Dün akşam gene taktan bir gece geçirdim mutsuzdum herzamanki gibi bende omegleye girem kafa dağıtayım dedim bi süre sonra bi oç çıktı normalde durmam direkt geçerim durdum orası neresi la dedim evi gösterdi görseydiniz 150 200 bin liralık eşya vardı odasıymış oda dediysem 2 ev kadar 2 tanede kız wardı sağda solda telefondan oynuyordu onlar kim dedim arkaadaşlarım dedi baban ne iş yapıyo la dedim karadenizin en büyük mobilyacısı dedi sonra gitti ben her gün sürünüyüm bi iş arayıp da bulamıyorum çocugun yaşadağıgı eve ortama bak adalet bunun neresinde gene mutsuz yattım bu kafam kurcalıyor ben eşşekler gibi çalışıcam bu çocuk ise ömrü boyunca istediği herşeyi yapabilicek benim yapamadıklarımı savaş çıksa biz ölürüz onlar kaçar dünya nında sisteminde dıbına koyim ben birgün büyük adam olacam bunu göze koydum olmassamda ölmüşüm demektir ne biliyim lanet olsun böyle işe
benim ailem desen arkamda durmuyor beni sevmiyorlar bile babam desen ayrı bi şerefsiz emin olun tanısanız az bile dersiniz