milli piyangoyu tutturan bir adamın hikayesi

ama içimi kemiren birşey vardı. ömer ???
ya ömer ne olacaktı ? o da birşeyler hissediyormuş bu kıza. aman canımmm ömerin dalgalarından biridir diyerek fazla giblemiyordum o işi.

üzülüyordum. rıfattan aldığım paraları nasıl geri ödeyeceğim diye. elinde sonunda bir gün bu kızda öğrenecekti ne tak olduğumu. allahım bu nasıl bir hayattır. neden neden ?diye sorup duruyordum kendime. etrafımdaki zengin binlerine bakıp bakıp. özeniyordum tam anlamıyla. neden allahım neden? neden kimi bu kadar zengin kimi fakir ? bu nasıl bir dengedir bu ne adaletsizliktir

bir gün bütün bu kötü düşünceleri attım kafamdan ve özlemin karşısına çıktım. bunu nasıl yaptığımı bende bilmiyorum ama olmuştu. özleme açıldım. dizlerim titriyordu.bu titreme bir tek kavgalarda başıma gelirdi. kırmızı olmuştum yine. dizlerimin titremesine ellerimde eşlik etmeye başladı. bayılacam diye düşünmeye başladım.o sırada özlemin bana baktığını farkettim. ellerimin titrediğini görmüştü. gülümsedi.oldu bu iş diye sevinecekken birden ciddileşti.

var mı la gibleyen up up up

neyse ben anlatıyorum galiba fazla giblenmedi ama neyse okuyanarkadaşları yarı yolda bırakmayayım

elimi tuttu.buz gibi ellerimi. sonra bıraktı.bir şey demeden gitti.ben arkasından bir şey demeyecekmisin diye bağıramadım. beni kırmamak için bişey demediğini düşünmeye başladım. hızla eve doğru yürümeye başladım. içimden kendime çok pis küfürler ettim. allah belanı versin falan demeye başladım ve veriyordu da.bir araba az daha vuruyordu. hızlı adımlarım yerini koşuya bıraktı.o koca bedenimle koşuyordum. birden rezil olduğum düşüncesine kapıldım ve yavaşladım.eve vardım kapıyı açtım. rıfatı gördüm. rıfat ne bu halin dercesine baktı yüzüme. birşey anlatmadım elimi yüzümü yıkadım ve yatağa geçtim.

ağlamak insanın içini açar derler. gözümden bir iki damla yaş geldi.ama tuttum.ne kadar rezil bir duruma düştüm diye dövündüm. akşam üzeri uyandım. kalktım kimse yoktu evde. biraz ders çalışayım dedim çalışamadım. kitap okuyayım dedim olmadı.bir türlü düştüğüm durumu yediremiyorum kendime.ama bu o kadarda kötü bir şey değildi.bir kız tarafından reddedilmek olağan bişeydi. kendi içimde büyüttüm durdum. aynanın karşısına geçtim.ne kadar çirkinim diye düşünmeye başladım. bana hep kızların tipe değilde muhabbete kişiliğe baktığını anlatırdı arkadaşlarım. öyle olmadığını biliyorum. öyle değilde

özlemi aramaya karar verdim.ne olursa olsun yapacaktım bunu. hiç değilse içimin feryadına bir son vermeliydim. aradım bana müsait olmadığını yarın buluşmak istediğini yeri ve zamanı söyledi.

gittim dediği yere. geldi oda.her zamankinden daha güzeldi o gün. bana dağlar kadar uzak olduğunu işte o an farkettim. meğer ben bir rüyadaymışım. oturduk bir banka.
konuşmaya başladı.

fatih sen iyi bir insansın. tatlısın,sevimlisin ama senle ben birlikte olamayız.

bunları söylerken samimi olmadığını farkettim. neden diye sormadım üstelemedim. beni çirkin buluyordu diye düşündüm kendi kendime. kalktım oda kalktı. kalkarken elim eline değdi. daha önce hiç bir kız elimi tutmamıştı. ilkti o.ayrıldık. yavaş yavaş yürüyoruum kafamda düşünceler.

