http://www.incisozluk.com...nlerimi-anlat%C4%B1yorum/

beyler burada anlattıklarımı bitirmeme rağmen bir kaç arkadaşımızın isteği üzerine devam etme kararı aldım.yeni başlayacak arkadaşlara tavsiyem yukarıdakileri okuyum öyle başlamaları..

evet beyler en son yurtdışına gittiğimden bahsetmiştim.yurtdışında hukuk eğitimimi tamamlamak için gittikten sonra orada dört yyıl kaldım.bu süre zarfında arapçayı iyi bir şekilde öğrendim.judo ve karate tarzı savunma sporlarını da öğrenmekten geri kalmadım.bu şekilde kendimi geliştirerek döt yıl geçti.sonuçta devlet benden yararlanmak istiyordu vve ben devletin bana sağladığı imkanı boşa çıkaramazdm.üniversiteye başladığım yıllarda yaptıklarım ortaydı ve önüm açıktı.hedefim müsteşarlığa kadar yükselmek ve oradan siyasete atılmaktı.şuan da bunun örneği bir çok devlet adamı var dünyada.örnek mi istersini? vladimir putin.benim üniversite yıllarımda popülaritesini yükseltti ve rusyanın en başarılı devlet adamlarından birisi oldu.ben neden onun gibi biri olmayayım ki?kafamda bu şekilde dönen sorular ve kendimi geliştirdikten sonra teşkilattan gelen emirle türkiyeye dönmeye karar verdim...

bir kaç rez alın başlıyorum...

edit:anlatacaklarım bitti.herkese teşekkür ederim.soru sormak arkadaşları dinleyebilirim.

ben türkiyeye dönmüştüm. teşkilatta durum iyiydi.her ne kadar ekonomik buhran insanların canını sıkmışsa da terör eskisi kadar can almıyordu. teşkilat da türkiye gibi yeni bir dönemin içine giriyordu ve bu sancılı olacaktı. türkiyenin ve dolayısıyla ortadoğunun durumu bu sancılı durumu daha da güçleştiriyordu. ırak ve iran daha yeni savaştan çıkmıştı ve abd ortadoğuda bir savaşı daha körüklüyordu.ve size ilginç gelebilir abd saddama düşman olmasına rağmen saddamın kuveyte girmesine bizzat destek vermişti. tabii ki bu hamle ileride ıraka yapılacak bir saldırıyı haklı gösterme çabasından başka bir şey değildi..

türkiyede siyasal islam büyük bir zafer kazanmıştı.tek başına iktidar olan parti türkiyede yeni reformlar yapıyor bu durum teşkilata da yansıyordu.abd dünyadan gerekli desteği bulmuş sıra türkiyeye gelmişti. ekonomik krizde yabancı dostlarına çeşitli sözler veren türkiyenin şimdi bu sözleri tutma vakti gelmişti.abd ıraka türkiye üzerinden girmeyi planlıyordu. bunu bekleyen saddam türkiye sınırını mayınlamıştı fakat bu ne kadar etkili olacaktı?20 mart 2003 de gece saatlerinde abd ve britanya önderliğindeki koalisyon ıraka girmişti. saddam devrilmiş ve bu durum teşkilata ve türkiyeye yeni kapılar aralamıştı..

takip eden yok mu ? ben anlatıyorum fakat belli etseniz daha iyi olur..

beyler bir kaç arkadaşımızın isteği doğrultusunda devam edeceğim...

ben yurtdışına gittiğimde örgüt kendini feshetmeye başlamıştı. sonuçta apo yakalanmıştı ve idam edilmesi tartışılıyordu. daha önce de belirttiğim gibi örgütün şehir uapılanması tasfiue edilmiş örgütün para yolları kapatılmış örgütün üst düzey yöneticileri yurtdışına kaçmıştı. örgütün bu hamlelerden sonra toparlanmasına imkansız gözüyle bakılıyordu. sonuçta liderleri devletin elindeydi ve moralleri sıfırdı. ancak teşkilatta biraz zekaya ve tecrübeye sahip kişiler bunun böyle sürmeyeceğini biliyordu..

