rezervuaddd

rezzzzzzz

Taşaklı bir siyasetçi olmak için yola çıkmış sonra inci sözlükte anı anlatıyor amk

bir kaç rez daha gelsin başlıyorum boş anlatmayayım..

özenerek tamamen kalpten bir mektup yazmıştım. şimdi bakıyorum da ne kadar da istemişim ajan olmayı. elimde silahım o güzel takım elbisem zekice bakışlarım ile kadınların gönlünü kazanacak bizzat başbakandan görevler alacak ve zekam ile o görevleri tamamlayacaktım. tabii ki bunlar sadece hayalimdi. gerçekte öyle olmadığını çok sonradan anlayacaktım.
mektubu göndermiştim ve aynı zamanda üniversite sınavına hazırlanıyordum. yaklaşık üç hafta sonra cevap geldi. gerçi ben ümidi kesmiştim lakin cevap gelmişti. gelen mektupta özet olarak üniversiteyi kazanmam gerektiği ve ondan sonra tekrar başvurmam gerektiği yazılıydı. durumumuz o zaman göre iyi olduğundan dershaneye yazılabilmiştim. dediğim gibi okulda fen ağırlıklı ders almama rağmen dershanede hukuk için çalışmaya başladım.en hafif tabir ile zütümü yırtarak ankara hukuk fakültesini kazanmayı başardım. üniversiteye kayıt olduktan sonraki ilk işim hayalimdeki mesleğe ulaşmak için bir mektup yazmamdı. tabii dil ve judo tarzı bir spora eğilmem sonrasında gelecekti..

yine delirdin panpa

biraz ailemden bahsetmek istiyorum. babam devlet memuruydu lakin öyle en alt sınıftan da değildi. gözünüzde 10 katlı bir bina düşünün en üst katı en taşşaklısı olsun. babam 7. katta filandı. babamın bu durumu da aslında beni bu hayale itmişti. babam çevresinde sayılan ve tanınan birisiydi.ben ise onun tam tersi olacaktım. gizemli ve gittiği yerlerde fazla durmayan dolayısıyla arkadaşı pek olmayan sadece mesleğine odaklanmış ve tamamen devlete çalışan bir ajan olacaktım. genelde böyle olur zaten. çocuk babanın zıttı.
annemden fazla bahsetmeme gerek yok sanırım. bildiğiniz ev hanımı ve ailesinden başka bir şeyi düşünmeyen bir hanımdı. benim üzerime fazla düşkündü. aynı babamdaki durum gibi bu da benim ajanlığa yönelmemde etkili olmuştu sanırım.hep ilgi çekmek. diyeceksiniz ki senin hiç kardeşin yok mu evet yok. kardeşim yok. artık ailem benden korktuda mı yapmadı yoksa bu çocuk çok iyi oldu çıtayı düşürmeyelim mi dedi bilmiyorum.ama kardeşim yok.

hiç kimse takip etmiyor lakin anlatacağım..

üniversiteye gittik ve kaydımızı yaptırdık. nasıl sevinçliydim siz düşünün.son bir yılda mite girmeyi kafama koymuşum ve bu hayalime ulaşmak için ilk adımı başarı ile geçmiştim. doğrusunu söylemek gerekirse hukuk okumak istemezdim. lakin mit elemanlarını askeriyeden veya polislerden seçiyordu. diğer türlü mite girmemin tek yolu buydu. geçen sefer başvuru yapmak için mektup yazmıştım. lakin artık öyle olmayacaktı. bizzat gidip başvuru yapmayı hedefliyordum. zaten okulum ankaradaydı ve bu benim için hiç zor olmayacaktı. üniversite başlayana kadar arapça kursuna yazılmayı düşündüm. yaklaşık iki ay arapça eğitimi aldıktan sonra tabii ki dili öğrenemedim. ancak az da olsa konuşabiliyordum. uzatmayayım yurt işlerini hallettim ve ankaraya gitmeye hazırdım. eşyalarımı topladıktan sonra ki daha istanbula dönmeyecektim ankaraya doğru yol aldım. yurdumda bir gece kaldıktan sonra ikinci gün mit binasındaydım. binasındaydım derken öyle seni beklemiyorlar tabii. mektubu gösterdim olayı anlattım.bir kaç yeri aradılar ve bana gelmem için iki hafta sonrasından hiç unutmam (nasıl unutayım?) pazartesi gününü verdiler..

kimse dinlemiyor lakin bu hikayeyi anlatacağım..

iki hafta yurtta takıldım derken zaten üniversite hayatım başlamıştı. biraz kaldığım yurttan bahsedersek öyle kaliteli bir yer değildi. zaten öyle kaliteli bir yurt da ankarada yoktu. ankara hukuk kampüsüne yakındı ve bu benim için yeterliydi. yurtta kaldığım oda dört kişilikti.bu o zamanlar için güzel bir şeydi zira altı kişilik oda da vardı sekiz kişilik oda da.okul açılana kadar odada iki kişi kaldık diğer iki arkadaşımız gelmemişti.o süre zarfında oda arkaşımla tanışma imkanım olmuştu. kendisi diyarbakırlı zengin bir ailenin çocuğuydu. genel tabir ile aşiret çocuğu. bunu kendisi söylememişti ama yurda geldiği araba ve giydiği elbiselerden öyle olduğunu anlamıştım. zaten o günlerde diyarbakırdan ankarada hukuk kazanan kaç öğrenci çıkabilirdi ki? adı özgürdü.iyi bir çocuğa benziyordu lakin yine de içimde ona karşı bir önyargı vardı. anlatıyordu işte zor okudum her gün olay vardı okulda ben karışmazdım falan filan.o anlatırken benim aklım hala mitteydi..

