üniversitelerdeki merkez sağ örgütlerden bahsetmiştim.bu örgüt sadece bir adet değildi tabii ki.bunların islamcısı türkçüsü turancına kadar her ideolojiyi benimsemiş versiyonları vardı. teşkilat için bunların aşırı uç olmaması gerekiyordu. aşırı uç her zaman kaos yaratır ve kaos devlet için iyi değildir.bu yüzden daha çok merkeze yakın bu gruplarla iletişim halindeydik ve gerekli desteği veriyorduk. peki destek verdiğimiz hiç sol örgüt yok muydu? tabii ki vardı. lakin solcu gruplar genelde devleti yıkmaya odaklandıkları için teşkilat mevcut gruplarla anlaşmak yerine kendisi yeni bir grup oluşturuyordu.bu şekilde sol örgütler birleşemiyor ve güç kaybediyorlardı. genel olarak teşkilatın sahada misyon edindiği görev buydu.

hedefim gerekli bilgileri toplamak ve örgütü eş zamanlı yapılan operasyonlarla delmekti.bu hem benim için çok güzel olacaktı hem de teşkilata büyük itibar kazandıracaktı. biraz abartmış gibi olacağım lakin örgütün neredeyse üçte birini biz yönetiyorduk. jitem yavaş yavaş faaliyetlerine son vermişti ancak hala etkindi. benim toplayacağım bilgiler örgütün şehir yapılanmasına ağır darbe vuracak jitem ve buna benzer kontra faaliyetler ise örgüte dağda gerekeni yapacaktı. bizim gibi görevlerde bulunanlar hayat şartları belki zordur.ama vatan sevgisi ve bu örgütlerin pislikleri benim genç yaşıma rağmen beni tetikliyor daha da çalışma azmi veriyordu. örgüt eylem yaptıkça teşkilattaki arkadaşlarımız daha da hırslanıyor yapacağımız ve toplayacağımız istihbaratlara güç katıyordu.

derhal teşkilattaki arkadaşlarla buluşmalıydım.her zaman toplandığımız binaya gittim lakin boştu. diyarbakırlıyla aynı odada kalmam dolayısıyla rahat hareket edemiyordum. bana verdikleri listeye baktım ve dergide bize plan anlatan kişinin ismini listede gördüm. ismini söylemeyeceğim şuan kck davasından içeride kendisi. teşkilatta tanıştığım ve hukuk okuyan arkadaşın yanına gittim.ne istediğimi anlamıştı. benimle birlikte gel dedi. biraz yürüdükten sonra hep buluştuğumuz binaya benzer bir yere vardık. beraber içeriye girdik. teşkilattaki arkadaşlar ve burak içerideydi. bana neden haber gelmedi dediğimde burak hafif kızarak biz sana değil sen bize ulaşacaksın dedi. oturmuştuk ve son günlerde yaşananlar hakkında herkes bilgi veriyordu.ben söze girerek yakında bombalı bir eylem yapılacak dedim. devam et dediler. dergideki masada yazan yerleri söyledim ve dağdan elemanların geleceğini bir çok şehirde eylemler olacağını anlattım.bu bilgiyi ilk defa almıyorlardı ancak adresler onlar için önemliydi. diğer arkadaş dağdan elemanların çoktan geldiğini en geç iki gün içinde eylemin yapılacağını söyledi. ortam stresliydi.bu stresleri konuşmadan sonra burak beni köşeye çekti ve kendini koruman gerektiğini biliyorsun değil mi dedi. yardım edersen koruyabilirim dedim. bana bir adres verdi ve ismimi verirsen sana gerekli ekipmanları sağlarlar dedi. adrese gidecektim..

devlet uluslararası arenada örgütün destek aldığını biliyor ve ona göre adım atıyordu. özellikle suriye yunanistan ve ermenistan örgüte açık bir şekilde yardım ediyordu.bu dönemde suriyeyle ipler iyice gerilmişti. devlet suriyeye örgüt kamplarını kapatmasını aksi takdirde müdahale edeceğini bildirmişti. fakat suriye ikazı dikkate almamış aksine örgüte olan yardımlarını arttırmıştı. devlet abd ve ab ile bu konuda görüşmeler yapmış zaten suriye ile arası bozuk olan abd türkiyeye destek vereceğini açıklamıştı. öyleki abd savaş gemileri suriye karasularına dahi girmişti. devlet bu denli ciddi adımlar atıyordu..