dinleyen yok ama olsun kendim yazıp kendim okuyom aq

dıbına kodumun okulunu bırakmayı düşündüm. babamı arayayım dedim.1 aradım 2 aradım cevap yok. üstelemedim.eve geldim. rıfatı gördüm .rıfata sarıldım en içten duygularımla. gurbet elde ondan başka hemen hemen kimsem yoktu.o benim tek dostumdu. anlattım olanları. rıfat özlemle konuşacağını söyledi. hayır dedim yapma beni dahada küçük düşürürsün dedim. dinlemedi.aradan 2 gün geçti rıfat özlemle konuşmuştu. neden reddettiğini sorma gereği duymadım çünkü biliyordum nedeni.ama öyle değilmiş. ömer benim maddi durumumdan ve rıfattın artıklarıyla yaşadığımı söylemiş. beynimden vurulmuşa döndüm. gözüm karardı. hiç beklemezdim ondan böyle bir hareket. ulan ne fakir bir zütverenmişsin diyorsunuzdur şimdi. dıbına kodumun dünyasında fakirlere yek yor avradını gibeyim. heleki öyle zengin binlerin arasında. saatler geçti. ömer eve geldi. onun ağzını burnunu kırmayı istiyordum ama öyle yapmadım. konuşmaya karar verdim. neden böyle birşey yaptığını sordum.o benim sevgilim lan diye iğrenç bir cümle kurdu. ağlayacaktım nerdeyse.. güçlükle ağzımdan bir iki kelime çıktı

ben neyindim be ömerr

akşama doğru babamı tekrar aradım. sordum halini hatrını. babam her zamankinden daha bir neşeli konuşuyordu.ve bana bir müjde vereceğini söyledi. abime sayısal lotomu ne yannantan 500 bin çıkmışmış.ilk başta inanmadımi. babamın beni kandırmaya çalıştığını sandım.ama neden böyle bişey yapsın ki.inandım. hemen kalktım malatyaya gittim. rıfata falan kimseye bişey demedim bi bahaneyle hemen atladım otobüse.

evde adeta bayram havası vardı. bende bu coşkuya kapıldım. yaşadıklarımın üstüne ilaç gibi geldi bu olay. artık önümdeki en büyük engel olan fakirlik kalkacaktı.ama nerden bilecektim ki bu paranın yüzünden ailemiz birbirine düşecek ne kadar karaktersiz bir kişiye döneceğimi.

abimler parayı tahsil ettiler. babam bir ayağının çukurda olduğunu biliyordu.bu paranın bizim için hayırlı olmadığını söyler dururdu.ama kimsenin umurunda değildi. babam dindar namazında niyazındaydı.ilk olarak onu hacca göndermeliydik.ama o kabul etmedi.bu paranın haram olduğunu idda ediyordu. neyse ben bu karmaşadan kopmak için geri döndüm. yanıma 10 bin lira alarak.ilk işim ömerin yüzüne bu paraları çarpmak olacaktı. sonrada özlemin sonrada am üstünde züt gibecektim. otobüs bu tatlı hayallerimle ilerliyordu.

@124 panpa 2007 nin aralığı

eve vardım. rıfatı gördüm ilk sarıldım. paraları görünce oda sevindi benim adıma. sonrada ömerin evden ayrıldığını söyledi. daha doğrusu rıfat yollamıştı onu. dostumdu üzüldüm yinede.bir yandanda kin besliyordum ona karşı. özleme karşıda sinirliydim.ama daha sonradan anlayacaktım ki özlem için para önemli değilmiş. olaylar bundan sonra su gibi gelişti. babam söylediklerinde haklı çıktı. işsiz güçsüz soytarı olan ali abim ahmet abimi bu para yüzünden bıçakladı. ahmet abim ucuz atlattı.ali abim yaralamadan içeri girdi. fazla bir cezası kalmadı onunda. ahmet abim evlendi çocuğa karıştı. işi büyüttü. kendi işini eline aldı. büyük bir marangoz dükkanı açtı. benden küçük kardeşlerim okumaya devam ediyorlar şu anda.. gelelim bana

