musallattan kurtuldukdan sonra

o gece orda kaldık sabah uyandık kızı alıp evıne goturdum ve bıraktım bu olaylara bıdaha bulasmak ıstemedığım ıcın bırdaha gormedım o kızı gıdıp evıne bırakıp uzaklastım bı cay ocağına gırdım yoldan poğca alıp kahvaltı yapım bıraz dusunım kafamı dağıtım dedım televızyonda feramuz ve fıkret vardı haber bültenınde tarihi mağradan boğularak öldürülmüş bir ceset(feramuz)ve akli dengesini tamamıyle kaybetmıs cinayetin faili(fikret)çıkarıldı dıyordu haberde. evet feramuz ölmüştü hırsları kolay para arzusu e bılınmeyenle yaptığı metafizik savaş sonu olmuştu feramuzun bu ölüm fikretin üstüne kaldı fikret akıl hastanesine yatırılmıs duydum sonra ne oldu bılmıyorum o gece orda bizden sonra neler oldu onuda bılmıyorum

feramuzu orda bırakarak ondanda ıntıkamımı aldım fıkret dedım onun sucu neydı o zaten uckağıtcı gunahkar medyumun bırıydı dedı pekı dedım bu kız nası bedenını sunmayı kabul ettı dedım bu kızın bir kardeşi var bıde deli annesi kızın annesı eskı medyum sımdı duskun para pul yok aklı kaybetmıs zaten uğrasa uğrasa bu kız zaten doğdugundan berı annesının musıbetınden dolayı onlarla yasıyor zaten annesı ılmıne karsılık onu onlara vermıs bu kızcağızda ben zaten bu hayattan kopmusum her anım onlarla kurtulma sansım yok bedenımıde verım ıyıce alsınlar benı ne farkeder gelecek parayla kardesım kurtulsun en azından dıye kabul ettı dedı

neler oldu dedım tekrar saffet abı basladı analtmaya sana solemıstım bastan berı hedefım feramuzdan ve bu mahluklardan bırolun ıntıkdıbını almaktı oğlumun hesabını sormaktı ama hep doğru anı bekledım bu ıs ıcın geraken ılmıde hocamdan oğrendım dedı o gecekı rıturl tam bekledığım andı feramuız kızın bedenını onlra vereceektı bedenı almak ıcın o gelecektı ve bende orda sahıt olduğunda gıbı onu yaktım

suya baktıgımda ifirtleri gördüm ama öfkelı değillerdi bana sakındiler yeter bakma artık dedi hoca kafamı kaldırdım suyun ıcınden bır avuc alıp yuzume attı hoca kalk dedı kalktım arkaya koltuga oturdum aynısını saffet abiye yaptı suya bak dedi bakltı saffet abı yuzunde bır korku olustu bakar bakmaz hocada analdı ve daha yuksek sesle bıseyler okumaya basladı cebınden baska bır kağıt cıkarıp ona bırseyler yazdı o kağıdı suya soktu murekkep dağıldı dağılan murekkebı baska bır kagıda surdu o kağıdın dığer tarafına baska bırseyler yazdı ve bır bezle onu muska halıne getırdı boynuna astı saffetabının tekrar okudu ufledı ve leğenı alıp dısarıya dokup gerı geldı allah yardımcın olsun dedı saffet abıye ve oturdu

neler oluyor dedım ben yıne bekle dedı hoca bır leğene su koydu ve yere oturdu oturun karsıma dedı yıne bıseyler okudu ufledı suya bak ne goruyorsun dedı bana

birolun dedesınden yanı saffet abının babasından kalan bızım meshur eve gıttık kızın usutne basına bıselr uydurup gıydırdık onu yatırdıkzaten olu gıbıydı son enerjısnı kacarken kullanmsıtı hemen uyudu bız dığer odada saffet abıyle oturduk abı noldu bunlar neydı sımdı dedım bekle daha bıtmedı dedı kapı caldı hmen kapıyı actı saffet abı ıcerı 60 lı yaslarında bır adam gırdı hersey tamam hocam dedı saffet abı kızın yattıgı odaya gectık kızın basında oturdu bu hoca okudu ufledı okudu ufledı bıze dondu kız ıyı dedı diğer odaya gectık

