruyla karşılaştım, beni seviyor musun? Dedi... Belkide o an benim için hayatım boyunca en mutlu olduğum andı, intikam ateşim cayır cayır yanarken bir anda sönmüştü, bunu söyledikten sonra hiç düşünmeden "Evet" cevabını verdim, artık hep Kaderle olmak istiyordum... Her an her zaman her saniye her saniye onunla birlikte... Gelecekte Kaderle evlenmeyi bile düşünüyordum, o günden sonra nefret ettiğim okul benim için adeta Cennete dönmüştü. Hiç bir zamam takılmadığım okulda ki arkadaşlarımla birden bire iyi geçinmeye başlamıştım. Okul çıkışından her zaman kaderi alıp eğlenmeye gidiyordum, belki de dünyanın en mutlu çifleriydik, hayatımın neşesini nefret ettiğim kadın bana vermişti.

Zanzalar iki farklı son yazdım, umarım beğenmişsinizdir.

Zanzalar hala ayakkabıya takanlar hikayeyi okumayan muallkallardır, lan olum eski ayak, abı diye diyordum yenisi vardı biraz dram katmak için çöplük yazdım bu olaylardan bunu mu çıkartıyorsunuz dıbına koyayım