Kapının kilidi açıldı , Sedef yatağına oturmuş bizi bekliyordu... Az önce pencereden bakan kötü bakışlı kız gitmiş yerine melek gibi bir insan gelmişti sanki.
"Sedefcim , bak sana yardım edebilmek için burdayız... Ne olduğunu anlat bize." dedim...
Annesine ve ablasına baktı... Onlar da onay verirmiş gibi başını sallayınca konuşmaya başladı.
"Önce geceleri kabus görerek başladı... Hep aynı kabusu görüyordum... Uçurumun uçunda kendimi görüyordum. Sanki benden 2 tane varmış gibi... Aşağı atlamayayım diye kendimi tutmaya gidiyorum... Tutuyorum , başını çeviriyor... Onu görüyorum... " Sedef ağlaya ağlaya anlatmaya devam ediyordu... O anlattıkça annesi ve ablası da ağlıyordu...
"Sonra birlikte uçurumdan aşağıya doğru düşüyorduk... Önce ben düşüyordum... Ölüyordum ama yine de görüyordum. Başımın ucunda bana bakıp gülüyordu... Dişleri çok kirli , gözleri çok korkunç... "
Peki bu olanlardan sonra neler yaşadığını sordum. Gece yatağında yatarken evin içinde anlamsız çıtırtıların geldiğini söyledi... Günler geçtikçe bu çıtırtı seslerinin arttığını söyledi... "Bir evde neden durduk yere çıtırtı çıkar ki ?" diyordu , haklıydı.
Daha sonra bu çıtırtı seslerinin konuşma seslerine döndüğünü söyledi... Gece uyurken yatağının yanındaki pencerenin tıklatıldığını , kapısının sanki zorlanıyormuşcasına sesler çıkardığını söyledi...
"Peki o gece , Neşe'ye saldırmadan önce neler oldu ?" diye sordum... Tanımadığı ve korkunç bir sesin ona sürekli "Kaç bu evden" dediğini söyledi.
Durum az çok belli olmuş gibiydi , annesinden hazırladığımız merhemi vermesini söyledim.
Yazdığım sure ve duaları okumalarını , ayna ve cam yüzeyleri bezle kapatmaları gerektiğini...
Bütün bunlar halledildikten sonra merhemi elime döküp Sedef'e koklattım... Koklamasıyla beraber saldırması bir oldu...
Yine o kız olmuştu... Tırnakları etimi koparır gibiydi , kolumu sıkıyordu...
Annesi ve ablası sureleri okumaya devam ediyordu.
"Deccur , ne velhime deccur" diye bağrıyordu... Ibrani dilinde konuşuyordu...
Musabbar kabilesinden olduğu aşikardı...
O kolumu sıktıkça ben tüpte kalan merhemi üstüne dökmeye çalışıyordum , daha sonra bitkin düşüp yatağına yığıldı...
Annesi ve ablası ağlaya ağlaya duaları okumaya devam ediyordu...
Sedef'in burnundan ve ağzından kan geliyordu , seansı bölmemiz gerekti...
Defne'ye dönüp "Git kardeşini yıka" dedim... Hızlıca alt kata indim.
Annesi de peşimden geliyordu...
"Ne oldu kızıma ?" diye sordu... "Kızınızın bedenine giren cin çok tehlikeli... Onunla konuşmam gerek." dedim...
Bana boş evin en az kullanılan odasının hangisi olduğunu söylemesini istedim.
Çatı katındaki kilere uzun zamandır kimsenin girmediğini söyledi... Hızlıca oraya çıktım.
Dedikleri gibi burası uzun zamandır boştu... Cinler boş yerleri mesken edinir.
Duvarda gölgeler çok hareketliydi... Odanın orta yerine çöküp , dua okumaya başladım...
Defne kapının önündeydi , o da bu olanları izliyordu... Bir cini çağırdığınızda her zaman geleceği söz konusu olmaz.. Başarısız bir çağırmadan sonra alt kata indim...
Sedef'i odasına çıkarmış ve iyice yıkamışlardı.
"Bu gece Sedef'i dinlendirelim , yarın devam edeceğiz." dedim... Saat geç olmuştu , kalacağım odayı gösterdiler ve yerime çekildim...
O sırada ilim kitaplarına ve daha önce başıma gelen vakaların kaydının olduğu dosyama baktım.
Böylesi bir şerliyle ilk kez karşılaşmıştım...