Bence haklıydım ki hala haklıyım, 0-2 den maç vermiştik, üstüme çok gelmişti, diğer gün uğradım el mahkum kayınpederin yanına, böyle böyle konuştuk, yok yok haklısın dedi, dedim bu sene de gitti şampiyonluk filan inancım kalmamıştı ne yalan söyleyeyim. Böylece tatlıya bağladık. Melisle ara sıra buluşuyorduk. Bunun kuzeninin düğünü vardı. Ona hazırlanıyorlardı, seninde gelmeni istiyorum dedi, ulan yaş 17 sayılır çokta değil, ne bu acele, kayınpederle konuştum gel dedi. iyi dedim kayınpeder izin verdiye sorun yok. Gittim bunlarla tek tek tanıştım, rahat konuştuım eşeğin dıbına su kaçırmadan. Bu benim sevilmemi sağladı, bir kaç espriylede tamamen yerimi garantiye aldım ailedeki.

Şöyle anlatıyım kimse olmasın, sadece o olsun benim için hava hoştu yani, Annemle babamlada hasret giderdim ne zaman başlıyorsun dedi, iş için 1 hafta filan toparlanıyım dedim. Tamam çok sallama işleri öğrenmen lazım dedi. Anlamıştım beni düşünüyor otelin başına, Melisle konuştuk yine o akşam fakat alamadım evden babası izin vermedi, niye izin vermedi bilmiyorum. O gibişin konusunu da açmadık ama mutluluğu yazdığı mesajdan bile belli oluyordu. Aradım konuştuk 4,5 saat boyunca, işte beyler nasıl geçiyordu o zaman, nasıl akıp gidiyordu hiç farkında bile olmuyordunuz be, konu konuyu açıyordu, sesin kötüleşmiş, iyi misin diye başlayan sohbet hayallere doğru, hayallerden gerçeklere triplere doğru kayıyordu, sonrasında konu konuyu açıyordu öyle devam ediyordu.

Test kitabı almadık, antrenmanlara da ara vermeyelim dedim. Korkmuyorsun hiç dimi dedi, neden korkucakmışım ki dedim. Yine gelirseler dedi, gelsinler dedim. Bana zarar verirseler dedi, veremezler dedim. Nasıl bu kadar eminsin dedi, eminim işte veremezler dedim. Sarıldı yine bana, gittik bir basketbol topu daha aldık, maç yaptık, yenildim ama bırakmadım maçı, sanırım yaralarım yüzündendi, çok takılmadım , öperek kutladım sadece, baktım 4 lavuk yine geliyor, Melis'e baktım, korktuğu belliydi, beni daha çok sinirlendiriyordu bu, ulan hata yapmıştım işte gelmeyecektik başından buraya.

*Bensizliğe dayanamadığın için mi geliyorsun yoksa eğlenmek için mi dedi.
istersen gittiğimizde hiç dışarı çıkmayabiliriz, havuza denize girmeyiz, sadece seninle konuşurum dedim.

Mesajı almıştı, bir öpücük daha kondurdu, iyi ki tanımışım seni dedi. Bende seni iyi ki tanımışım dedim. Nereye kadar gidecek ilişkimiz dedi, istediğim soruyu almıştım, gerçi ben girecektim konuya, nişan vs vs için çok çok erkendi, lise biter bitmez nişanlanmak istiyorum dedim. Çok geç dedi, şimdi de çok erken dedim. Senin şüphelerin var dedi. Hayır dedim, asla şüphelerim yok. Sadece çok erken. ikna oldu oda, Lise sonunda nişanlanacaktık. Ne zaman evleniriz dedi, bilmiyorum dedim. Nasıl bilmiyosun dedi. Üniversite bitsin askerliği yapıp geliyim evleniriz dedim.

