kendi vatanını kendi milletini sevmek bir evladın kendi ailesini çevresindeki diğer insanlardan daha çok sevmesine benzer. diğer insanlardan nefret etmeyi getirmez. mahallenin diğer çocuklarıyla benim babam senin babanı döver kavgasına girmiyorsa son derece normaldir, gereklidir. işte bu yüzden milliyetçilik iyi bir şeydir.

köklerine bağlılığı onlara sevgi duymayı abesle iştigal sayan, aynı anda hem kendi ailesine hem başka insanlara sevgisini paylaştıramayacak kadar dar gönüllü olanlar, bunu kendince mantiki bir temele oturtmaya çalışarak ruh boşluğunu tatmin etmeye uğraşanlar varsın öyle davransın. kendine köklerine sevgi beslemek bu kadar kötü bir şey ise ahmet'den değil de karşı köydeki mehmet'den doğmak onlar için sadece bir şans, önemsiz bir ayrıntı ise ilk önce köklerini ailerini, kendi babalarını red etsinler . hatta bu da yetmez sıkı bir enternasyolist, bir dünya insanı olarak dünyadaki tüm erkekleri babaları bilsinler. lakin aman dikkat.. önüne her çıkana baba demek insanı ya hain evlatlığa zütürür ya da p.çliğe. sadece ama sadece buna dikkat etsinler..