sıra erkeklere gelmişti. dıbına koduklarıma bak hele. sanki besyo okuyorduk. ama ona da aykırıydı. çift el top sektiren ve duran futbol topuna vuramayan adamlar tek seferde en mükemmel şekilde yapıyordu. sadece sınıfın en kilolusu olan yunus atmadı ama o adamın da hakkıydı denememek. fiziği el verişli değildi kendini sakatlayabilirdi çocuk. onun haricinde zeyd de çok kiloluydu ama o bile dıbına koymuştu taklanın. ben de asya'nın durumundan farksızdım.
k:hocam atmasam mı ben?
hh:kimler kimler attı olum sen de atarsın hadi
k:hocam kendimi biliyorum başka birşey olsa yaparım ama bunu yapamam ben
hh:lan denemeden ne bilecen.
iyi amk diyip kendimi yuvarladım minderde. omuz üstü atmıştım tam baş üstü atamadım.
hh:olmadı yine yap.
k:hocam dedim size yapamam hamurumda yok
hh:gösterim bak sana domal şimdi
k:hocam ne domalması
hh:domal lan hayvan herif
k:sınıf arkamda durmasın o zaman
hh: lan çarparım ha şimdi
dediğini yaptım. kafayı mindere koydum. bu da bana sakin olmamı, komutlarını dinlememi söyledi. eğildi yanıma ve bir sırmış gibi kulağımın dibinde bir iki kez anlattı. üçüncüyü anlatıyordu. sussun artık amk karısı diye bir yandan da iki dakikadır domalık olduğumdan gülen herkesin bıkkınlığından sallayıverdim vücudu.
sol ayak topuğum hocanın kafasına geldi. millet gülmek için gülmedi. hoca beni dövsün diye gaza getirmelik bir yaygara çıkartıp güldü binler. hoca da gaza gelmeye müsaitmiş dıbına koyim.
hh: salak oğlum napıyon lan sen gel buraya
niye mi gel buraya diyordu. üstüme yürüdükçe geri geri kaçıyordum dövmesin sınıfın önünde diye.
kimseden çekindiğimden değil de asyanın önünde tokat yemek istemiyordum. hoşlantım geçmişti ama kızdan çekinir olmuştum. hocayla bizi izliyor mu diye hocanın hamlelerinden sıyrılırken göz ucuyla baktım. herkesin gözlerinin heyecandan yuvalarından çıktığı bu olayı gibine takmayan tek kişi olarak kollarını bağlamış bitse de gitsek gibi bir tavır sergiliyordu. hazır bakmıyorken koyverdim kendimi.
k:hocam tamam kaçmıyorum ama vurmayın yada yavaş vurun biraz
hh:tamam lan geçti sinirim
k:özür dilerim hocam cidden var mı birşeyiniz
hh:yok tamam hadi geç arkadaşlarının yanına.
e yarrrrram ne diye beni kovaladın o kadar rezil ettin. neyse tokat yemedim ya o da bir artıydı. sonrasında dağılabilirsiniz faslı oldu. ben yine sınıfın eline veriyorum baskette. çocuklar ağlıyor. rutin şeyler.

daha cicim aylarını bıraktım cicim günlerini yaşayamadan triplerin içinde bulmuştum kendimi. bide üstüne sabah sabah zar zor matematik dersini çekerken şu mesaj geldi
-bekle gibecem seni ket
k:kimsin
-ben büşranın eski sevgilisi bugün okul çıkışında görecem seni

beyler çok kavga gördüm. ne kavgalara karıştım. hep döven taraftaydım. ama hiçbirinde elimi dahi kaldırmadım. bizim arkadaş ortamında birkaç adam güzel kavga ederdi ben hep arkadaşlığın verdiği bağ ile gider hiç kavga etmezdim. ama işin rengi değişti ahmet yunus salih yok ki amk. bide okula da çağıramam çok uzaktı bizim okul.
ders arası büşraya sordum eski kırığı şuanki takıntılısıymış. anladım olayı biraz sordurdum. çocuk adananın pislik denilen semtlerinin birinin çocuğu. arkadaşları da düzgün tipler değil. aldık başımıza belayı. sınıftakilere bahsettim. kavga etsinler diye değil kalabalık çıkak da aralarında giderek rahatça servise ulaşim diye.
erk:senin gibinin derdinden ben mi ölecem dıbına koyim. sen fingirde biz ceremesini çekek.
dıbına kodumun vefasız tek kaşı. hak vermiştim ama direkt söylenmezdi bence böyle. onu milli eden bendim sonuçta. üst sınıftan benle takılan heriflere söyledim. onlar da lafta asıyor kesiyormuş. çocukların geldiği mahalleyi duyunca mırın kırın ettiler.
erkekliğe tak sürdürülür mü lan bu kadar derken midemi kasıp kavuran stres gerilmelerine yenik düşüp müdür yardımcısı mehmet hocaya gittim. makas mevzusundan sonra çok iyi davrandı adam bana. dürüstçe anlattım olayı
k:hocam karşı sınıfta bir kız arkadaşım var benim. eski sevgilisi bulmuş beni tehdit etti telefonda. arkadaşlarım da sattı. tekim
mh:kavgaya karışma zaten böyle serserilerle belli mi olur bıçaklarlar belki
k:size akıl danışıyorum napim hocam
mh:çıkışta bekle beni. servise kadar gelim senle
k:tamam hocam.
okulun kapısının önünde bekliyorlardı binler 4 kişiydiler. bana mesaj atan büşrayla aynı boydaydı gunduk bin. burunlarının dibinden geçtim görmedi muallakler. mehmet hoca servise bindirirken
mh:hani oğlum gelmemişler mi
ket:bilmiyorum hocam mesajları gösterdim size ama gelmemişler dedim
lan az delikanlı değilim ha. istesem ordalar diyip gıcık aldığım iki tarafı birbirine kırdırırdım da işte. adamlık zor birşeydi amk herkes olamazdı.
bir iki gün daha gibemedim ama gibecem mesajı geldi sonra usandı heralde puşt bıraktı peşimi