Yüzünü ekşitti, askerlik deme bana dedi, çok değil, biraz ayrı kalırız birbirimizden sonrasında hep birlikte oluruz dedim. Gitmesen olmaz mı dedi, olmaz hem çok var askerliğe düşünme bunları dedim. Ben seninle gelecek düşündüğüm için düşünüyorum bunları dedi. Biliyorum dedim. Çocuğumuza isim düşündüm dedi, ne dedim. Timuçin dedi, hoşuma gitmedi değil kabul ettim, hoş isim dedim. Kızımıza isim düşündün mü dedi, hayır dedim. Sen istemiyorsun bence benimle evlenmeyi dedi, alakası yok dedim. Ayrılmak istiyorsan ayrılalım dedi.

şimdi telefonuna bakmadım izlenimi veremezdim, çünkü kendisine gelen mesajı açmıştım bir kere, ben derste arkasında saçlarıyla oynarken o cenkle mesajlaşıyordu, aslında bende maldım göremiyordum bunu, sınıfa girdim zil çaldı, gittim verdim telefonunu mesajlarına baktım kusura bakma diye, hiçbir şey söylemedi aldı telefonunu, ne bir açıklama yaptı ne bir şey, telefonla uğraşmaya devam etti sadece, öğleye kadar direndim, sonra bastım gittim eve, mesaj filanda atmadım. işe erkenden gittim, dalgındım yine patron çağırdı odasına nedir oğlum bu dalgınlığın dedi, renk vermedim dersler filan dedim geçiştirdim, bugün okulda olman gerekmiyor mu senin dedi. Erken çıktım dedim, anladı bir şeyler var, gelmedi üstüme.

Telefonun açık dedi, tamam cebimdeydi sonuçta filan dedim. Kızdı gitti, telefonları da bıraktı, o günden sonra arama filanda olmadı bunu da belirtiyim, gibtirdi gitti odasında takıldı, neyse telefonları bıraktı gitti, Melis'in telefonu cebimdeyken titredi, Tuvalete gitmek için izin istedim, gittim, Telefonu açtım baktım Cenk, Ahmet'e cevap vermemişti ama Cenkle konuşuyordu, okudum tek tek mesajları, mesajların bazı kısımlarında beni anlatmıştı, olumlu. Olumsuzların olumsuzuna geliyorum şimdi. Ondan önce ki gece bana cevap vermemişti biliyorsunuz, bana cevap vermedikten sonra, 2 saat bu cenkle konuşmuştu. Bana günaydın yazdığı saate baktım, bu bebeye yazdığı saatten 2 dakika sonra, ilk günaydın dediği o olmuştu. Seven bir insan için yıkımdır bu.

Sonra sinirlendim ne kadar mesajımız varsa sildim. Mesajlar bölümü boş kaldı diğer gün baktığında fırça atacaktı, bende uygun bir dille ona kızdığımı anlatıp kurtulacaktım. Okula gittik diğer gün, istemedi telefonumu, bu sefer soğuktu biraz, 2.derste arama yaptı yine soktuğumun müdür yardımcısı, Melis'in telefonu da açıktı benimde, fakat telefonlar üst üste gelince Melis'in telefonunu benim telefonum zanetti, benim telefonumda kilit vardı, Melis'inkinde de vardı, fakat açtı telefonu, evet benim telefonum değildi, Melis'in telefonuydu baktığımda, gittim koşarak, benim telefonum değil o dedim, mesajlarını okucam dedi, kan beynime sıçradı, aldım telefonu elinden benim telefonum değil dedim gösterdim telefonumu, kilidi açtım baktı mesajlara, mesajlar boş afferim hazırlıklısın dedi. Elimde ki telefonu istedi, mesajları okumaya hakkınız yok dedim. Buna sen karışamazsın dedi. Kendi telefonumu da aldım, Melis'in telefonunu bi cebime, kendi telefonumu bi cebime geçtim oturdum. Ver telefonları dedi, yok dedim. Atarım dedi, atamazsın dedim. Yetki benim dedi, yetkiyle yapacağın bir şey yapmadım dedim.

