muhteşem şiir ve muhteşem yorumu

gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu, ağlardım
beni sevmiyordun, bilirdim
bir sevdiğin vardı, duyardım
çöp gibi bir oğlan, ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felaketim olurdu, ağlardım
ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
sessizce bir cigara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin, bakardın
üşürdüm, içim ürperirdi
felaketim olurdu, ağlardım
akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felaketim olurdu, ağlardım

biz bir kızı severdik.. kız da bizi severdi, ama arkadaş gibi.. gönlünü verdiği biri vardı aslında..
bize güler, ona giderdi..
en felaketi de, kızın yanında o oğlana rastlamak olurdu.. arkadaşımızın sevgilisi.. iyi davranmak zorundayız. delikanlılık, centilmenlik onu gerektirir.. içimizden boğmak gelirdi, ama çaktırmazdık..
en felaketi mi dedim.. yanlış dedim.. en felaketi çok daha başka olurdu..
kız ağlayarak yanımıza gelirdi bir tenhada.. başını omzumuza yaslardı.. sevgilisi ile koptuğunu anlatırdı.. içten içe bir sevinç kaplardı gönlümüzü.. ama dedik ya serde delikanlılık var.. şövalye romanları okuyarak yetişmişlik var..
olur mu?.. fırsattan istifade bize yakışır mı?. uzun uzun teselli eder, akıl verirdik, barışma yollarını anlatırdık.
rahatlardı.. gülerek koşardı.. ona.. üçüncü şahsa..
ve biz açardık şiir defterimizi..
atilla ilhan'ı bir daha okurduk.. o olmaz olası üçüncü şahsın şiirini okurduk..
felaketimize ağlayarak..

.pek ıtra .ıgyas eğeme

okuyun lannn!

aietes