devletin attığı bu kararlı adımlar ve dünyadan aldığı destek örgütü ve ona destek verenleri ürkütmüştü. suriye sonunda geri adım atmış kampları kapatacağını açıklamış öcalanı artık suriye topraklarında barındırmayacağını tüm dünyaya bildirmişti. devletin kararlılığı olumlu sonuçlar doğuruyordu. devletin üst makamlarından öcalanın yakalanacağına dair halka söz veriliyor askere kuş uçurtmaması için emirler yağdırılıyordu. suriye öcalanı kovmuştu lakin türkiyeye teslim etmemişti. sahter pasaportla önce yunanistana kaçan apo sonra afrikaya kaçmıştı. devlet kararlıydı ve geri adım atmayacaktı..

o gün hepimize bir kart dağıtıldı.bu kart ile istediğimiz zaman mit binasına girebilirdik. girebilirdik derken öyle müsteşarın odasına kadar değil lakin en azından çok önemli toplantıları orada yapabilirdik. zaten benim teşkilattan tanıdığım bir burak vardı bir de diğer arkadaşlar. fazlası hem benim için hem de teşkilat için zarardı. teşkilat toplantıları artık güvenli değildi ifşa olma ihtimalimiz hepimiz için yüksekti. bize gelen emir doğrultusunda üniversitedeki merkez sağ gruplarla iletişime geçecek ve onlara da yeterli bilgiyi verecektik.bu benim görevim değildi ama bilmenizi istedim.bu tür sağ gruplar da mit ve devletin diğer kurumlarından destek alır.
yurda dönmüştüm. özgürün bana davranışları gitgide soğuyordu. belli ki bir şeyler öğrenmişti benim hakkımda.ben de boş değildim onun hakkında araştırma yapmıştım. diyarbakırda örgütün yapılanmasını büyük ölçüde ailesinin yönettiğini daha önce de dediğim gibi bir kaç akrabasının dağda olduğunu uyuşturucu işinde bulundaklarını öğrenmiştim. kendimi daha fazla korumam ve üniversitedeki diğer merkez sağ gruplarla iletişime geçmem gerekiyordu...

bu böyle yaklaşık iki hafta devam etti.ben aldığım bilgileri not ediyordum.iki haftadır da özgürün evinde yatıyordum.ben bunları yaşarken ankaradaki durumda iyi değildi. bizden güç alan sağ gruplar örgütü rahat bırakmıyor her gün bir o taraftan bir bu taraftan ölüm haberi geliyordu. zaten askeriyeyi anlatmama gerek yok.her gün şehit her gün operasyon.ben de artık ankaraya dönme vaktimin geldiğini düşünüyordum. burada edindiğim bilgiler hedeflediğim bilgiler değildi zira. biletimi aldım ve özgüre artık ankaraya döneceğimi kendisinin de artık gelmesi gerektiğini söyledim. ancak gelmeyecekti. bunu biliyordum. elimde sayfalar dolusu örgüt bilgisiyle ankaraya doğru yola çıktım..

iki hafta geçmişti ve günlerden pazartesiydi. sabah derse girdikten sonra ilk işim bana verdikleri adrese gitmek oldu. küçük ancak eski bir binaydı. normal işler için kullanılmadığı aşikardı. kapıya yöneldim o sırada orada birinin beni izlediğini gördüm. eliyle gel işareti yaptıktan sonra içeri yöneldi. peşinden ben de içeri yöneldim. kağıtları gösterdikten sonra içeri girebildim. orada otuzlu yaşlarda birisi kağıtlara göz attı ve gülümsedi. açık konuşacağım diye söze başladı. seni daha bu yaşta hayal ettiğin noktaya getiremem ancak kendini geliştirebilirsin.sen belki şuan için hayal ettiğin görevlerde çalışamazsın lakin sana vereceğim görevler de bir o kadar önemli. benim fikrimi sorarsan dil öğren. sonrasında beni dinlersen en üste kadar çıkabilirsin.o konuşurken gözüm masaya ilişti. benim ve ailem hakkında bilgiler içeren bir kağıt gördüm.o an anladım ki her kapıdan geçeni bu kuruma almıyorlar ve benim hakkımda bayağı bir araştırma yapmışlar..

