yeni hükümetle beraber ülke için yeni bir dönem de açılmıştı. türkiye ortadoğuda söz sahibi olmak istiyordu ve hükümet gerekli adımları atıyordu. aselsana ve tübitaka ayrılan devlet bütçesi artmıştı.bu durumun tam da yanıbaşımızda savaş varken olması bazı ülkeleri rahatsız etmişti.ben tam olarak bilgi alamasamda abd li yetkililer bizimkilerle iletişime geçmiş ve özet olarak biz size gerekli yardımı yapıyoruz sizin üretmenize ne gerek var diyordu. ancak bu durumdan asıl rahatsız olan abd değil her yıl yeniden dizayn bahanesi ile devleti milyonlarca borca sokan israildi. devlet geri adım atmıyor gerekirse yüzümüzü batıdan çevirir rusya ve çine döneriz diyordu.bu yatırımların başlaması iyiye işaretti fakat bazı devletler rahat durmayacak ve yaklaşık iki buçuk yıl sonra o meşhur aselsan intiharları serisi başlayacaktı..

fon isteyen arkadaşlara

https://www.youtube.com/watch?v=o0HwDzKoxRg

peki hükümet sütten çıkmış ak kaşık mıydı? bugün ki duruma gelmemiz de en büyük etkisi olan ne başka devletler ne de terör örgütleridir. belki şuan için vatandaş etkilenmiyor fakat ülke zor bir durumda.bu durumun en büyük sorumlusu yanlış politikalar üreten mevcut hükümettir. zira özellikle dış politika da biraz aklı selim davransalardı türkiye şuan farklı yerlerde olabilirdi..

teşkilatın diyarbakırdaki ayağını yürütüyordum. özellikle liceyi kontrol etmek zordu. gündemi takip eden arkadaşlar bilir hangi pislik çıkarsa ilk ya burada çıkar ya da şırnakta. şırnak benim sorumluluğum altında değildi fakat örgütün hücreleri sürekli iletişim halindeydi. örgüt şırnakta bir eylem yapıyorsa bunun kararı ya diyarbakırdan geliyordu ya da daha üstlerden. size şunu söyleyeyim örgüt şehirlerden çok ilçelere önem verir. çünkü bilir ki şehirleri tamamen kontrol edemez fakat ilçelerde istediği karışıklığı rahatlıkla çıkarabilir. işte bu bahsettiğim ilçelerden birisi de lice. şuan bahsedelin özerkliği ilk olarak bu ilçelerde deniyorlar fakat gereken cevabı aldılar. örgütün yapısını birazcık incelerseniz bölgenin il il değil ilçe ilçe kontrol edilebileceğini anlarsınız..

ara ara ırakla iletişim halindeydim. örgüt erbilden büyük bir destek alıyordu. lojistik desteği erbilden diğer türlü desteği abd den alan örgüt bölgedeki kamplarını sağlamlaştırmıştı.apo nun yakalanışıyla yurtdışına kaçan örgüt liderleri birilerine güvenerek tekrar ıraktaki kampara dönmüştü. dönmeyen bir kaç kişi vardı. zaten sonraları teşkilat onları temizlemişti. bazıları -sakine cansız gibi- medyaya servis edilmişti bazıları ise sessizce halledilmişti. devlet bu tür hamlelerle örgüte bir nevi uyarı gönderir.
örgüt baskınlarını arttırmıştı. örgütün içine sızan elemanlarımızdan aldığımız bilgilere göre bir çok militan ıraktaki kamplardaydı.bu kamplar metina zap ve özellikle avaşindi.bu kamplarda kaç kişinin kaldığından yemekleri nereden aldıklarına kadar teşkilatın bilgisi vardı.bu bilgileri askeriyeye iletiyorduk ve askeriyede zamanında gerekli operasyonları yapıyordu..

bu durumdayken bir kaç ay geçti.ben bu zamanda dediğim gibi diyarbakırdaydım ve polise gerekli istihbaratı sağlıyordum. örgütle güçlü bir şekilde mücadele ettik.bu aylar geçtikten sonra daha önce bahsettiğim abd nin telafer operasyonları başladı. tabii abd ile beraber barzani de bu işin içindeydi. acil olarak ankaraya çağrılmıştım. benim gibi bir kaç arkadaşım daha çağrılmıştı.bu sefer ibrahim ortalıkta gözükmüyordu. orada bulunan başka bir yetkiliden aldığımız bilgilere göre hedef doğrudan türkmenlerdi. belki resmi olarak devlet bu duruma sessiz kalacaktı fakat gayriresmi yoldan türkmenlere destek verecektik. daha önce verdiğimiz gibi...

teşkilat ilk olarak medyada algı operasyonuna başladı ve türkmenlerin katledildiği haberini yaydı. bazı medya kuruluşları bize destek veriyordu fakat gücünü dışarıdan alanlar kasıtlı bir şekilde bu haberleri görmezden geliyordu. yine kızılay aracılığıyla bir miktar yardım toplandı. asıl amaç para toplamak değildi.bir bilinç oluşturmak ve dünya kamuoyuna ıraktaki durumu göstermekti.tam olarak istediğiimizi elde edemesek de başarılı olmuştuk. ülkede bir bilinç uyandırmıştık..