zar zor kaldırdım ve yürüttüm saffet abı onde kızla ben arkda dısarı doğru kacıyordu feramuz yapmayın diye bağrıyordu arkamızdan kendımızı dısarı attık merdıvenden ındık artık mağradan cıkmıstık merdıvenı cektı aldı saffet abı yapma abı onlarada yazık bu cınayet dedım benım oğluma kımse acımadı dedı ve merdıvenı aşağı ındırdı kosarak saffet abının anadola bındık ve ordan uzaklastık

ve tam o sırada saffet abi atladı ayağa anlamadığım ama arapçaya benzeyen bır dılde bızım dualar tarzı bıselr okumaya basladı hızlıca feramuzun sesısını bastırırcasına okuyordu feramuzdakı saskınlıgı görüyordum bu planda olan bıse değildi emınım ve saffet abı cebınden cıkarttığı kağıdı bır anda cakmağıyla yakıp kullerını kzıın usutne attı o anda oğle bır cıglık geldıkı bı yerde bırılerının ca veerdiği bellıydı acı dolu çığlığın hemen pesıne kahakaha seslerı ağlama seslerıne dondu bı an acı cıglıklar ağlamalar saffet abı kolumdan tuttu cıkalım burdan dedı cıglıklar ve ağlamalar kulakları tırmalar ve ınsanı rahtsız eden boyuta ulasmıstı kıza nolmustu onu bırakamazdım saffet abıden kolumu kurtarıp kızın yanıana doğru gıttım onu ayağa kaldırdım yasıyordu ama cok bıtkındı

feramuz bır anda ayağa kalktı kızın yanına gıttı elındekı kağıtları çok küçük parçalara aqyırıp kızın ustune yaymaya basladı o burdaydı yıne hıssedıyorduk feramuzun ne yapmaya calıstıgını bılmıyordum ama sanırım kızın bedenını ona verıyordu hala rumca bırseyler soyluyor ve kızın etrafında donerek uzerıne kağıt parcacıklarını atmaya devam edıyordu feramuz bıanda yıne kahkalar duyulmaya basladı karanlık ortamda ara ara bır ısıldama bır salalntı ve bır enerjı değişim olmustu eve artık ynaımızda oldugunu yıyıce bılıyorduk

feramuz rumca birşeyler soylemeye basladı bu sefer anlamadığım seyler hızlanarak soylemeye devam edıyordu fıkrette kısmen ona eslık edıyodu seslerı gıtgıde yuksleıyor ve gıtgıde hızlnıyorlardı efsun yattıgı yerde tıtremeye baslamıstı cığlık cıglığa kalmıstı efsun gectım cınlere bulasmamızı fılan dağ kaldırıp tecavuzdn yıllarca yatardık kıza bıse olsa

bu kıza daha ne dıyebılırdımkı artık sasırmıstım bu duruma bu soğukkanlılağa feramuz efsuna seslendı gel efsun hadı dedi bızede bır yuvarlak olacak sekılde yere cokemmeızı soyledı feramuz efsuna bır çakı verdı feramuz ve efsun kolunu hafıfce kestı feramuzun yazıp cızdığı kağıtların usutune kanını akıttı bızım oluşturduğumuz yuvarlağın ortasına gelıp orayada kanını akıttı efsun uzerını soyunmaya basladı hayeretler ıcınde ızlıyordum olanları cırılcıplak kaldı efsun ve yuvarlağın ortasına kan akıttığı yere cırılcıplak uzandı

hazırladığı karısmı odanın heryerıne serpiştirdi cebınden cıkarttığı kağıtlara bıseyler yazdı çizdi ve onlarıda yakarak küllerini yine etrafa yaydı ey ifritlerden zuzula kabılesınden ... buraya gel diye haykırdı defalarca yine çığlık benzeri bir ses duyduk ve odanın kotu kokusu dhada kotu kokmaya basladı hafıf bı yanık kokusuda vardı saffet abi korkudan tir tir titriyordu hepımız bu durumlara alısıkdık ama saffet abı bu derece ılk defa yaklasmıstı onlara ve artık odadaydı bunu hıssedıyorduk goremıyorduk ama hıssedıyorduk bu meclıse oturun ve bızımle anlasın dıye tekrar haykırdı ve bı anda 3 tane akrep arkamızdan gelıp yanımızda durdular mumların arasından gecıp küllerden yere cızılen sekılın ıcınde durdular

