Tatilin son gününü, tatilde yapılacaklar listemi arayarak geçirdim. Her yıl olduğu gibi bu yazı da tamamen boş geçirmiştim. Hayallerimde fitness’a gitmekten tutun birkaç günlük gezilere kadar pek çok şey vardı, neyse. Çok da üzülmüyordum bu planların yatmasına. Ne de olsa sonraki yaz gene bunları planlayacaktım.

Ertesi gün kampüse gittiğimde herkeste bir gariplik vardı. Hızla Turgay’ın yanına züttürdüm. Turgay demişken, ev arkadaşım olur, çok fena ülkücüdür. Ne garip ki öğrenci evimizde benim gibi silik ( silik, yanlış okumayın hemen) bir insan, Turgay gibi haşin bir tip, samuel gibi rum kökenli bir hristiyan beraber yaşıyorduk. Samuel’den de bahsedelim, Rumdur, şu hayatta gördüğüm en adam gibi Rum kökenli insanlar listesinde ikinci sıradadır. Birinci sırada samuel’in babası Michael amca var. Öğrenci evimizin kirasını Michael amca üslenmişti. Neden listenin ilk sırasını kaptığını anlamışsınızdır.
Zaten listede üçüncü bir şahıs yok, başka da Rum tanımıyorum

Turgay’ın yanına gidince durumu anladım. Şeyda adında bir kız gelmiş başka bir şehirden. Millet bunu konuşuyormuş. Banane diyerek oturdum yerime, dersin başlamasını bekledim.

Şeyda denilen kızı da merak etmiyor değildim aslında. Neyse gelince görürüz diyerek telefonumu çıkardım ve inci sözlüğe girdim. Namık diye bir arkadaş vardı, onun tavsiyesiyle bu siteyi keşfetmiştim. Gerçi lisedeyken de bazı arkadaşlar giriyordu ama bu sefillerin takıldığı bir ortamdan pek bir şey beklemediğimden ben girmemiştim. Öylece trendde aşağı yukarı gezindim, bizim namık gene trende girmiş, kasiyere mi ayar vermiş ne yapmış.

“Afedersiniz” dedi biri, irkilerek zıpladım ve işte o an göz göze geldik. Hâla nasıl başardığımı bilmiyorum ama telefonu elimden kaçırıp yere düşürdüm. Eğilip aldı ve bana uzatarak “ben Şeyda” dedi. Telefonu alıp teşekkür mü etsem adımı mı söylesem ikilemindeyken ağzımdan garip bir ses çıktı “teşeğğ çetin ben şey ehh” neyse ki turgay yardımıma koşup tanıştırdı bizi.

Hayatımda hiç böyle hisler yaşamamıştım. Lisedeyken birkaç defa kız meselesine bulaşsam da, gerçekten aşık olmamıştım demek ki. Artık Şeyda’nın hayaliyle uyanıp yine onun hayaliyle uykuya dalıyordum. Haftalar böyle geçiyordu. Normalde yolda görsem selam vermeyeceğim kız grubunun ortamcı tipi Neslihan’la arkadaşlığı ilerletip Samuel ve Mert’le beraber cafelerde takılır olmuştum. Hepsi Şeyda içindi.