Final (1)

Bekleyişinden bile bir şeyler olduğunu anladım, düşündüm, bekledim orda onu izledim bir süre. Olanları düşündüm.
Bu kadar tedirgin olması, son günlerde olanlar derken anladım bir şeyler olacaktı.
Koşarak gittim yanına aşkııım dedim sarıldım, sıkı sıkı sarıldım, bir daha sarılamayacakmış gibi, hiçbir tepki vermedi.
Öptüm dudaklarından öpme demedi ama karşılıkta vermedi, ondan sonra bir kez daha sarıldım, kokusunu çektim içime.
Nasılsın dedim, iyiyim dedi. Beni sormadı, bir şeyler konuşmak istiyorum seninle dedi. Mimiklerimle dinliyorum dedim.
Son zamanlarda senden soğuduğumu farkettim, bir kaç gün yürütmeye çalıştım ama olmadı. Ben seni sevmemek senden soğumak istemiyorum.
En azından aramızda saygı olsun, küçük bir sevgi olsun, fakat sevgili olarak devam edemeyecğeimizi düşünüyorum. Ayrılmak istiyorum dedi. Kadıköy'ün soğuğuyla birlikte, denizden gelen rüzgar birleşmişti.
Tir tir titriyordum, bir de üstüne Melis'in bana gerçeklerle attığı tokat, bilmiyorum beynim ne dedi ne yaptı, gözlerimden yaşlar saniyeler içinde döküldü.
Tüm iç organlarımda hissettim o ayrılığı, şaka olmasını diledim ama çok ciddi gözüküyordu.
Neden diye soramadım, gitmek istedi elinden tuttum, gözlerinin dolduğunu farkettim. Benim gözyaşlarım hiç naz yapmıyordu, dökülüyorlardı.
Elleri ellerimden yavaşça kaydı ve gitti. Arkasından izledim sadece izledim, hiçbir şey söylemedim. Söylemedim, arkasından koşmak istedim. Koşamadım.
Yavaş yavaş gözden kaybolduğunda çöktüm olduğum yere, insanların meraklı bakışları arasında hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Kayalıklara vuran dalganın hafif sesi geliyordu, hıçkırık seslerimle karışmıştı. Anlamıştım, bu bir ayrılık değildi, bitişti, ayrılıktan sonra bir umut olur.
Bitmişti, ilişkimiz bitmişti, ilişkimiz için bir umut bile yoktu, sadece benim içimde umut kalacaktı biliyordum.
Yavaş yavaş kalktım ayağa, ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Sallana sallana eve doğru yürümeye başladım. Toparlanamıyordum bir türlü, çok uzun bir yürüyüşün ardından evime geldim.
Telefonuma baktım, nolur mesaj atmış olsun, şaka yaptım demiş olsun diye ama yoktu, whatsappta yoktu, whatsappı mı silmişti, yoksa numarasını mı değiştirmişti bilmiyorum.
Yattım yatağıma baktım yine tavana, bir kaç gözyaşım yastığıma geliyordu, kulak bölgemde hissediyordum, aldım telefonu aramakla aramamak arasında o kadar çok kaldım ki.
Aramadım, arayamadım elim gitmedi. Düşündüm, düşündükçe ağladım. Hiçbir şey yoktu, ne yapabileceğim, ne de onu bana döndürebilecek bir şey.

Evlilik hayalimizin temellerini aralıkta atacaktık, nişanlanacaktık, 6 yıl bekleyecektik amk, çocuklarımız olacaktı. Evlilik hayallerimiz Aralıkta bitti.

https://www.youtube.com/watch?v=I-9QO7xQb_s

Gidiyorsun işte bilmediğim uzaklara
Bakarken ardından gitme kal diyemedim

Bu ayrılık birçok şeyi aldı zütürdü benden
Dostlarım sordular o gitti diyemedim
Diyemedim diyemedim diyemedim diyemedim
Bakarken ardından gitme kal diyemedim

Şimdi herşey anlamsız
Yarım kaldı aşkımız
Akarken gözyaşlarım
Deli gibi zamansız
Seviyorum seviyorum seviyorum diyemedim

Gururum engel oldu seviyorum diyemedim
Diyemedim diyemedim diyemedim diyemedim
Bakarken ardından gitme kal diyemedim.