bize verilen emirle ilk olarak erbile oradan acele bir şekilde musula gidecektik. orada bulunan arkadaşlarımız bazı temaslarda bulunmuştu fakat yapılan geniş çaplı askeri bir operasyondu ve bizim görevimiz türkmenlerin yanında olmaktı. yapacağımız çok bir şeyin olmadığını biliyordum fakat yine de türkmenlerin orada kalmasını sağlamalıydık. çünkü türkmenler oradaysa umudumuz vardı. bunun için çaba gösteriyor aşiret liderleriyle görüşüp kesinlikle yurtlarından ayrılmamalarını söylüyorduk.bu arada yapabildiğimiz kadar yardım da yapıyorduk..

abd nin ve peşmergelerin telafere yaptığı operasyon sona ermişti. fakat bu büyük resmin sadece yarısıydı.abd büyük bir zafer kazandığını ve bölgede gücünü kanıtladığını dünyaya servis etmişti. fakat gerçekte bu böyle değildi.abd asıl amacına ulaşamamıştı ve hatta yenilgi aldığını da söyleyebilirim. zira bu operasyondan sonra abd kamuoyunda büyük bir savaş karşıtı kampanya başlatıldı.bu kampanyalar abd deki mevcut hükümetin otoritesini ve ıraktaki gücünü sorgulatmıştı. istediğini alamayan sadece abd değildi. aynı zamanda barzani de bölgedeki tükrmenleri yıldıramamıştı. bölgeye kürt aşiretler yerleştirilmişti fakat mevcut türkmenlerin oradan ayrılmasına müsaade etmedik. teşkilatın bu olayda başarısı büyüktü.abd bir yıl sonra tekrar operasyon düzenleyecekti..

beyler biraz mola verelim..

beyler devam ediyorum... gece yazabildiğim kadar yazacağım takip eden varsa eğer..

örgüt istanbulda ve diğer büyükşehirlerde eylem hazırlığındaydı. diğer taraftan ıraktaki kamplardan türkiyeye sürekli militan yollanıyordu. belliydi ki örgüt büyük bir eylem hazırlığındaydı.bu ıraktan militan girişini bize amerikalı dostalarımız söylemişti.abd ikili oynuyordu bu henüz türkiyeyi gözden çıkarmadıkları anldıbına geliyordu. devletin bu durumu iyi yönetmesi bu durumdan karlı çıkması elzemdi.
amerikalılar türkmenlere yardım ettiğimizi biliyordu. fakat bu durumu pek dert etmediler. musulda olan bir olaydan nasıl habersiz olabilirlerdi ki zaten. türkiyede bulunan amerikalılar bizimle iletişime geçmeye başlamıştı. belli ki abd türkiyeyi bazı yerlere çekmeyi planlıyordu..

beyler burada bir virgül koymayı ve aselsan cinayetlerinden bahsetmek istiyorum. dediğim gibi devlet teknolojiye yatırım yapmayı kafasına koymuştu fakat bu kolay değildi.her yıl belli ülkelere sırf dizayn için bir miktar para ödeniyordu ve doğrusunu söylemek gerekirse çoğu uçağımızın kodları da bu ülkelerdeydi. bunlarda sebep türkiye aselsana yatırım yapmaya başladı. kafası çalışan mühendis öğrenciler seçiliyor gerekirse yurtdışına gönderilip bu alanda gelişmeleri sağlanıyordu. yapılan bu yatırımların karşılığını almaya başlamıştı devlet. fakat bazı ülkeler bu durumdan rahatsız oldu ve devlete bir uyarı niteliği taşıyan o cinayetler yaşanmaya başlandı..

şimdi takvimleri biraz ileriye alalım. yıllardan 2005 ve türkiye ilk olarak uzay yarışına katılmayı başarmıştı kendi çapında.ilk olarak haberleşme uyduları üzerinde çalışmalar başlatıldı ve 2010 yılında uzaya gönderilmek üzere uydu yapımına başlanıldı. peki neden haberleşme uydusu? türkiye o zamana kadar örgütün bölgedeki hareketlerini abd li dostlarının verdiği bilgiler doğrultusunda öğreniyordu. böyle bir uydunun uzaya gönderilmesi demek artık bu haberleşmenin tamamen devletin içinde olacağı demekti.
takvimleri bir yıl sonraya alalım. yıllardan 2006 ve türkiyenin yerli tank projesinde çalışan ve kanaslar için bizzat kendisi dürbün icat eden bir mühendisimiz ne hikmetse intihar ediyor. teşkilat bunu kimin yaptığını elbet biliyordu. fakat 2006 da devletin yapabileceği pek bir şey yoktu..

