1. 7.
    0
    osmanlı zamanında da acı çeken aşıkların kendini kapattıkları bir ev vardı adını hatırlamıyorum. onlar mutlu olmayı asla istemezlerdi ömrü boyunca acı çekmeye mahkum ederlerdi kendilerini. yani böyle birşey var bende de var. örnek veriyorum zor bir işe giriyorum uzun bir süre çalışıyorum iflahım gibiliyor. ardından kolay bir işe giriyorum böyle iş mi olur diyorum tekrar o işe giriyorum.
    ···
  2. 6.
    0
    aynı durumdayız amk
    ···
  3. 5.
    0
    var panpa. kişi çok fazla uzun süre boyunca mutsuzluk yaşar ve buna alışırsa mutsuz eden faktör ortadan kalktığı an otomatik olarak kendini boşlukta hisseder. mutsuzluğun verdiği hissin yeri boşalınca anında doldurmak ister ve mutsuz olacak bir şey bulur. bu benim başıma da gelmişti bir dönem.
    ···
  4. 4.
    0
    var
    ···
  5. 3.
    +1
    panpa git bi attır
    ···
  6. 2.
    0
    yarramın bağımlısısın
    ···
  7. 1.
    +1
    ben ne zaman mutlu olacağım bişeye yaklaşsam kaçıyorum ama sorsan mutlu olmak istiyorum
    ama bunun için hiçbirşey yapmıyorum
    acaba mutsuzluk bağımlısı mıyım..
    ciddiyim.
    ···