milliyetçilere verdiğim inanılmaz ayar

2. öğretim az kişi olduğundan henüz el atılamamış 2. öğretimde bir teşkilat kurulamamıştı.
bi eleman var konuşuyoruz falan, anlam veremediğim derecede samimi davranıyordu bu bana.
bu eleman hep 4 kişilik bir grup halinde gezerdi. bi gün sınıfın önündeyiz elemanın yanındakilerden bir tanesi;

- reis hadi artık teşkilat kurmuyor muyuz?

ben; b
reis; r

r; kimle kuracaz lan teşkilatı? sen varsın, (diğer iki elemanı göstererek) bunlar var, bide işte katılırsa şu adam katılır.
b; (beni gösterdiğini tahmin ederek arkamı döndüm. döndüğümde işaret parmağı beni gösteriyordu) hayırdır nereye katılıyorum?
r; teşkilat kuruyoruz kardeş katılır mısın?
b; ne teşkilatı?
r; (mal taklidi yapma der gibi bi ifadeyle) teşkilat işte kardeş.. bi derdin sıkıntın olursa hallederiz.
b; oğlum biz arkadaş değil miyiz?
r; arkadaşız.
b; e tamam o zaman bi derdim sıkıntım olursa halledersiniz zaten teşkilata ne gerek var !!
r; (burda bi şeyler saçmaladı, kem-küm etti ama dinlemedim)

edit; eksileyen milliyetçi kardeşlerime selam olsun *

@6 o değilde suzan gitti mi lan?

@9 iyi olmuş amk.. bide hatcee * giderse tamamdır bu iş.

(bkz: milliyetçilerdeki inanılmaz mantık hatası)