iki hafta geçmişti ve günlerden pazartesiydi. sabah derse girdikten sonra ilk işim bana verdikleri adrese gitmek oldu. küçük ancak eski bir binaydı. normal işler için kullanılmadığı aşikardı. kapıya yöneldim o sırada orada birinin beni izlediğini gördüm. eliyle gel işareti yaptıktan sonra içeri yöneldi. peşinden ben de içeri yöneldim. kağıtları gösterdikten sonra içeri girebildim. orada otuzlu yaşlarda birisi kağıtlara göz attı ve gülümsedi. açık konuşacağım diye söze başladı. seni daha bu yaşta hayal ettiğin noktaya getiremem ancak kendini geliştirebilirsin.sen belki şuan için hayal ettiğin görevlerde çalışamazsın lakin sana vereceğim görevler de bir o kadar önemli. benim fikrimi sorarsan dil öğren. sonrasında beni dinlersen en üste kadar çıkabilirsin.o konuşurken gözüm masaya ilişti. benim ve ailem hakkında bilgiler içeren bir kağıt gördüm.o an anladım ki her kapıdan geçeni bu kuruma almıyorlar ve benim hakkımda bayağı bir araştırma yapmışlar..

yalanını gibiyim

yaklaşık yarım saat konuştuktan sonra beni bir kaç kişiyle tanıştırdı. bunlar yine üniversite okuyan fakat farklı okullardan ve farklı yaşlardan kişilerdi. görevlerini özet geçecek olursam her türlü terör örgütünün üniversitelerde planlı bir şekilde örgütlenmesini engellemek ve bu örgütlerin gençlik yapılanmalarına karşı önlemler almaktı. artık üniversite hayatın boyunca bu kişilerle çalışacaksın. sizler kendinizi bir vücüdun parçları olarak görecek ve ona göre hareket edeceksiniz. biriniz zarar görürse ve ifşa olursa bu hepinizi etkiler. uyanık olun size söylenenleri harfiyen yerine getirin. aksi taktirde kendinizi bu kurumdan çok uzaklarda bulursunuz.bu şekilde konuştuktan sonra yanımızdan ayrıldı. adını veya kim olduğunu söylememişti. tahminime göre üniversitelerdeki örgütlenmenin önemli bir parçasıydı.ne olursa olsun dediklerini yapacaktım ve bu devletin önemli bir karar alma kollarından biri olacaktı. bunları düşünürken diğerleriyle tanışma imkanım oldu...

herkes sırayla birbiriyle tanışıyordu. sanırsın lozanı imzalayacağız öyle resmi bir ortam var. gerçi öyle olması da gerekliydi zira resmi olmasak oradaki mücadeleyi nasıl yapacaktık? orada burak adında bir kişiyle tanıştım. hepsiyle tanıştım lakin burak arkadaş olarak daha samimi ve zeki birisine benziyordu. sonradan öğrenecektim ki bizi yönlendirecek olan istihbarat toplamadan görevli kişi oydu. yani bizler sahadan istihbaratı toplar burak'a iletir burak bir üstüne bir üstü diğer üstüne iletirdi. kast sistemi gibi bir şey ama daha resmisi. yaklaşık yirmi dakika konuşmamıza rağmen bir kişiden bile laubali bir kelime duymadım. hepsi gayet aklı başında kişilerdi.bir an ben burada ne yapıyorum diye sordum kendime. sonra hedeflerim aklıma geldi. devam edecektim.o yirmi dakikadan sonra herkes dağıldı. artık herkes bir diğer emre kadar beklemedeydi. emir gelince gerekli kişilerle temasa geçecek ve gerekirse mücadele ettiğimiz örgütlere girecektik..

Yalanını gibeyim senin. Mit e girebilmek için üniversite mezunu olman lazım ve bir iş gorusmesi havasında almazlar seni oraya. Ülkü ocaklari mi bu aq seni biriyle tanistiriyor. Öyle cart diye aldılar yanı seni, yarildim aq. Git bebelere anlat sen yeğenim onu.

inanmayarak okuyom panpik xd

devam panpa

yurda döndüm. diğer iki arkadaş da gelmişti ve artık odada dört kişiydik. diğer arkadaşlarla tanıştım ve gayet düzgün çocuklardı. diyarbakırlı gibi negatif bir enerji vermemişlerdi bana. biri sivaslı diğeri gümüşhaneli. kazanmışlar ankarayı mutlulukları gözlerinden okunuyordu. sohbet muhabbet derken konu siyasete ve o günlerde yaşanan terör olaylarına geldi. gümüşhaneli oğuz ve sivaslı kerem nefretini kusarken biz diyarbakırlı ile susuyorduk.ben içinde bulunduğum durum dolayısı ile susuyordum peki diyarbakırlı neden susuyordu? bunları düşünürken yurt görevlisi geldi ve bana aşağıda seni bekleyen birisi var dedi. indim aşağıya kapıda burak beni bekliyordu..