Okumayın berkecan oldum

zor geldi okumak

Okumak zorunda değilsiniz bu sabah başıma geldi ve paylaşmak istedim sadece

Edit: Neden herkes eksi attı anlamadım sadece başımdan geçen bir olayı anlatmak istedim. Size de yaranılmıyor

Ben lise son sınıfa giden bir panpanızım ve bu sabah özel ders için otobüse bindim. Tekli koltuğa oturdum ve telefonla vakit geçirmeye başladım. Birden otobüse terlikle adım atan birini gördüm. Kafasında obey yazan rengarenk bir şapka, üstünde atletimsi bir şey altta şort güneş gözlüğü falan çocuk nasıl itici ama. Bir de geldi arkama oturdu. Oturuş şekli de nasıl hanım hanımcık. Ben döverdim çocuğu neyse otobüsün kalkmasına doğru telefon açtı. Ay ne biliyim ilk defa bindim bende dolmuşa falan diyip duruyordu. Ben de çok dolmuşa binen birisi değilimdir fakat hani bindiğimde de insanları eziklemeye çalışmam. Neyse bu telefonu kapatınca arkadan sırtıma dokundu
B:Ben Be:Berkecan

Be: Nereye gidiyorsun?
B: Dersim var sen?
Be: Bu sıcakta ders mi olur kızım güzel yüzüne yazık
B: Ben çalışmak zorundayım be Berkecan benim beni istediğim ünide okutacak ailem yok.
Be: Berkecan kim be benim adım Obey

Son dediğini duymamazlıktan geldim ve önüme döndüm. Çocuğu yansımadan az da olsa görüyordum dışarıyı izliyordu. Tekrar sırtıma
dokundu.

Be: Ben aslında düşündüğün gibi biri değilim
B: Düşündüğüm biri gibi görünüyorsun ama
Be: Bu benim tarzım
B: Benim inmem lazım tarz çocuk mümkünse bir daha karşıma çıkma dedim ve indim.
Tam minibusten uzaklasirken camından bir şey düştü. Bir baktım Obey yazan şapkasını atmış geri zekalı bir de gülüyor. Bir anda çok mutlu bir şekilde şapkayı aldım şapkaya sarıldım falan çocuğa bakarak iyice mutlu oldu. Sonra hızlı bir şekilde çöpe fırlattım ve yoluma devam ettim.
Not: Cocuk minibusten inip çöpten sapkasini aldı.