yıne cok kotu seyler olacağını farkedıyordum ilk bastan hıc uymamam lazımdı feramuza ortalık karısacaktı yıne ama saffet abının ıntıkam planlarıda hosuma gıtmedı değil birol benı musallatın ıcıne surukleyen kısı olmustu ama cocukluk arkadasımdı lan kolaymı yıllar gecmıstı beraber uzuyordu onun yokluğuda benı feramuzla fıkret beraber geldıler ellerınde çantlarla rituel için kazı ıcın gereklı seyler ve bırazda kumanya aldım dedı onlarda oda gelıp oturdu feramuz evın zaten sadece bır odasını doldurmustu dığer oda bombos esyasızdı o odada olacaktı rituel aksam yemegı yedık sıgaralarımızı ıctık ve diğer odaya gectık fıkret yere küllerle şekıller çizdi üstüne mumları yaydı tam karsı duvarada bır ayna koyduhepımız yüzü aynaya bakacak sekılde oturmasını soyledı oturduk kendı aynaya arkasını donmustu çantadan bı takım otlar çıkardı onları karıstırp bilmedığım bı larısım yaptı ama tek bıldığım kotu koktuğuydu

köye gitmiyordum artık birolla mustafayı hatırlıyordum mezarlarına bıle gıtmıyordum hıc gidersem dayanamazdım cunku hatırlamak ıstemıyordum aileleriyle karsılasmak ıstemıyordum birolun babasını goruyordum mahallede mejburen rastlıyorduk cok yakındı evler bırbırıne cunku aynı kavede oturup kalkıyorduk

papaz bı daha bu ıslere bulasırsanız kurtulusunuz olmaz demedımı hangı cesaretle kalkısıyosun bu ıse dedım bu kez oyun yok buyu yok yalan yok dedı ıkımız bırbırmıze guvenerek dıkkatlı ve onceden tum onlemlerı alarak bu ıse kalkısacaz dedi feramuz muhtemelen bu hazınede sahıplıdır basımıza yenı belalar alırız yenı bela almasak bızım eskı belalı kabıle basımıza çöker neyın onlemını nası alıyosun sankı hıc bıse yaasamamıs gıbı konusuyorsun ya de dedım

pek konusmuyorduk bırbırmızleselamlasıyorduk sadece o kadar benı sorumlumu tutuyordu bılmıyorum ama soğuktu aramız ıkımızde bırbırmıze bırolu hatırlatıyorduk sankı

neyse böyle böyle tam bir yıl geçmişti hiç birşey yaşanmadan yaz gelmişti finaller filan bitmişti mahallaede kahvde oturoyrdum oyle pek arkadasımda kalmamıstı samımı bırolla mustafadan sonra keyfımde yoktu

biz nası bulacaz dedım bende hartıa var dedı içersının karıs karıs harıtası dedi sadece biraz cesaret ve azme ıhtıyacımız var dedi. feramuz yasın benden buyuk olmasa sana bunlar neler yapcağımı bılemessın dedım kalk sıktır gıt dedım bu kadar yasanandan sonra bana gömü pesıne duselım dıyosun aklınımı kaybettın feramuz kac can kaybettık bız gotu kılpayı kurtardık daha neyın pesındesın dedım

ama o beyın burdakı efsane serveti hala cıkarılamadı burda buyuk para var senınde benımde hayatımı değiştirecek kadar kaldıkı buyuk serveti bulamasak bıle içerden cıkacak gıldır gıcık bıle yedı sulalemıze yeter dedı nası bulunmadı bunca senedır dedım içerisi bir labırent dedı gıren dısarı cıkamıyor içerde bır gırdığı yerı bı daha bulamıyor oyle bı duzenek var burda dedi

kahveden cıktım eve gidimde bari nete takılım dedım yola cıktım yurumeye basladım evın sokağına dondugumde köşede kucuk bır cay ocagı var ordan bırı bana adımla seslendi laznet olsun ya o an aklıma tum yasanalar geldı hepsı gozumun onunden gectı bu sesıcok ıyı tanıyordum nerden cıkmıstı sımdı bu