arkadaşımla gittiğimiz adrese dolu gitmiştik. belki de bir şeyler olacağını sezmiştim. gecekondu gibi bir yerdi. arka bahçesine doğru yürüdük. orada otur birini gördük ve selam söyleyip durumu anlattık.bir kaç soru sordu. hangi okulda okuduğumuzu neden böyle bir işe girmek istediğimiz tarzı sorular. pencereden içeri baktığımda odaların duvarlarında örgüt bayraklarının asılı olduğunu gördüm ve buranın bir hücre evi olduğunu anladım. yanlış bir yere gelmiştik. belki de eleman bizim kim olduğumuzu anlamış bizi tuzağa düşürmüştü. oturup bize sorular yönelten kişi de hafif şüphelenmişti. bunu anlamıştım. arkadaşa doğru döndüm hazır ol anlamında gözümü kırptım. eleman malı almanız için cüzdanlarınıza bakmalıyım dedi.o lafı söylemesi ile zaten gergin olan arkadaşın silahı çıkarması bir oldu.ben donup kalmıştım.iki el silah sesi duydum..

bu noktaya kadar üniversite hayatımız başlayalı yaklaşık üç ay geçmişti. ailem benim hukuk okuduğumu bildiği için fazla sıkmıyor aylık veya haftalık para gönderiyordu. babamla bir kaç kez konuşmuştum ve durumlarının iyi olduğunu benim hukuk okumamdan gayet memnun olduklarını söylüyordu.en son konuştuğumuzda sudan bir sebepten tartışmıştık ve bu benim işime gelmişti. zira boş olduğum zaman istanbula gitmemem için bahanem olması gerekiyordu.bu durumu sürdürmeli gerekirse kalıcı olarakk ankaraya taşınmalıydım.bu bilgileri verdikten sonra kaldığımız yere dönelim..

burak artık benim uyuşturucu işine karışmamamı sadece istihbarat toplamam gerektiğini bana söylemişti.bu bir nevi benim için cezaydı. artık o işlere daha tecrübeli elemanlar bakacak biz ise bu fiyaskodan sonra sadece istihabarat toplamak görevinde bulunacaktık. benim yine de gönlümde bu yediğim haltı temizlemek vardı.bu hatamı temizler ve ismimdeki lekeyi kaldırabilirsem yolum açılabilirdi. işte o an özgür aklıma geldi. bana uyuşturucu işiyle uğraştığını söylememişti lakin dergiyi kullanarak ona ulaşabilir ve bu bağlantılar vasıtası ile teşkilata istihbarat toplayabilirdim. özgürün diyarbakıra kaçtığını biliyordum. derginin durumunu ona bildirme bahanesi ile ona ulaşacaktım..

yurda gittiğimde bu gruplardan birinde olan bir kişiyle iletişime geçtim. beni ilçe sorumlusuna zütürdü. anlattım işte devlet sizin arkanızda yeter ki mantıklı davranın diye. seve seve kabul etti.ne yapması gerektiğini sordu.en basit anlatımla bu tür yapılanmalara üniversitelerde izin vermeyeceksiniz dedim. başını hafif aşağı eğerek onayladı ve teşekkür etti. konuşmadan sonra yurda döndüm..