artık ahmet abim tarafından bana bolca para yollanıyordu.iyi bir yaşam sürüyordum. rıfatla ve diğer ev arkadaşımla.bir yandanda özlemden intikam alma peşindeydim.bu aralar rıfat sıkışıktı. paraya ihtiyacı oluyordu sık sık.ben ona olan tüm borcumu ödemiştim. üstelik ben borç veriyordum artık ona. böyle günler devam ediyordu. özlemle arada göz göze geliyorduk. bana gülümsüyordu. kalbi temiz bir kız olduğu fikrine bile kapılabiliyordum bazen.ama intikam tütüyordum. buram buram intikam. rıfatın bolca para harcama alışkanlığı sürüyordu.bol atıyorduk. ailesi para gönderemiyordu ona o sıralarda.oda benden otlanıyordu benim eskiden ondan otlandığım gibi. aklıma türlü türlü şeyler geliyordu. abimde soruyordu artık bu paraların nereye gittiğini.

bir gün canıma tak etti ve rıfata çıkıştım. çok oldun sen.ne bu ilgi ne bu yılışıklık kırk yıllık dostmuşuz gibi yüzsüz yüzsüz hergün para istiyorsun. baban mıyım anan mıyım. rıfat güldü şaka yaptığımı sandı.ama üsteleyince oda anladı.

yazıklar olsun.ben paran için değil dostluğumuz arkadaşlığımız için hala yanındayım dedi. baksana çevrende kimse kalmadı. benden başka kimsen yok.ama ben cok yanlış tanımışım seni.

dedi.ben hala sinirliydim. defol git gözüm görmesin gibi laflar ettim. diğer ev arkadaşım beni sakinleştirdi.

ertesi gün yatışmıştım biraz. rıfatın yanına gittim özür dilemek istedim.ama oralı bile olmadı. akşam eve geldi. eşyalarını topladı evden ayrılacağını söyledi.ben saçmalama nereye gideceksin dedim.bir yer buldum vefalı 2-3 arkadaşım var. elini cebine attı bir tomar para çıkardı.

@137 kardeş kusura bakma dalgınlıkla ali yazmışım anlamalıydınız ama neyse

al bu sana olan borcum herşey için sağol.

bende sana sabah söylediklerim için evden gidiyorsan çok pişmanım.

ben o defteri kapatım üzülme dedi.

ve ayrıldı evden. gelelim özleme. rıfat özlem konusunda bana çok yardım ediyordu. yaşam koçum gibiydi bir yanım ekgibti.

aradan 2 hafta geçti. özlemle konuşmak istiyordum.onu paramla dövmek eziyet etmek istiyordum kıskançlıktan çatır çatır çatlasın isterdim.

bir gün onunla konuşmak istediğimi söyledim biraz tereddüt etti.ama kabul etti. bizim eve gittik. kafede falan rahatca konuşamam diye düşündüm. sosyal fobinin dıbına koyiyim.
karşılıklı oturduk ona içimdeki söyleyemediğim herşeyi anlattım. içimi döktüm. herşeyi anlattım. anlatabileceğim herşeyi. triplerimi,korkularımı, sevgilerimi ve son olarak ondan intikam almak isteğiyle buraya çağırdığımı söyledim.ama yapamadım.o güzel gözlerine karşı koyamadım. iyimser tavırları bunu engelledi.

artık param var birlikte olabilmemiz için hiç bir engel kalmadı.

bana paranın sorun olmadığını söyledi.

inanmadım. peki sebep neydi dedim

bir sevdiğim var dedi. okul bitince onunla evleneceğim.

ve o anda saldım zor tuttuğum gözyaşlarımı.

üzgün olduğunu söyledi istediği zaman buluşabileceğimizi arkadaş olabileceğimizi söyledi.

ellerimi tutmaya çalıştı. çektim ellerimi. hala ağlıyordum şimdi hatırladıkça gülüyorum beyler ne safmışım.ama gerçekten sevmiştim onu. gerçek sevginin ne olduğunu ilk defa onda öğrendim. kalktı ve gitti.

hala onu ve rıfatı okulda görebiliyorum. rıfatla aramız hiç bir zaman eskisi gibi olmadı. özlem ise yakınlarda evlenecek. düğününe gitsem mi diye düşünüyorum.

şu an ailemle aram bozuk para meseleleri yüzünden zaten yakında okulda bitecek.
doğru düzgün dostum yok.3-5 tane var ama onlarda vefasız =)

ve özet olarak.