şimdi dönelim. yıllardır teşkilattaydım fakat teşkilatın bu kadar bölündüğünü ve kutuplaştığını görmemiştim.bu durumda mevcut hükümetin etkisi büyüktü. murat ve tanıdığım bir çok arkadaşım teşkilattan çoktan ayrılmıştı (veya ayrılmaya zorlanmıştı).ben de artık ne yapacağıma karar vermiştim. avrupaya gidemezdim zira anlattığım gibi örgütün yapılanması çok genişti. kararım azerbaycadı. baküye gidecektim.son kez teşkilata gittim vee ibrahime bu durumu anlattım. normal karşıladı zaten teşkilatın büyük kısmı böyle ayrılmıştı. enes haber aldığım kadarıyla bir süre görevine devam etmişti fakat inlerine girildikten sonra o da ayrılmak zorunda kalmıştı. diyarbakırda uzun süre beraber çalıştığım arkadaşlardan ikisi daha şehit olmuştu bu son günlerde yaşanan olaylarda. haburdan önce diyarbakırda örgütle görüşmeye beraber gittiğimiz o kıdemli abimizden ise haber alamamıştım. iftira atmak istemem fakat kaderi habura inenler gibi olmuş olabilir. anılarımı ve şehit arkadaşlarımı geride bırakarak baküye doğru yola koyuldum..

beyler anlatacaklarım bu kadar. isteyen arkadaşlara bölgedeki durumu anlamaları için tekrar kaynak önerebilirim.bu işle ilgilenen arkadaşlara tavsiyem şudur eğer kaybedecek bir şeyiniz varsa kesinlikle girmeyin. zaten devlette böyle adamlar arar. sonuna kadar dinleyen yarısında sıkılıp bırakan arkadaşlara teşekkürü bir borç bilirim. teşekkür ederim beyler..

ülkenin çevresinde yaşanan bu durum bizi büyük bir şekilde etkilemişti.o gün bizzat teşkilata gittim. ibrahim adında ki burak terfi etmişti.bir görevliyle konuştum. ibrahim özet olarak türkiyenin de artık kuzey ırakta varlığını sürdüreceğini orada karakollar kuracağımızı dolayısıyla teşkilatın da oraya elemanlar göndereceğini söyledi. bana herhangi bir teklif yapmamasına rağmen ben gönüllü olarak ıraka gönderilmemi teklif ettim.bu teklifimi kabul ettiler ve beni orada kurulacak karakollar ve örgüte karşı yapılacak mücadele için oraya gitmemi onayladılar.bir grup olarak gönderilecektik. ekipte üç kişiydik enes ve murat adlı iki arkadaşımla ıraka gitmek üzere hazırlığa koyuldum..

beyler gerçekten kimse takip etmiyor mu? ben anlatıyorum ama ses seda yok : ) neyse yine de anlatayım başladık madem..

kara çarşamba ve ülkedeki ekonomik krizin ardından devlet imf den borç almaya karar vermişti.imf görünürde devlete borç vermeyi kabul etmişti. peki sahnenin arkasında ne oyunlar dönüyordu?bu noktada size dünyada olan gelişmelerden bahsedeceğim. amerika birleşik devletleri afganistandan sonra ırak ile de arasını bozmuştu ve ıraka müdahale için dünyayı ikna etmeye çalışıyordu.abd nin bu çabaları ve dünyanın abd ye etkisi boşuna değildi. ırak büyük bir potansiyele sahipti ve saddam ile daha da saldırgan bir hala gelmişti. ıraktaki etnik durumun da bu duruma etkisi vardı.abd ırakı parçalamaya ve yıllardır hazırladığı planı devreye sokmak için düğmeye basmıştı ve planda türkiye büyük bir etkiye sahipti..

savaş bitmişti. koalisyon ülkeleri ıraka yerleşiyordu. türkiye verdiği sözü tutması karşılığında amerikan merkez bankası tarafından ödüllendirildi. şuanki hükümetin ekonomiyi düzelttik propagandaları buradan geliyor. aynı şekilde abd güney koreye de bu desteği verdi. isteyen arkadaşlar amerikan merkez bankasının bu ülkelerdeki dolar rezervlerini arttırmasını araştırabilir. size bir sır daha vereyim yakında abd bu desteği çekecek. türkiyeyi zor günler bekliyor..

beyler takip edenler bir belli edebilir mi..

bunlar yaşanırken türkiyede siyasal islam hızla yükseliyordu. size daha önce önerdiğim a world without islam kitabını internetten biraz incelediyseniz o kitapta türkiye için siyasal islamın doğru bir karar olduğu yazıyor.bu kitabı yazanın bir cia ajanı olduğunu söylemeden geçmeyelim. dediğim gibi türkiyede siyasal islam yükseliyordu ve eski istanbul belediye başkanı ricard dexer shawn abd ye çeşitli ''görüşmeler yapmaya gitmişti. türkiyeye döndüğünde adalet ve kalkınma partisini kuracak türkiye uzun soluklu yeni bir döneme girecekti..