Melis kapattı telefonunu direk ben kapatmadım, o kurallara uyardı, ben yine uymadım. Sende kapatsana dedi, yok dedim. O günde geçti, Melis yine akşam çıkmak istemedi, özel gününde bu o yüzdendir dedim geçiştirdim, işte aklım kaldığı için 1-2 aksaklık çıktı, patron sert bir dille uyardı, kendimi işime verdim sonrasında, mesajlaştık gece, özel bir nedeni var mı dedim. Üstüne gittim bayağı kestirip attı, iyi geceler dedi. Yazdım cevap vermedi, sinirime dokundu bu, geçiştirdim yine kendimi teselli ede ede.

işte de fırlamayla arayı iyi tutuyordum, tavsiyeleri yağdırıyordu, ulan bak kız milletine yüz vermiceksin, onları köpeğin yapıcaksın, küfür ediceksin onlara filan diyordu, kafayı yemiş bu diye geçiştiriyordum. O gün işte daha uzun kaldım, sonuçta Melisle buluşmayacaktık, çalıştığım saate göre alacaktım parayı, ki öylede oldu, patron sevmişti beni, her işe koşuyordum ben onu yapamam demiyordum, kendim oluyordum rol yapma gereği duymuyordum. iş varsa yapıyordum yoksa, patron girince yapıyormuş gibi bir hale bürünmüyordum.

Diğer gün yorgun argın okula gittim yine, bu müdür yardımcısı ilk dersten girdi, artık telefonun okulda kapalı olması gerektiğini, açık telefon görürse alacağını söyledi, çıktıktan sonra herkes küfür etti arkasından ben sustum, okulun son günleriydi, gevşememizi mi istemiyordu ne yapıyordu, çok üstümüze geliyordu, okulun son günleri dayan diyordum kendi kendime.

Beni de suçladı arada, sustum, hiçbir şey söylemedim, atacaktı çünkü bir şey daha olsa belliydi, sadece Egemen'i sakinleştirdim, annesi filanda Egemen'i haklı buldu, 1-2 hoca alttan aldı, çünkü onlarda biliyordu Egemen haklıydı, müdür yardımcısı bir gib yapamadı yani.

Çıkışta Melis'imi eve bıraktım yine, sonra eve gittim, üstümü giyindim ve yine iş, ara sıra Melis'e mesaj atıyordum. Bugün çıkmasak mı dedi, neden dedim, kötü hissediyorum kendimi dedi, olur dedim. Tüm para cebimde kalacaktı. Zulaya atardım, doğum günü yaklaşıyordu, 26 Nisan.

Sadece nefret eden ben değildim yani ondan, Egemende sövüyordu, ulan babam vermişti onu bana diye, babasıyla ayda yılda bir görüşürlerdi, babasının işi yüzünden ne olduğunu bilmiyorum, yani bir hatıra olarak saklıyordu, tenefüste gel gidelim alalım şunu dedi, beni sevmiyor daha kötü olur dedim. Sen kapıda beklersin dedi. Gittik, çocuğa bağırıyor da bağırıyor, en sonunda tesbihi fırlattı kapıya doğru, tesbih parçalandı, Egemende bastı küfürü, seni disipline vericem diye tehdit etti, bağırışmalara hocalar geldi, bende daldım içeri, Egemen'i sakinleştirmek için. Olmadı sakinleşmedi, ailesi filan çağırıldı fakat haklıydı Egemen, o eşya onun değildi ve vermesi gerekiyordu.

Derse girmişti bizimkiler, açıkladım durumu hocaya geçtim yerime, Melis ne oldu filan dedi, anlattım yer değişimi olacak filan diye, istemese bile kabul etmek zorunda kaldı, bir arka sıraya geçtim diğer ders, Ebru geçti bunun yanına, benim yanımda da Egemen diye bir çocuk oturuyordu artık. Saçlarıyla filan oynuyordum Melis'in derste derken arama yapıldı beyler.