aynı gün bilet almıştım ve diyarbakıra gidecektim. diyarbakıra gitmeden önce teşkilat ile bir kez daha görüştüm. örgütün tekrar faal hala gelmeye çalıştığından bahsediyorlardı. uyuşturucu işi ile ilgili yorum yapan yoktu. ancak ben gözümü karartmıştım ve bu uyuşturucu işini halledecektim. bilet saatim yaklaşana kadar teşkilattan bir kaç arkadaşla daha görüştüm. onlarda istihbarat toplamaya devam ettiklerini lakin örgütün daha dikkatli davrandığını ve artık aptalca kararlar yerine daha sakin ve zekice kararlar aldıklarından bahsediyorlardı. gerçekten de öyleydi. artık karşımızda daha planlı hareket eden bir örgüt vardı. anlaşılan daha önce yediği darbelerden iyi bir ders çıkartmışlardı. bilet saatim yaklaşınca yanıma bir kaç eşya alıp diyarbakıra doğru yola çıktım..

bu bahsettiğim gruplar ülkü ocakları gibi basit semt grupları değil.az önce de anlattığım gibi bu gruplar daha büyük oynarlar ve devletten destek alırlar.ve hatta bu gruplar zamanında abdullah çatlı gibi sedat peker gibi adamlar çıkarmıştır içlerinden. araştırabilirsiniz.bu adamlar zamanında devlet tarafından kontrol edilen ve devletin pis işlerini yapan adamlardır. susurluk olayını filan anlatırım ama olay çok dağılır. başka zamana..

uyandığımda hastanedeydim. bacağımdan vurulmuşum ve o şokla bayılmışım. bizim arkadaş elemanı vurmuş eleman da ağır yaralıymış. tabii arkadaşa bir şey olmadı aynı günün akşamı o eve hücre evi diye baskın yaptılar ve haberlere polise ateş açan kişi vuruldu diye lanse edildi. arkadaşa bir süre ortalıkta gözükmesin diye bir miktar para verip istanbula yollamışlar. tabii ben bunları sonradan öğrendim. peki ben ne yapacaktım? hastanede yatıyordum ve başımda kimseler yoktu.bir polis memuru koruma olarak bırakmışlardı ve kimse de benimle konuşmuyordu. belli ki uyarılmışlar.iki hafta hastanede yattıktan sonra çıktım.ilk işim burak'ı bulmak olacaktı.

şimdi size bu grupların dışarıdan ne gibi bir etki ile yönlendirildiğinden bahsedeyim. belki inanmayabilirsiniz lakin almanından amerikalısına kadar her türlü devletin türkiyede ajanı vardı ve hala var. özellikle alman istihbaratı türkiyenin aleyhinde olan her davayı destekler ve bunu tetikler. amerikalılar ise dediklerinin yapılması şartı ile pek fazla uğraşmazlar lakin yeteri kadar elemanı vardır türkiyede. hatta size çok bilinen bir ajanını söyleyeyim graham füller.bu adamın a world withouth islam(islamsız dünya) adında bir kitabı vardır. okumanızı ve ortadoğuda yaşanan olaylara bir de bu kişinin gözüyle bakmanızı tavsiye ederim. neyse alman istihbaratı diyorduk. şimdi diyeceksiniz ki neden ingiliz veya rus değil de alman? şunu söyleyeyim ingilizler artık eski gücünde değil. ruslar ise bizim gibi devletlerle uğraşmak yerine büyük oynuyor ve büyük kazanıyor. almanlar iki dünya savaşı sonucunda bastırılmanın etkisi ile bizim gibi devletlerle uğraşıyor. bizi ortadoğuya açılan kapı olarak görüyorlar. belki bazı arkadaşlar kızabilir ancak söylemeden edemeyeceğim.2013 de yaşanan gezi olaylarında ilk başladığı zamanlar hariç alman istihbaratı kol geziyordu. neyse bu ayrı bir konu..

yurda döndüm. diğer iki arkadaş da gelmişti ve artık odada dört kişiydik. diğer arkadaşlarla tanıştım ve gayet düzgün çocuklardı. diyarbakırlı gibi negatif bir enerji vermemişlerdi bana. biri sivaslı diğeri gümüşhaneli. kazanmışlar ankarayı mutlulukları gözlerinden okunuyordu. sohbet muhabbet derken konu siyasete ve o günlerde yaşanan terör olaylarına geldi. gümüşhaneli oğuz ve sivaslı kerem nefretini kusarken biz diyarbakırlı ile susuyorduk.ben içinde bulunduğum durum dolayısı ile susuyordum peki diyarbakırlı neden susuyordu? bunları düşünürken yurt görevlisi geldi ve bana aşağıda seni bekleyen birisi var dedi. indim aşağıya kapıda burak beni bekliyordu..

