mutsuz panpalarım bakın bi

öncelikle liseli miseli demeyin diye baştan söylüyorum . 22 yaşında bir amlıyım. iyi bir okul ve bölümde okuyorum ama derslerim berbat. ailem dediğim sadece annemden oluşan şeyin benden beklentisi çok fazla. beni çok seviyo ve aşırı korumacı. babamı toprağa verdim ne yazık ki. zaten o günden sonra dağıttım amı zütü.

ilişkim yok, ilişki yürütecek mecalim de yok zaten amk. gelecek melecek de göremiyorum . minimum 8 saat züt yalayıp alınan parayı da en fazla zütüme sokmak isterim herhalde.

bi de hayat cidden çok renksiz lan. çok özeniyorum bazılarına, resmen dertsiz insanlar var lan. ben dışarı çıkmamak için bahane bulmaktan yoruldum. bunlar bıkmadı mekana gitmekten amk.

özet geç oç dememeniz için kısa kesecem binler, ölmek istiyorum ben. ya da ne bileyim böyle bilincim açık olsun ama hareket falan etmiyim. hiç bir duygu hissetmiyim. çok mutsuzum ama açıkçası zütüm yemiyo kendimi öldürmeye. burası ve müzik beni ayakta tutan yegane şeyler.

öneri bekliyorum beyler, pgibiyatra mi gideyim, alexander supertramp gibi dağlara mı vurayım kendimi?