Final (2)

O gün uyuyamadım, su bile içemedim diğer gün aradım, numarasını değiştirmemişti ama açmadı, aradım açmadı, aradım aradığını kişiye ulaşılamıyor dedi.
Facebook hesabıma girdim. Mesaj atmak istedim, engellemişti, keyloggere baktım duruyor, facebook hesabına baktım, erkeklerle konuşmuyor.
Kızlarla konuşmalarına baktım hemen, Ebruya bahsetmiş ayrılıktan nedenini söylememiş. Kapattım bilgisayarı çıktım dışarı, ne var ne yok aldım alkol olarak.
Geldim eve iç babam iç, içtim, şaka olma ihtimali de yoktu artık, içtikte düşündüm, düşündükçe içtim. Bir kaç kez babam aradı, sarhoş olduğumu anladı, geldi benimle kaldı.
Bir kaç kez içtim, o kafayla okula gittim, geri gönderdiler, müdür yardımcısı ilgilendi, 12lere karşı zaafı var galiba, Melis beni o halde gördü hiçbir şey söylemedi.
Yılbaşı geldi. O gün geçmedi, hissettiğim şeylerin tarifi yoktu, Erenler çağırdı gitmedim, saat 20'den sonra Melis'in evinin önünde görünmeden nöbet tuttum.
Dışarı çıkacak mı, konuştuğu biri var mı diye ama yok, çıkmadı saat sabah 4 civarı gittim alkol bulmaya çalıştım, bulamadım, eve geldim, bir kaç şişe bir şey vardı.
Onları içtim kesmedi, çıktım dışarı nerde var açık tekel diye sordum soruşturdum, buldum bir tane kimlik istedi 18'i henüz doldurmadığım için vermedi bende gibtirdim gittim Kadıköy kayalıklarına.
Düşündüm, acaba şimdi ne yapıyor, mutlu mu ? Napıyım diye düşündüm, hep sığındığım bir basketbol vardı benim, şimdi gitsem değişen bir şey olur muydu ? Sanmıyorum.
Melis'in yokluğunda hiçbir şey yolunda gitmezdi biliyordum amk. Eren'de öğrenmiş Ebru'dan ayrıldığımızı belli etmiyordu ama ağzımı arıyor gibiydi.
Yine başladık Erenle içmeye, hiçbir şey konuşmadık, sadece içtik, hiçbir şey söylemedi, yıkıldığım belli oluyordu.
Eski günler geliyordu aklıma, niye böyle olmuştu, neden soğumuştu benden düşünüyodum. Tamam ilişkimiz çalkantılı dönemden geçmişti.
Fakat bunu atlatmıştık, geride bırakmıştık her şeyi, her şeye yeniden başlamıştık hani ? Neden diye soruyordum kendime. En kötüsü de buydu, bilmemek.
gibtirip giden, hayatı sana zindan eden insanın neden gittiğini bilmemek. Geceleri bu insan için uyuyamamak, sudan çok alkol almak, yemek yemeyi bırakmak.
Etrafında ki insanlara rezil olmak, işte buydu. En sonunda Eren üzme kendini üniversite için ayrılmıştır dedi. Bir şey demedim.
Çağırdım yanıma garsonu, Fuat Saka- Şimdi Ne Yapar dedim. Çok geçmeden çalmaya başladı.

https://www.youtube.com/watch?v=RO-8kmSZb9o

Dertli dertli çalıyor saz
Ağlıyorum bu akşam bu barda
Parça parça olmuş gönlüm
Kırılmış bir kadeh gibi yerde

Katılmıyor türkülere
Gözgöze elele susuyorduk
Tele kulak verip yalnız
Sessizce bağlama dinliyorduk

içkimizi hatırladım yanyana aynı masada

Şimdi ne yapar kimbilir
Hangi yerlerde dolaşır

Rast gelirsen bir gün ona
Getir aynı meyhaneye
Gizleneceğim bir köşede
Onu biraz görmek için

içkimizi hatırladım yanyana aynı masada

Şimdi ne yapar kimbilir
Hangi yerlerde dolaşır

Final (3)