musuldaki görevimizi tamamladıktan sonra sıra ülkeye dönmeye gelmişti.ben ve enes türkiyeye dönecektik murat ırakta kalacaktı.ben türkiyeye döndükten sonra özellikle diyarbakıra dönmek istiyordum. çünkü oradaki görevimi daha tamamlamamıştım ve hüç tanımadığım arkadaşlarım orada bir mücadele veriyordu. buna sessiz kalamazdım. yine de ilk olarak ankaraya gidip ibrahimle görüşmeliydim. enes ise istanbula gidip üniversitelerdeki durumu kontrol edecekti..

abd savaşın ekmeğini yemeye başlamıştı. petrol kuyuları çeşitli şirketlere verilmişti. peki diyeceksiniz ki türkiyenin bu durumda karı neydi? türkiye yıllardır kuzey ırakta örgüte karşı mücadele ediyordu. düşünsenize kuzey ırakta karakolunuzun olduğunu. olası bir kara harekatında o karakollardan her türlü lojistik destek alabilirdiniz.ek olarak türkiye bu destek sayesinde içinde bulunduğu ekonomik krizden de çıkmıştı.bir taşla iki kuş yani. fakat türkiyenin bu desteği resmi değildi ve bu türkiyeye büyük bir olaya patlayacaktı..

türkiyenin en önemli sorunlardından birisi çözülmek üzereydi. peki tamam. ancak ülkede yeni bir kriz patlak vermişti. ekonomik kriz. tarihimize adını kara çarşamba olarak yazdıran o vahim olaydan sonra her ne kadar terör durmuşsa da vatandaşların hükümete olan güveni azalmıştı. hükümet zor günler geçiriyordu ve bu zor günleri atlatmak için her yolu deniyordu. koskoca bir ülke yağ bulamaz hale gelmişti. esnaflar kasalarını başbakana fırlatacak kadar gözünü döndürmüştü. hükümet artık yurtdışından destek almanın zamanının geldiğini düşünüyordu.bu olaylar bütün ülkeyi etkilediği kadar teşkilatı da etkiliyordu..

peki bu kck operasyonları nasıl yapılmıştı? sadece benim gibi sahadaki elemalarla değildi tabii ki.devletin istihbarat kaynağı sadece teşkilat değildi. polisiyeden askeriyeye ve hatta içişleri bakanlığına kadar çeşitli kurum ve bakanlıkların kendi için istihbarat ağları vardı.bu ağlar sayesinde bilgi toplanıyor ve teşkilatında yükü hafifliyordu.bu kadar ağ olması iyiydi fakat bu ağ büyüdükçe kontrol etmesi de zorlaşıyordu..

beyler takip eden var mı..

israillilerin bizzat örgütün ayağa kalkmasında rol aldığını biliyorduk. peki biz ne yapacaktık? tekrar uyuşturuc trafiğini kesebilirdik belki fakat bu yeterli miydi? israil ortadoğuda araplardan farklı olarak bir kürt devleti istiyordu. bunun nedeni israilin araplar tarafından kuşatılması ve her olayda israile karşı tavır alınmasıydı. bölgede kurulacak bir kürt devleti israil müttefiki olur ve israili bölgede rahatlatırdı.abd de planları çerçevesinde buna destek veriyordu.abd nin bu tavrı israile güven veriyordu. peki türkiye ne yapacaktı? türkiyede büyük bir algı yükselmişti. ülke bölünüyor algısı. çünkü herkes biliyordu ki kuzey ırakta kurulacak bir devlet bölgedeki kürtleri etkileyecek ve bir domino etkisi yaratacaktı. bunlar yaşanırken doğuda iki istihbaratçının öldürüldüğü haberini aldık..

artık anlamıştım ki istihbarat toplamaya çalışan sadece bizler değildik. bizim karşımızdakiler de sadece basit bir örgüt değildi. arkadaşımız deşifre olduysa ben de olmuş olabilir miydim? gerçi ifşa olsaydım şuanda yaşıyor olamazdım. bunları düşünüyordum.bu işin sonu neydi allahım?ben burada ne arıyordum? vatan için çalışacak benden başka kimse yok muydu? arkadaşlarım ölüyordu ve bu canımı çok acıtıyordu.o ortamda kendinizi o kadar güçsüz hissediyorsunuz ki.yanında çalıştığınız adam yok oluyordu ve biz bir şey yapamıyorduk. sanki bütün dünya bize karşıydı. hayır hayır güçlü olmalıydım.bu işin başka çaresi yoktu.ya yaşardım ya da ölürdüm. savaşacaktım.ben savaşmayı seçmiştim..