herkes sırayla birbiriyle tanışıyordu. sanırsın lozanı imzalayacağız öyle resmi bir ortam var. gerçi öyle olması da gerekliydi zira resmi olmasak oradaki mücadeleyi nasıl yapacaktık? orada burak adında bir kişiyle tanıştım. hepsiyle tanıştım lakin burak arkadaş olarak daha samimi ve zeki birisine benziyordu. sonradan öğrenecektim ki bizi yönlendirecek olan istihbarat toplamadan görevli kişi oydu. yani bizler sahadan istihbaratı toplar burak'a iletir burak bir üstüne bir üstü diğer üstüne iletirdi. kast sistemi gibi bir şey ama daha resmisi. yaklaşık yirmi dakika konuşmamıza rağmen bir kişiden bile laubali bir kelime duymadım. hepsi gayet aklı başında kişilerdi.bir an ben burada ne yapıyorum diye sordum kendime. sonra hedeflerim aklıma geldi. devam edecektim.o yirmi dakikadan sonra herkes dağıldı. artık herkes bir diğer emre kadar beklemedeydi. emir gelince gerekli kişilerle temasa geçecek ve gerekirse mücadele ettiğimiz örgütlere girecektik..

bu şekilde bir kaç hafta geçerken ülke gündemi de boş durmuyordu. asker dağda operasyonlarını sıklaştırmıştı ve üniversitede teröre karşı eylemler vardı. ortalık ateş gibiydi. polis şehir içinde operasyonlar yapıyor sizin haberlerde duyduğunuz tabir ile yasadışı sol örgütleri şehirlerden temizlemeye çalışıyordu. tabii ki istihbaratı teşkilattan alıyorlardı. gerçi geçen haftaların ardından üniversitede her öğrenci tarafını seçmişti. herkes bir grubun içindeydi ve gençlik ateşi ile o ideoloji için mücadele veriyordu.ben de o örgütlerin birinin içindeydim ve dayanılamayacak olan bu örgüt bizim düşmanımızdı. dergide ortam hareketlenmişti ve bu örgütlerin siyasi kolu olan partilerden bir kaç kişinin dergiye gelip gittiğini görüyordum.bir şeyler planlandığı belliydi ancak ben daha hiç bir bilgi alamamıştım. görevim buydu bilgi almak. lakin söylendiği kadar kolay olmuyor işte. dergiye daha sık gelip gitmeye başladım. artık dergide tanınan birisiydim ve hatırı sayılı kişi bana güveniyordu.iki üç günde bir gelen grup liderleri ile konuştum ve yapabileceğimiz farklı şeyler var mı diye sordum.biz zaten gerekli şeyleri yapıyoruz diyerek imalı bir cevap verdi. istediğimi bir türlü elde edemiyordum. diyarbakırlı ile birlikte yurda döndüm ve artık teşkkilat ile iletişime geçme vaktimin geldiğini düşündüm..

beyler bu noktada o çokça üzerinde konuşulan film ve diziler hakkında konuşmak istiyorum.mit deyince aklınıza ilk olarak kurtlar vadisi geliyor ki haklısınız. kurtlar vadisinin bu yaşanan olayları anlattığı ve karakterlerin gerçek yaşamdan ilham alınarak kurgulandığı doğrudur ancak dizi öyle bir noktaya geldi ki artık fantastik sınıfında değerlendirmemiz daha doğru olur. çekilen yabancı filmlere gelirsek takdiriniz üzere karakterlerin öyle üstün yetenekleri yok.en azından çatışmaya girip tek başına sağ çıkan birisini tanımıyorum. fakat kullanılan teknoloji büyük oranda doğru.mit bunu kullanamasa da diğer teşkilatlar bu teknolojiyi fazlasıyla kullanıyor..