Yakın zamanda başıma gelen bir olayı kısaca anlatmak istedim.

Malum biliyosunuzdur pazar günü Şehitler mitingi vardı , mitinge gitmek için evden tek başıma cıktım.
2 otobüs değiştirip Kartal Metrosundan , Marmaraya bindim. Bindim binmesine ben böyle kalabalık ömrü hayatımda görmedim.
Yeni kapıya geldik miting az bucuk dinledik , otobüste tanıştığım abiler ile gitme kararı aldık.
Giderken erken çıkmamıza rağmen Marmaray kalabalığını gözümüz kesmedi abiler yürümeye karar verdi. iste o benim için şanslı günümün kararini vermiş olduklarından habersizdim.

Trende girmek icin değil be kardesim anlatmak için açtım içime atmak istemedim. Resim nasıl konulduğunu dahi bipmiyorum.

Marmarayin yukarisina dogru çıkmaya başladik (yerlerin isimlerini bilmiyorum ama yollari biliyorum ) yiyecek birşeyler bulmaya çalıştık Nihat abi tavuk döner alalım dedi girdik biyere beyler adam çiğ tavuk kesior ama nasil aliyorlar hayret ettim.
Neyse biz devam ettik köprüye çıktık ileri den Nihat abi Sultan Ahmet e yürüyelim dedi biz kabul ettik aradan 3 - 4 dk sonra nihat abinin telefonu çaldı.

http://c12.incisozluk.com.../11503/4/987464_o7426.jpg

Nihat abi " eşim aradı kardeşine gelmis murathan sende bizle gel istersen gel dedi"
Ben yolu biliyorum abi giderim dedim
Sultan Ahmete dogru yürümeye başladım döner yapan bir bufeye geçtim oturdum masaya 1 doner istedim karsima biris oturdu son masa da dolmustu bufede karnimin açlığından bakmadım bile telefon ile ilgileniyodum, dönerim geldi tam yiyecekken bir ses oluştu etrafıma bakindim karsimdaki masaya bakdigimda aklim hayalim durdu beyler ben böyle guzellik görmedim abi 2 cn göz göze geldik sesin olduğu yere bakdim cekirdek aile masa bulamamislardi. Gibtir et dedim tam yemeğimi yiyecektim karşıma o guzellik oturdu beyler ben böyle kalbimin çarptığını görmedim garson gelip kıza tesekkur etti bana dogru donerek rahatsız etmiyorum dimi dedi hafif gulerek.
Azimi acip cevap veremedim.