Bu bizim müdür yardımcısı başta, 4-5 hoca aramaya katıldı, amaç kesici alet vs vs şeyler, bize baktı önlü arkalıyız, bişey diyemedi amın evladı, Egemenden tesbih çıktı onu aldı, kızların makyaj malzemeleri filan güme gitti. Ciddi ciddi okulun sonları gelirken Müdür yardımcısı şansını epey zorluyordu.

Havada yumruklar çarpışırken, sol sol sağ attım, diafrdıbına sağ direği yapıştırdım, dengesi bozulurken iyice sol kroşeyi vurdum, sağ aparkatı da vurunca iyice dengesi bozuldu, gardını düşürdü sol sağ direği çaktım düştü yere, bu sefer ona saydılar, ben köşeme geçtim. Melis'e bakıyorum, yerinde duramıyor, senin için kazanıcam dedim, senin için kazanıcam. Antrenörüme baktım aslanım benim diyor. Kalktı 7'de üstüme doğru gelmedi, bekledi, tecrübe konuştu. Çünkü gelse nakavt bile olabilirdi, dengesini toparlayamamıştı.

Okula gitmeme bir gün kala işe başladım, Melis'e de mesaj yoluyla anlattım her şeyi, salak bir kız değildi anlamıştı her şeyi, benim içinse yapma hikayeci dedi. Senin için değil ne alakası var filan dedim. Ziyarete gelebilir miyim filan dedi. Patron ne der bilmem ki dedim. O olayda öyle kapanmış oldu, genelde tepsileri filan toplardım, servisi yapardım. Ara sıra tost basardım, görevim bunlardan ibaretti, bir fırlama vardı yaşı 19du o zamanlar hala konuşuruz, Boş vakitlerimizde hep bize ruslara naptığını anlatırdı, gerçek miydi bilmiyorum. Hep taktik verirdi bize, ulan bunların erkekleri ayyaş, karılarına vakit ayıramıyorlar, karıya 2 tatlı söz söyle açıyor bacaklarını sana, kaç tanesinin bacağını açtım filan yardırırdı. Hala bilmiyorum doğru mu söylüyordu yalan mı.

Saati filan söyledim, 1 saat önceden gittim şortları filan hallettim. Sonra bu geldi tişört filan alıcaz, bayağı gezdirdi beni şu yakışır mı bu yakışmaz mı, hep beğendiklerini aldım, sonra ona bir şeyler baktık, beğendi bir kaç şey, bende beğendiğim bir kaç şeyi aldım ona, yorucu bir alışveriş oldu özellikle benim için ama tatil hazırlıkları tamamdı, eve gittim yattım diğer gün 17.00 gibi yola çıkacaktık geçen tatilde babası gece yolculuğunu pek beğenmemiş vs vs eyvallah dedim bana uyar, babam geldi bizi uğurlamaya, ön koltuk benimdi, çok gergin hissediyordum kendimi ama yenecektim yavaş yavaş o gerginliğini emindim.

Bakarız sen sıkma canını dedi. Baba dedim nedir bu işlerin kötü gitmesi filan, sorma işte yaza düzelir dedi. Hayırlısı dedim geçtim odama, kızla buluşurken cebimde para olurdu genelde, şimdi o paranın yarısıyla geziyordum. Bunu ona anlatmakla anlatmamak arasında kaldım, anlatsam sana yük mü oluyorum der diye korktum, anlatmasam durum kötüydü, Melis'in bir huyu vardı hatta 1-2 kez kavgasını etmiştik, diğer kızlardan farklı olarak hesabı bana ödettirmeyi sevmezdi, evlenince sen ödersin filan derdi ama bende o güne kadar ona hesap ödettirmemiştim.

Gittiğimiz yerleri de değiştirme şansımız yoktu. Babamın yanına gittim çalışmak istiyorum baba dedim. Nerden çıktı şimdi bu okulun var dedi. Bilmiyorum bulurum herhalde bir iş dedim. Adam üzüldü ama sabretmesini biliyordu. Detayları anlatırsın bana dedi. Melis'e de bahsetmedim iş meslesinden, okula gitme zamanım da yaklaşıyordu.

