montunu siktiğimin ergeni

babasıyla alışverişe çıkmışken "bi de şuraya bakalım mı almayız sadece bakalım hadieeeee neoooooluuur" diye babasını pahalı dükkana sokmak için yalvaran bin kurusu sözüm sana;

e be dıbına kodumun çocuğu, sen o kantırdan yeni kaldırdığın gib kadar beyninle kimi gibmeye çalışıyosun?
anan baban, sen o bluejean vb gibko ergen dergilerinde gördüğün muallak kılıklılar gibi olman için mi çalışıyo didiniyo amk.
dükkana girerken o adamın suratındaki ifade nasıl bir acıdır binler?

bi de gib kafalı ergen görür orda tek sezonluk yannan bişey, dükkanda "alalım baba nooooluuuuuuuuur" diye diretmeye başlar amk.

adam da garibim, "yeri kötü" der "aynısından var evde" der bozuntuya vermeye çalışmaz ama elinin kırışıklığından bellidir o cüzdandan etiketteki meblağnın çıkmayacağı, zaten "bedenine bakayım" derken çaktırmadan etiket fiyatına da bakmıştır.

kalıbını gibtiğimin mağaza görevlisi, zütündeki donun markasına bakmadan moda duayeni kesilir, ikametgahı malibu st. olur o baba karşısında. "efendim bu mont oğlunuza çok yakıştı" der, "nasıl yeri iyi değil efendim bu işte zımbırtkötenk kumaşından yapılmış işte -30 derecede sıcak tutar... " fln zırvalamaya başlar orda. e be dıbına kodumun evladı oğlanı dağa yollamicam tohumunu gibtğim okuldan eve, evden internet kafeye gidecek altı üstü. varoş mahallenin toprak sahasında çamur edecek, paslı kale direğine takacak bin edecek. sen kota kasarken o adamın zütünden ter döktürmeye, suratının higlight'larına kırmızı filtre çekmeye ne hakkın var lan!?

e be kitabını gibtiğimin evladı! o mağza görevlisi elin evladı, kotasının derdinde, sen ne diye 16 yıllık babanı satıyosun o zütverenin karşısında? "baba bak -30 diyo yaaaaaaa" diyosun? dıbına kodumun çocuğu hayatında -10'dan soğuk hava mı gördün?

en son baba "neyse hadi gidelim konuşacaz evde" der o görevliyi bi şekilde gibtir eder, aslında gibtir de etmez, yavşağın evladı iş çıkmayacağını anlayınca gider bi daha da gelmez. çocuk sesini yükseltir ses tonunu değiştirir diğer müşteriler de adama bakmaya başlar ve burda hikaye 2ye bölünür:

i) adam çocuğun sesine tavrına aldırış etmeksizin mağzadan çıkarır, eve giderler çocuğun aldığı tavır eve yaklaştıkça azalır. kitapsız pekekent evde olacakları farkettikçe pısar köşeye sesini çıkarmaz ama garibim adamcağız sesini çıkarmaz çocuğuna, evde bir köşeye geçer üzülür içten içe, "alamadım lan" der. bu esnada sivilcesini gibtiğimin evladı ise babada açtığı derin yarayı göremez bile "oh be iyi yırttım azar işitmedim" der içten içe, babasını suçlar biraz da almadı diye hala bin kurusu.

ii)adam mağzadaki bakışlara yenik düşer, kredi kartını çıkarır kasaya yürürken. bu esnada zütünü eşşekler aşındırası ergen bin "oleeeey" diye sevinmektedir. aslında babasından ziyade kendi gibik tavrı ele verir bu ergenin gibikliğini sığlığını ama anlamaz o zütveren "babam yüzünden rezil oldum ama olsun" der içinden. adam kasaya gelince kredi kartını uzatır, ve ilk sorusu "kaç taksit oluyo" dur. en uzun vadeyi seçer. eve gittiklerinde adam yalandan bir gülümsemeyle "hoşuna gitti mi oğlum güle güle kullan" der. çocuk hiç amk, skinde mi nasıl alındı o mont?

bu hikaye de böyle binler bugün alışverişe gittiğimde bu çocuğu elinde montla ağlarken gördüm, ben de zamanında yaptım bu tarz karaktersiz hareketler ama yediğim takları yeni yeni idrak ediyorum amk. ama yemin ederim o binin evladının ağzına elimin tersiyle tokatı yapıştırasım geldi bugün, babasının yüz ifadesini gördükten sonra. gerçi vurmaya yeltensem o garibim baba giber atardı beni orda bi hışımla, o hala seviyor evladını, gibtiğimin iti ne kadar farkında olmasa da...