yerin dibine girdim beyler. olay sabah oldu. hemen anlatıyım.
sabah okula gidicektim. erkenden kalktım hayliyle erkenden kalkmanın verdiği o uyusukluk ve sarhoşlugun etkisiyle neredeyse adım attıgımı bile anlamıyordum. bostancı köprüsünün ordan e5 e çıkıp ordan da minibüsle okuluma doğru yol alıcaktım. okulum maltepede beyler. tam bindim. bindiğim an bi arabanın ani kalkısıyla arkamdaki adama doğru sarsıldım. adamın yannanını 5 6 kitaplı cantanın ardından bile zütümde hissedip acaba erkekliğimi mi kaybettim lan diyerek hüzünlenmeye başladım. bu tabi 1. postaydı. ilk durakta indiler bi 3 5 kişi. minibüsün ormandan kaçıp o koltuga oturmuş olan soförü gel yegenim otur diye para yerinin önündeki merdivene oturttu beni. neyse geçtik durakları. geldik bizim duraga ayaga kaalkıyım bari kaçırmıyım dedim. kalkmaz olaydım dıbına koyim. tam inerken minibüs bi durdu. geriye doğru bi uçtum. solumdaki teyzeye kafa atmısım. para kutusunu da devirmişim. öyle utandım ki o an minibüsün zeminini yarıp ordan yerin dibine geçmek istedim. hemen yardım edip teyzeden özür dileyip çarçabuk minibüsten aşağı atladım. içerdekiler bana tip tip bakarken minibüs de uzaklara doğru yol almaya başlamıştı. okula gidince de utancımdan kimseyle konusamadım.

adet yerini bulsun. bu da böyle bir anımdır.

özet: minibüste düşerken teyzeye kafa atıp para kutusunu devirdim.

edit:imla

Hayal gücüne hayran kaldim kac yasindasin

Rezerve tutar

Vites kolu üzüldü