Bu güne istediğim her şeyi almışlardı, ne istediysem anında elimdeydi, babam beni bu konuda uyarmıştı hala unutamadığım 2 sözü var, ara sıra yine söyler.

-işin ucunda ölümde olsa yalan söyleme.
-Ne istersen alırım ama benim param olduğunu unutma, ne zaman kendi paranı kazanırsın o zaman övün.

Bense bu laflarladan sonra asla babamın parasıyla övünmedim. Kendi paramı kazanınca dedim hep ve bir şey istediğimde almadılarsa itiraz etmedim, bazen babamın işleri kötü oldu bazen almak istemediler hepsinde anlayışlı davrandım fakat bu sefer iş farklıydı, babama eyvallah tamam dedim ama konuşmam lazımdı, annem mutfağa gider gitmez baba kız arkadaşım var benim dedim. Oda ne demek istediğimi anlamış gibiydi.

Çok var daha dedim, olsun napacağım dedi. Bende sensiz olacağım dedim. Tamam boşver konuyu can sıkıcı dedim. Hak vermiş olacak ki, başka konuya geçti. Okulda bir çok kişi seni konuşuyor filan dedi, nedenini sordum, Berat meselesi dedi. Berat'ın abileri varmış, gider özür dilerim dedim, ki dilemem lazım mıydı lazımdı. Tüm sinirimi ondan çıkarmıştım, o özürümü kabul edecek miydi etmeyecek miydi bilmiyordum. Bir kaç öpüşme sarılma derken Melis'i bıraktım yine evine eve geldim. Babamla annem bir şeyler konuşuyor dedim ne oldu.

Babam baktı bana gel bir şeyler konuşacağız önemli dedi. Ne diye sordum, ailecek bir karar vermemiz lazım, önemli dedi. Taşıncak mıyız acaba diye düşününce bile korktum fakat öyle olmadı. Babam işlerinin yolunda gitmediğini, bu yüzden kemeri biraz sıkmamız gerektiğini söyledi bize, anneme göre hava hoştu da benim kız arkadaşım vardı amk.

Kazandın dedim, kalbimde onu geri kazanmıştı o aralıkta, 1,5 saat boyunca sevdiğiniz kişiye baktığınızı düşünün, sessizce, onun heyecanlı mimiklerini gördüğünüzü, güldüğünü, üzüldüğünü gördüğünüzü, çok güzel bir şeydi.

kapıyı kapattı geldi sarıldı, çok özledim seni bırakma beni dedi. Bende sarıldım doyasıya, saçlarını kokladım bir daha kokusunu içime çekemeyecekmişim gibi, öptüm doyasıya bir daha göremeyecekmişim gibi, sen askere gidince napacağım ben sensiz dedi.

Yani onu kabul edecekti beynim ve kalbim, gece konuşmadık, çok özlemiştim bende satrancı kontrol ettim. Tek tek taşlarına filan baktım yerindeydi, koydum yerine mutlu mutlu yattım uyudum. Melis okula gidecekti diğer gün, okuldan alma fikrine kapıldım fakat istemedi bir yanım, hazmedemiyordum. Kendisi gelsin dedim, mesaj attı geliyorum diye, hazırladım satrancı, geldi tokalaştım yine sarılmak istese bile, tamam başlıyoruz dedi. Geçtik içeri annem bile şaşırmıştı ne ayak bunlar diye.

Oynarken oyunu bırakıp ona odaklandım sadece, çok seviyordum evet, kabul etmesi lazımdı kalbin, ben ona baktıkça kalbim eriyip gidiyordu, heyecanlı heyecanlı düşünmesi, oynadım diyip beni kendime getirmesi, aptal aptal hamleler yapıp bir çok taşımı yemesini sağladım. Taşlarım azalınca baktım mat olucam oyunu uzatmak için ciddiyete bindirdim bende, öğrenmiş sayılırdı oyunu. 1,5 saat boyunda oynadık. Uzattım da uzattım oyunu, en sonunda mat etti beni, seni kazandım dedi.