bu gibi olaylardan sonra devlet böyle mühendisleri koruma altına almaya başladı. fakat yine de bu cinayetler oluyordu. teşkilatın içinde de bazı hailer vardı elbet. fakat bunlar öylesine içine işlemişti ki bunları ortaya çıkarmak kolay olmayacaktı. hala bu gibi virüsler teşkilatın içinde vardır. buraları fazla uzatmak istemiyorum ama şunu söyleyeyim o bahsettiğim amerikalı ajanlar bizzat teşkilatın içinden kişilerle iletişim halindeydi..

birinci telafer operasyonunda büyük yara alan abd ve peşmergeler ikinc operasyon için düğmeye basmıştı.bu sırada ben türkiyedeydim. teşkilat musula yeniden eleman gönderecekti fakat bu sefer ben gitmeyecektim. benim görev yerim diyarbakırdı ve ben ateşkesin sona erdiğini açıklayan örgüt ile uğraşıyordum.abd ikinci operasyonunu da gerçekleştirilmişti fakat yine istediği sonucu alamamıştı.bu barzaninin de başarısızlığıydı. telafer ve musulda türkmen varlığı sağlamlaşmıştı.ben gitmedim fakat sonradan aldığım bilgilerde teşkilatın birinci operasyondan sonra bölgedeki türkmenlere yardımlarını arttırdığını öğrenmiştim. barzani musul için hak iddia ediyordu fakat musul halkı direniyordu..

örgüt şahlanmıştı ve her türlü pis eylemi yapıyordu. öyle ki türkiyenin turizmde bir marka halini aldığı yıllarda özellikle turizm merkezlerinde bombalı eylemler düzenliyor ve devlete darbe vurmak istiyordu.ben diyarbakırdaki görevime devam ediyordum. örgüt artık eylemlerini doğudan batıya kaydırmıştı. canlı bombalar patlatıyor polis noktalarına silahlı saldırılar düzenliyorlardı. diyarbakırda bulunduğum günlerde daha önce belirttiğim dergiye birlikte çalıştığım arkadaşımı sızdırmayı başarmıştım. dernekten aldığı bilgiler doğrultusunda hareket ediyordum ve nokta atışı denebilecek operasyonlar yapıyorduk. biraz da bunun etkisi ile örgüt batıya kaymıştı aslında. teşkilatımızın fazla yapılanmadığı iller hedef alınıyordu..

beyler buraları fazla uzatmak istemiyorum.bir buçuk yıl yaklaşık bir döngü sürdü.abd ıraktaki otoritesini sağlamaya çalışıyor-zaten petrol kuyularını şirketlere peşkeş çekmişti- ben diyarbakırdaki görevimi devam ediyordum. enes istanbuldaydı ve oradaki yapılanmaya karşı mücadele ediyordu. murat erbilde orada bulunan türklerle iletişim halindeydi. devlet örgütle mücadele ediyordu fakat bu yeterli değildi. zamanı geldiğinde devlet muhatap almıyoruz dediği barzani ile el sıkışacak türk şirketler kuzey ırakı inşaa etmek için yarışa girecekti. barzani bu muhatap alınma karşılığında örgüte karşı -sözde- türkiyenin yanında olduğunu açıklayacaktı. bugün ki durumu açıklamama gerek yok sanırım. kuzey ırak petrolleri türkiye üzerinden dünyaya dağıtılıyor ve suriye için peşmergeye kapılarını açacak kadar barzaniyle yakınlaştı..

bu şekilde bir buçuk yıl geçti demiştim.ben diyarbakırda çeşitli derneklere sızmayı başarmıştım.bu dernekler öyle basit dernekler değillerdi. dağdan adam indirip halka konuşma yaptırıyorlardı siz düşünün.bu dernekler sayesinde elde ettiğim istihbaratı gerektiğinde ankaraya gerektiğinde polisiyeye veriyordum. lice suriçi gibi yerlerde örgüt istediği gibi hareket edemiyordu.bu durum beni rahatlatmıştı. fakat örgüt boş durmuyordu. karakol bastıkları haberini aldık ve yirmiye yakın şehidimiz vardı.her zaman olduğu gibi medyaya servis edilmedi. ankarada acil durum toplantısı vardı. beni de derhal ankaraya çağırıyorlardı..

diyarbakırdaki işleri arkadaşlarıma emanet ettikten sonra ankaraya doğru yol aldım. teşkilata vardığımda ortalık hareketliydi. belli ki bir karar alınmıştı ve uygulanması için çalışılıyordu. ibrahimle görüşmüştüm. ortalık karışık. hakkariye eleman göndereceğiz yukarıdan gelen emir böyle. askere gerekli istihbaratı sağlamamız gerekiyor. örgüt saldırılarını arttırdı ve ankara buna karşılık vermek istiyor dedi. diyecek bir şey bulamadım. kafamı sallayabildim sadece. hakkariye yol almak için hazırlandım.iki gün sonra askeri birlikte hakkariye varmıştım..