O geceden sonra günler geçti, bir kez daha aradım, açmadı, 14 Şubat'a az kalmıştı, o günde kapısında nöbet tutacaktım. En azından biri gelir sarılır öpüşürlerse neden gittiğini bilirim, neden gittiğini öğrenirim diyordum kendi kendime.
Ailem bana içler acısı halde bakıyordu. Alkolik olmuştum dıbına koyim. Okulda filan hocalarda bakış açılarını değiştirmişlerdi bana, öyle böyle geçiyordu zaman ara sıra gidiyordum okula devamsızlık için imza atıyordum, karşılaşıyorduk Melisle, 1-2 gün alkolden uzak kaldım, 14 Şubat'a yakın okula gittim, Melis ordaydı, matematik hocası ortak ödev vereceğini söyledi. Melisle ben olunca Melis itiraz etti, istemiyorum hocam dedi. Bir şey demedim, değişti eşler, o gün öğle arası otele gittim. Baba ben okulu bırakıyorum dedim.
Hiç bir şey söylemedi, sonra konuşmaya başladı, gitmezsin bundan sonra okula, gelir otelde benimle birlikte çalışırsın, kötü bir yerde işletme kazan, adın üniversite mezunu olsun hem askerlikte uzar biraz dedi. Kafama yattı. Okula gitmeme gerek yoktu zaten. 12.Sınıfların ayrıcalığı var, Şubattan sonra geliyim otele topalıyım biraz kendimi dedim. Kabul etti, hayatı düzene sokacaktım, 14 şubat geldi çattı, gittim yine gözükmeyecek bir yere baktım bir lavuk geliyor, başladı beklemeye, kalbim paramparça olmaya başladı, bekledi bekledi.
En sonunda çıktı biri binadan Melis değil, sevinçten ağlayacaktım bu sefer amk. Uzun zaman sonra yaşacayacaktım o duyguyu. Yine bekledim, sabah 4 gibi döndüm eve ne giren ne çıkan olmuştu amk. Bu sefer alkolü önceden zulalamıştım, eve geldim içtim sonra uyuyakaldım. Mart'a kadar içtim. Alkolik olmaya devam ettim, kokudan eve girilmiyordu, saçım başım dağıldı, saç sakal birbirine karıştı, leş gibi kokuyordum, işe başlayacağım için yeniden duşa girdim bi, kıyafetleri attım makineye, yeni kıyafetler almıştım onları giyindim duştan sonra, evi havalandırdım, alkolü bırakıyorum dedim kendi kendime, berbere gittim, saç sakalı toparlattım. Gittim otele, babam bile tanıyamadı beni amk o kadar aydan sonra. Geçtim yine resepsiyona, Ayşe ablayla konuştuk. Anlamıştı ayrılığı, sıkma canını dedi. Eyvallah dedim. Bir kaç geleni yönlendirdim, yeni otelde açılacaktı az kalmıştı. Neyse bir aile geldi, Yaşıtım 2 kız, birbirlerine çok benziyolar, Ailesiyle birlikte, babam karşıladı, önemli kişilermiş, bu 2 kız ikiz beyler anladım bunu, babaları bir iş için gelmiş, ağırladı babam bunları, bende resepsiyonda takılmaya devam ettim. Sonradan babam 2 kızla geldi. Melis ve Melisaya oteli gezdirir misin hikayeci dedi.
Önce bi dondum kaldım, sonra olur dedim gülümsedim, kızlarla konuşarak oteli gezdik. Melisle muhattap bile olmak istemedim, sadece normal bir otelci gibi, yavşaklık yapmadan şu şöyle bu böyle, burda bunlar derken telefonlarını aldım ama sadece aldım ayıp olmasın diye, bir şey olursa 7/24 açık telefon hesabına yattım. Meliste kaldı aklım, tam unutuyorken Allah dalga geçti benimle resmen amk.

https://www.youtube.com/watch?v=qeasqAw5K_A

Sarı saçlarını deli gönlüme
Bağlamışım çözülmüyor mihriban mihriban
Ayrılıktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmıyor mihriban
Sevdiğim mihriban

Yar değince kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor
Lambada titreyen alev üşüyor
Aşk kağıda yazılmıyor mihriban
Sevdiğim mihriban

Tabiblerde ilaç yoktur yarama
Aşk değince ötesini arama
Her nesnenin bir bitimi var ama
Aşka hudut çizilmiyor mihriban
Sevdiğim mihriban