daha cicim aylarını bıraktım cicim günlerini yaşayamadan triplerin içinde bulmuştum kendimi. bide üstüne sabah sabah zar zor matematik dersini çekerken şu mesaj geldi
-bekle gibecem seni ket
k:kimsin
-ben büşranın eski sevgilisi bugün okul çıkışında görecem seni

beyler çok kavga gördüm. ne kavgalara karıştım. hep döven taraftaydım. ama hiçbirinde elimi dahi kaldırmadım. bizim arkadaş ortamında birkaç adam güzel kavga ederdi ben hep arkadaşlığın verdiği bağ ile gider hiç kavga etmezdim. ama işin rengi değişti ahmet yunus salih yok ki amk. bide okula da çağıramam çok uzaktı bizim okul.
ders arası büşraya sordum eski kırığı şuanki takıntılısıymış. anladım olayı biraz sordurdum. çocuk adananın pislik denilen semtlerinin birinin çocuğu. arkadaşları da düzgün tipler değil. aldık başımıza belayı. sınıftakilere bahsettim. kavga etsinler diye değil kalabalık çıkak da aralarında giderek rahatça servise ulaşim diye.
erk:senin gibinin derdinden ben mi ölecem dıbına koyim. sen fingirde biz ceremesini çekek.
dıbına kodumun vefasız tek kaşı. hak vermiştim ama direkt söylenmezdi bence böyle. onu milli eden bendim sonuçta. üst sınıftan benle takılan heriflere söyledim. onlar da lafta asıyor kesiyormuş. çocukların geldiği mahalleyi duyunca mırın kırın ettiler.
erkekliğe tak sürdürülür mü lan bu kadar derken midemi kasıp kavuran stres gerilmelerine yenik düşüp müdür yardımcısı mehmet hocaya gittim. makas mevzusundan sonra çok iyi davrandı adam bana. dürüstçe anlattım olayı
k:hocam karşı sınıfta bir kız arkadaşım var benim. eski sevgilisi bulmuş beni tehdit etti telefonda. arkadaşlarım da sattı. tekim
mh:kavgaya karışma zaten böyle serserilerle belli mi olur bıçaklarlar belki
k:size akıl danışıyorum napim hocam
mh:çıkışta bekle beni. servise kadar gelim senle
k:tamam hocam.
okulun kapısının önünde bekliyorlardı binler 4 kişiydiler. bana mesaj atan büşrayla aynı boydaydı gunduk bin. burunlarının dibinden geçtim görmedi muallakler. mehmet hoca servise bindirirken
mh:hani oğlum gelmemişler mi
ket:bilmiyorum hocam mesajları gösterdim size ama gelmemişler dedim
lan az delikanlı değilim ha. istesem ordalar diyip gıcık aldığım iki tarafı birbirine kırdırırdım da işte. adamlık zor birşeydi amk herkes olamazdı.
bir iki gün daha gibemedim ama gibecem mesajı geldi sonra usandı heralde puşt bıraktı peşimi

bardağın yarısında kalktım tuvalete. kalktıktan beş saniye belamı bulmuştum. tuvalette ayakta duramıyordum. o nasıl bir baş dönmesiydi. omzumu duvara yaslayıp yamuk bir vaziyette işedim. ağzım kaymaya ve kendi kendime sayıklamaya başladım.
k:noluyamıagoyim yaaaaaa.
tuvaletten çıkışım daha da beterdi. emekleyerek gittim oturduğum yere. kafamı kaldırmıyordum. büşra:burak noldu iyi misin
k:pis çarptı ya dur bi elleme beni
hasancan:olum sek içilir mi giber bu adamı
k:tamam tamam durun bi düzelirim
büşra:bakim bi sana ya kıyamam
derken kafamı kaldırdı amk. kafa kaltığı gibi mide bulantısı patlak verdi. kıyamam sana ya derken elleriyle yüzümü avucuna alan kız aynı ellerle kusmuğumu avucunda toplamaya çalışıyordu. neyse ki delikanlı kızmış bir iki ay ay çekse de hiç öyle yapacağın işi gibim sıçıp batırdın durumuna girmedi.
yatırdılar beni. yattığım yerde sağa dönüp dönüp kusuyorum. üç saat falan kustum. halının rengi değişti dıbına koyim. akşam 5.30 oldu artık hem babası gelecek hem daha konser var. bu arada baygın sarhoş numarası yapan o dördü beni o halde görünce nasıl kendine geldi görmeyin.
ünal:bu böyle olmicak adam kendine gelemiyor. hastaneye zütürelim.
büşra:şurda var bir tane özel açık mıdır ki bu saatte
ünal:acilden girecez zaten.
erkekler iki koluma girip kaldırdı beni. kızlarda napacağını bilemez bakıyorlar bize. salondan kapıya beş dakikada gittik.
ünal:hasancan sen tut ket'i ben ayakkabısın giydirim.
k:laaaaan ünal. sen var ya. sen cidden düzgün bir. birisin. bir arkadaşsın
ünal:lan tamam sok hadi ayağını
k:nereye dıbına mı?
o ortamda öyle şakan yapan aklımı gibim. ama sorumluluk kabul etmiyordum o an.hastaneye gittik. serum verdiler. bunlar başımda bekliyor. biraz kendime geldim ama hala sersem haldeyim. özür diledim onlardan. sağolsunlar mahçup etmediler. serum bitince ünal tekrar girdi koluma çıkışa gidiyoruz. biri durdurdu
-serum parasını ödemediniz gençler
ünal:kaç para abi
-20 lira
k:ananın amı ne 20si...
ünal ağzımı kapatmadan önce son cümlelerim bunlardı. çocuk çıkardı cebinden verdi. bende o gün 10 lira vardı amk. en zengin günümüz de fakirmiş meğer.
eve yakın bir yerde ayrıldık. onlar konsere ben eve geçtim. ertesi gün okula gittiğimde sabah borcumu vermeye çalıştım ünala. almadı bir türlü. en son gibe gibe veririm dedim de aldı.